Het is weer een jaar vol gedoe geweest maar we gaan "gewoon" rustig door en doen ons best.
We begonnen ons seizoen met een uitsluiting.
Gewoon omdat dat kan...... Ik had de verkeerde proef geweest, het was voor mij de 2e keer op 20x60 met Sam en de 3e keer zolang ik wedstrijd rijd omdat we pas sinds een paar jaar regionaal ook op 20*60 starten in de hogere proeven. (Voorheen werden die gewoon in 20*40 gepropt en nu vaak nog maar er zitten er nu ook bij op de grote piste.)Het gevolg was dat ik erg onzeker was. (sowieso wel een issue dit jaar.) En ik reed dus vol goede moed de proef die ik geleerd had. Sam voelde heerlijk, stond er zo fijn aan... Kreeg een belletje (want: programma fout.) concludeerde dat ik de foute proef geleerd had, raakte in paniek en ondanks dat ik een lezer had kreeg ik het gewoon niet meer verwerkt. Dus nog eens twee programma-fouten later kreeg ik het 3e belletje en mocht ik de ring verlaten. Ik werd even gewoon keihard geconfronteerd met mijn hersenletsel.... Zo snel werkt mijn koppie niet meer. Overschakelen doen we niet meer aan.
Dus ik verliet op de eerste zomer-wedstrijd huilend de ring. Gefrustreerd, boos op mezelf en de waardeloze vervanger die ik gekregen heb in 2011. De eerste proef hadden wel overigens wel uit gereden en daar zijn dus foto's van.
Je weet wat ze zeggen; Meteen weer in het zadel stappen. Dus de week er op reden we meteen terug mee ondanks dat dat eigenlijk niet gepland was.
Hier mochten we voor beide proeven een prijsje in ontvangst nemen met 68,4% en 65,8%
Op naar de volgende, een locatie waar Sam altijd extreem heet is. Het is me onduidelijk waarom want hij heeft daar bijna een jaar gestald gestaan. Maar ik heb altijd een bommetje onder me. Hij schrok ook nog eens van een geluidsbox waardoor ik de ring in galop verkent heb omdat ik de drafknop kwijt was. Toen ik eindelijk de draf gevonden had sprak de jury me ineens aan. Na wat overtuiging had ik Sam in vrije-tijdspiaffe waardoor ik haar te woord kon staan en belandde ik in een eenzijdige discussie met de jury nog voor mijn proef begon. Ik hoef vast niet te zeggen dat Sam zijn spanning niet beter werd van die situatie.
Mijn tenue was volgens haar niet in orde (Ik rijd zo al twee jaar maar goed.) en ze zou me daar punten voor aftrekken. Ik heb inmiddels geleerd van niet tegen jury's in te gaan en bovendien wilde ik gewoon dat paard terug voorwaarts kunnen rijden want die werd hoe langer hoe nerveuzer. Dus ik accepteerde dat gewoon maar dat was blijkbaar ook niet wat ze wilde want ze ging nog een tiental minuten er over door... Uiteindelijke resultaat was een -6 ( 
) en in de tweede proef vergat mijn moeder de achter-beschermers uit te doen (de voorste had ze wel uit gedaan dus ik ging er van uit dat ze uit waren.) waardoor die halfweg de proef dan maar uit gedaan werden en dat was dus een -2. Needless to say dat we geen prijs gereden hebben die wedstrijd al viel de schade al bij al nog mee. 
Bij de -2 was ik op 1 punt uit de prijzen. Dus ondanks alles was ik bere-trots op mijn kleine... Ik was bang dat hij in dit niveau niet meer echt "mee ging kunnen" maar jawel... 
Jury twee vroeg na de tweede proef of dit zijn eerste proef van de dag was omdat hij zo heet was...
Ehm... Nee.... Hij's gewoon Sam. 
Toen grijnsde ze eens en zei ze alleen maar "jij weet ze er ook altijd uit te pikken he..."Tsja, wat kan ik zeggen..... Ik houd van apart.
Sam besloot in samenspraak met een tuinleeuw om bovenop me te komen liggen na die wedstrijd en mijn been een beetje te breken (alleen het kuitbeen gelukkig.) waardoor we een sprong maken naar juni. Ik had nog drie selectie wedstrijden van de zes die ik kon rijden en ik heb er drie nodig om in aanmerking te komen voor een selectie. Dus ik besloot om iets vroeger dan misschien slim was te starten en dan maar één proef te starten ipv twee. Enkel mijn "hoofdproef" dus. Mijn kinesist keek lijdzaam toe en zei alleen maar "zolang je er niet weer onder gaat liggen zou het geen kwaad moeten kunnen..."
Sam was zijn fantastische zelf en liep zomaar naar een 3e plek met 66,3%
Gewoon, omdat hij grandioos is.
Een drietal weken later startte ik mijn 2e selectie-wedstrijd met 'm. Ook daar liep hij erg fijn ondanks dat het vrij warm was. Op weg naar de piste schrok hij zich wel half lam van een paard met een zebra-vliegendeken.
Dier stond achter een heg te grazen en deed net toen Sam passeerde het hoofd omhoog. Sam stond echt naar dat paard te kijken met een kop van "what the f* is dat nou weer?!!" We reden naar een 2e plek met 66,9%. Achter een combinatie die een niveau hoger rijdt. (we hebben een inrijproef die onder ons niveau is en een hoofdproef. In praktijk rijden we dus in onze hoofdproef altijd tegen de combinaties van een niveau hoger. Alsof jullie Z ruiters als eerste proef een M proef starten zeg maar.) Voor de selectie die wel "gescheiden" gehouden wordt per niveau was dat dus een 1e plek.
Deze locatie ligt te midden van sportvelden en Sam was vrij geobsedeerd door een honkbal spel dat langs de trailers plaats vond. Ik geinde nog "Nou Sam, kijk aan, als het straks met de proef niks word kan je misschien gaan honkballen."
Een bevriende ruiter keek me een beetje vreemd aan toen ik na het zien van de uitslag mompelde "geen honkbal voor Sam dus...."
Ik weet niet of ik me zorgen moet maken om het feit dat de ruiter verder geen uitleg vroeg.
En dan komen we op afgelopen zondag waar we in de regen een voorzichtige maar vrij correcte proef konden rijden. De galop aansprong vanuit de achterwaarts ging niet helemaal zoals ik in gedachten had en dat kostte punten. En door dat de piste vrij glad was, kwamen zijn verruimingen niet zo mooi uit de verf terwijl dat normaal de dingen zijn waarop ik met Sam punten kan scoren. We zetelde ons desalniettemin opnieuw op een 2e plek met 67,3% opnieuw achter de combinatie van de wedstrijd er voor. Sam die een jaar geleden weigerde om aan de hulpen te blijven in een natte piste en dan altijd extreem opspande, plenste nu ogenschijnlijk vrolijk door de plassen heen en deed gewoon zijn werk.
Mijn mannetje lijkt eindelijk volwassen te worden! Het leverde ons zelfs een kranten-artikeltje op.
Omdat dit de meest recente foto's zijn heb ik er van deze wedstrijd dus ook meer uit gepikt. 
En blij met mijn Sammeke natuurlijk
Ik ben vergeetachtig dus dat compenseer ik zo. 
Maar vrijdag voelde hij alsof hij zweefde in draf. 
.
! Trots op je!! 
(We beter ook natuurlijk)