Geplaatst Want ik kocht een paard!
In 2017 verkocht ik mijn eerste paard.
En zo begon in 2018 paard-loos, met de gedachte:
'Ik koop over een aantal jaar wel weer een paard'.
Want ik was er he-le-maal klaar mee.
In mei begon het toch een beetje te kriebelen, dus ik besloot een facebook-oproep te doen.
'Gezocht: bijrijdpaard!'
Daar volgden vele, verschillende reactie's op. Er werden me verschillende paarden aangeboden, dus ik besloot als eerst naar het eventuele bijrijdpaard te gaan die het dichtstbij stond.
Een tinker merrie die al een paar maanden stil stond en met haar vorige eigenaar achterover was geklapt tijdens het steigeren.
Mama was overigens not amused dat ik heen ging.
Daar aangekomen ben ik eerst mee geweest naar de dierenarts kliniek om een andere tinker merrie weg te brengen welke geïnsemineerd zou worden.
Vervolgens terug naar stal gegaan om bij het paard te gaan kijken. Ik werd voorgesteld aan verschillende paarden in de wei. Maar Carrera, jij sprong er bovenuit.
En zo heb ik Carrera eerst twee weken gelongeerd, om een band op te bouwen vanaf de grond, en ben ik er daarna voor het eerst opgestapt.
Het was opstappen en wegrijden. Alsnog ze nooit in haar leven had gesteigerd.
Ik zou Carrera doorrijden en trainen voor de verkoop, mij werd verteld dat ze in september verkocht zou worden.
Echter deed Carrera het zo erg goed... haar eigenaar app'te nog geen maand later al dat er geïnteresseerden waren.
In mijn hoofd was ik er allang mee bezig, Carrera hoort bij mij. Maar ik had het niet zo snel verwacht!
Zonder er verder echt goed over na te denken app'te ik dat ik Carrera wel wilde.
Nog geen week later kocht ik mijn tweede, eigen paard.
Juni.
9 juni kocht ik mijnt tweede eigen paard.
Ik stel aan u voor: Carrera, een 5 jarige tinker merrie van 1.58.
Eerste premie, ster. Maar het allerbelangrijkste: betrouwbaar, bom-proof, super lief en ontzettend knap!
Ik sleepte direct mijn best-friend mee naar stal om foto's te maken.
Destijds nog met het zadel van haar oude eigenaar, aangezien ik gewoon met Carrera op stal bleef staan kon ik haar zadel nog even lenen.
Zo kon ik 'rustig' op zoek naar een goed passend zadel.
Foto: Ingrid Bennink.
Half juni kwam mijn long distant best-friend langs.
Ze kwam mijn nieuwe aanwinst bewonderen, maar nam haar camera mee.
En zo kwamen er nog meer foto's!
Foto: Sanne de Vries.
Foto: Sanne de Vries.
Juli.
Ik sleepte mijn moeder mee naar stal en zij zag dat Carrera helemaal geen gek paard was.
In tegendeel. Ze was, en is nog steeds, gek op Carrera!
Haar woorden: 'Eindelijk een normaal paard!'
Op mij en mijn moeder na, had Carrera nóg meer fans!
Augstus.
Onze eerste hindernis samen!
En we begonnen met lessen!
Hieronder een foto van Carrera na een inspannende les!
September.
In september reden we rustig verder.
In het land hebben we een grote zeecontainer staan waar de paarden schuilen tegen de regen en een plekje in de schaduw zoeken.
Ik zag alleen maar....
Blackfoto's!
Maar wat we rond deze tijd vooral deden was buitenrijden.
Sowieso twee keer per week, op de dagen dat ik vrij was.
En we reden onze eerste oefencross!
Georganiseerd bij ons op stal, het Koudbloeden en Friezen trainingsweekend!
Oktober.
In oktober had ik een fotomeeting te Havelte georganiseerd waar wij mee gingen als 'modellen'.
Hier zijn érg gave foto's uitgekomen waar ik nog steeds heel erg blij mee ben!
Deze foto betekend erg veel voor mij.
Mijn paard, mijn hond en ik samen op één foto!
En wat we het liefst doen!
En bij thuiskomst van de meeting maar direct het scheerapparaat er overheen gehaald.
Mevrouw kreeg een jachtpatroon!
Misschien niet zo mooi, maar érg functioneel!
Ook reden we in oktober mee met de Autumn Desert Trail!
Carrera was het jaar daarvoor ook geweest, en er werd me verteld dat ze toen heel chill was.
Ze was dit jaar kei-heet en wilde het liefst achter de turbo-tinker van stal aancrossen.
November.
Vanaf november kwam het rijden op een wat lager pitje te staan.
Want, misschien is het jullie niet ontgaan bij het zien van die al die foto's.
Ik trainde mijn paard fanatiek, maar die dikkerd bleef maar aankomen.
Carrera is 25 maart uitgerekend van een knap baby-tinker veulen.
Dit wist ik natuurlijk toen ik haar kocht.
Het veulen is niet van mij, en dat hoeft ook niet.
December.
Geen foto's van december.
We tuffen lekker rond en verkennen samen gezellig de buurt.
In ga inmiddels nog maar twee keer in de week naar stal. Ze begint wat moeite te krijgen tijdens het rijden door haar ronde buik en in de bak gaat het niet zo soepel meer.
Omdat het 's avonds donker is, en ik niet in het donker op buitenrit wil, genieten we tot de dracht op de dagen dat ik vrij ben van een buitenritje!
Mijn wensen voor volgend jaar zijn een gezonde mama en veulen.
Een trailer aanschaffen, zodat we echt het bos in kunnen! En als we toch beginnen, een strandrit!
Eventueel starten met concoursen, maar daar heb ik niet zo veel haast mee, dat kan een jaar later ook nog wel.
Ook lijkt het me leuk om een klein oefencrosje te rijden. Ze springt best leuk voor een tinker en is bom-proof, een perfecte combinatie.
Genoeg nog om naar uit te kijken!
In 2017 verkocht ik mijn eerste paard.
En zo begon in 2018 paard-loos, met de gedachte:
'Ik koop over een aantal jaar wel weer een paard'.
Want ik was er he-le-maal klaar mee.
In mei begon het toch een beetje te kriebelen, dus ik besloot een facebook-oproep te doen.
'Gezocht: bijrijdpaard!'
Daar volgden vele, verschillende reactie's op. Er werden me verschillende paarden aangeboden, dus ik besloot als eerst naar het eventuele bijrijdpaard te gaan die het dichtstbij stond.
Een tinker merrie die al een paar maanden stil stond en met haar vorige eigenaar achterover was geklapt tijdens het steigeren.
Daar aangekomen ben ik eerst mee geweest naar de dierenarts kliniek om een andere tinker merrie weg te brengen welke geïnsemineerd zou worden.
Vervolgens terug naar stal gegaan om bij het paard te gaan kijken. Ik werd voorgesteld aan verschillende paarden in de wei. Maar Carrera, jij sprong er bovenuit.
En zo heb ik Carrera eerst twee weken gelongeerd, om een band op te bouwen vanaf de grond, en ben ik er daarna voor het eerst opgestapt.
Het was opstappen en wegrijden. Alsnog ze nooit in haar leven had gesteigerd.
Ik zou Carrera doorrijden en trainen voor de verkoop, mij werd verteld dat ze in september verkocht zou worden.
Echter deed Carrera het zo erg goed... haar eigenaar app'te nog geen maand later al dat er geïnteresseerden waren.
In mijn hoofd was ik er allang mee bezig, Carrera hoort bij mij. Maar ik had het niet zo snel verwacht!
Zonder er verder echt goed over na te denken app'te ik dat ik Carrera wel wilde.
Nog geen week later kocht ik mijn tweede, eigen paard.
Juni.
9 juni kocht ik mijnt tweede eigen paard.
Ik stel aan u voor: Carrera, een 5 jarige tinker merrie van 1.58.
Eerste premie, ster. Maar het allerbelangrijkste: betrouwbaar, bom-proof, super lief en ontzettend knap!
Ik sleepte direct mijn best-friend mee naar stal om foto's te maken.
Destijds nog met het zadel van haar oude eigenaar, aangezien ik gewoon met Carrera op stal bleef staan kon ik haar zadel nog even lenen.
Zo kon ik 'rustig' op zoek naar een goed passend zadel.
Foto: Ingrid Bennink.
Half juni kwam mijn long distant best-friend langs.
Ze kwam mijn nieuwe aanwinst bewonderen, maar nam haar camera mee.
En zo kwamen er nog meer foto's!
Foto: Sanne de Vries.
Foto: Sanne de Vries.
Juli.
Ik sleepte mijn moeder mee naar stal en zij zag dat Carrera helemaal geen gek paard was.
In tegendeel. Ze was, en is nog steeds, gek op Carrera!
Haar woorden: 'Eindelijk een normaal paard!'
Op mij en mijn moeder na, had Carrera nóg meer fans!
Augstus.
Onze eerste hindernis samen!
En we begonnen met lessen!
Hieronder een foto van Carrera na een inspannende les!
September.
In september reden we rustig verder.
In het land hebben we een grote zeecontainer staan waar de paarden schuilen tegen de regen en een plekje in de schaduw zoeken.
Ik zag alleen maar....
Blackfoto's!
Maar wat we rond deze tijd vooral deden was buitenrijden.
Sowieso twee keer per week, op de dagen dat ik vrij was.
En we reden onze eerste oefencross!
Georganiseerd bij ons op stal, het Koudbloeden en Friezen trainingsweekend!
Oktober.
In oktober had ik een fotomeeting te Havelte georganiseerd waar wij mee gingen als 'modellen'.
Hier zijn érg gave foto's uitgekomen waar ik nog steeds heel erg blij mee ben!
Deze foto betekend erg veel voor mij.
Mijn paard, mijn hond en ik samen op één foto!
En wat we het liefst doen!
En bij thuiskomst van de meeting maar direct het scheerapparaat er overheen gehaald.
Mevrouw kreeg een jachtpatroon!
Misschien niet zo mooi, maar érg functioneel!
Ook reden we in oktober mee met de Autumn Desert Trail!
Carrera was het jaar daarvoor ook geweest, en er werd me verteld dat ze toen heel chill was.
Ze was dit jaar kei-heet en wilde het liefst achter de turbo-tinker van stal aancrossen.
November.
Vanaf november kwam het rijden op een wat lager pitje te staan.
Want, misschien is het jullie niet ontgaan bij het zien van die al die foto's.
Ik trainde mijn paard fanatiek, maar die dikkerd bleef maar aankomen.
Carrera is 25 maart uitgerekend van een knap baby-tinker veulen.
Dit wist ik natuurlijk toen ik haar kocht.
Het veulen is niet van mij, en dat hoeft ook niet.
December.
Geen foto's van december.
We tuffen lekker rond en verkennen samen gezellig de buurt.
In ga inmiddels nog maar twee keer in de week naar stal. Ze begint wat moeite te krijgen tijdens het rijden door haar ronde buik en in de bak gaat het niet zo soepel meer.
Omdat het 's avonds donker is, en ik niet in het donker op buitenrit wil, genieten we tot de dracht op de dagen dat ik vrij ben van een buitenritje!
Mijn wensen voor volgend jaar zijn een gezonde mama en veulen.
Een trailer aanschaffen, zodat we echt het bos in kunnen! En als we toch beginnen, een strandrit!
Eventueel starten met concoursen, maar daar heb ik niet zo veel haast mee, dat kan een jaar later ook nog wel.
Ook lijkt het me leuk om een klein oefencrosje te rijden. Ze springt best leuk voor een tinker en is bom-proof, een perfecte combinatie.
Genoeg nog om naar uit te kijken!
