Tijd voor ons jaaroverzicht, iets wat inmiddels een traditie. 2018 is het achtste jaar van ons samen. 2018 begon voor ons best goed. Eind 2017 zaten we in een dipje, maar daar kwam gelukkig snel weer een stijgende lijn in. Ik had gehoopt dit jaar mijn Z1 debuut te kunnen maken, maar het liep anders dan gehoopt...
Om te beginnen met een van de weinige wedstrijd foto's van dit jaar. In februari, maart en april zijn we nog gestart. Fijne proeven kunnen rijden in het M2, maar het werd helaas niet altijd beloond met een winstpunt.
01.

Smeerkees Ruub die zich probeert schoon te rollen in de sneeuw

02.

In maart konden we weer heerlijk naar het strand
03.

04.

In april is hij op de foto geweest bij de prachtige kersenbloesem.
05.

06.

Al een tijdje ging het springen niet heel lekker en stopte hij erg veel. Vooral met de dubbels had hij erg moeite. Hij is niet zo groot van stuk, dus hij moet erg rekken om de afstand te kunnen halen. Het leek erop dat dit hem te veel begon te worden. We zijn in de ponyspringles mee gaan springen omdat de afstanden hier minder groot zijn. Langzaam aan begon het vertrouwen weer te komen en sprong hij ook weer makkelijk door de dubbels heen.
In mei hebben we een rustige crosstraining gereden. Deze training zorgde ook weer voor meer vertrouwen.
07.

In juni deden we mee met de Cross Challenge. Een van de onderdelen was het afleggen van een TREC parcours. Dit hadden we beide nog nooit gedaan en Ruub vond het best spannend. Het ging dan ook niet geheel vlekkeloos

08.

De brug was best spannend, wat reulteerde in een mooie afsprong.
09.

Op een warme zomerdag heerlijk afkoelen in de zee.
10.

In juli nog een keer een crossles. Deze verliep alleen niet helemaal vlekkeloos. Op het allerlaatse moment weigerde Ruub voor een hindernis. Doordat hij nog zoveel vaart had is hij nog wel met zijn voorbenen over de hindernis heen gegaan. Vervolgens wilde hij achteruit en nam daarbij de hindernis mee tussen zijn voorbenen. Gelukkig was er weinig fysieke schade bij ons beide. Ruub liep gewoon goed en had geen wondjes. Ik had alleen een schaaf op mijn elleboog. Helaas liep het vertrouwen wel weer een deuk op. Het leverde wel de foto van het jaar op

11.

Hij is altijd erg enthousiast!
12.

Helaas waren we na deze crosstraining weer terug bij af wat het springen betreft. Hij ging 3-4x over een hindernis heen en daarna wilde hij echt niet meer. Zelfs niet over een simpel grondbalkje. Ruub heeft altijd heel graag gesprongen, dus dit paste echt niet bij hem. Daarnaast waren er nog wat vage klachten waardoor we het niet helemaal vertrouwden en we de dierenarts langs hebben laten komen. Na een uitgebreid kreupelheidsonderzoek werd er enkel een onregelmatigheid geconstateerd op de harde volte rechtsom. Na uitverdoven kon er ook worden vastgesteld dat het afkomstig is uit de rechterondervoet. Er werd gedacht aan een kneuzing. Met rust zou dit weer goed moeten komen. Daarnaast kreeg hij ook voor zooltjes tussen zijn ijzers.
De vakantie kwam eraan en ook dit jaar mocht hij weer 3 weken mee naar Drenthe. Dit jaar helaas verplichte rust. De vakantie was ook echt vakantie voor hem. Hele dagen op de wei en af en toe een wandelingetje door het bos. Eigenlijk kwam het mooi uit. Het was toch te warm om iets te doen.
13.

Na 4 weken kwam de dierenarts weer langs voor controle. Ruub liep weer helemaal goed en we kregen groen licht om weer op te bouwen.
Helaas bleef ik twijfels houden. Hij liep niet kreupel of onregelmatig, maar het voelde niet fijn. Ik merkte het vooral in onrust in de aanleuning en in de bochten had hij moeite. De dierenarts kwam weer langs en dit keer zijn zijn beide voorhoeven op de foto gezet. Rechtsvoor was een lichte vorm van artrose te zien in zijn hoefgewricht en wat verbeening van het hoefkraakbeen. Niet raar voor een paard van 17, maar het zit er wel. Zijn hoefgewricht is ingespoten met ontstekingsremmers. Aanvankelijk had de dierenarts wat twijfel of dit echt noodzakelijk was. Bij het aanprikken van het gewricht kwam "gelukkig" duidelijk naar voren dat er ook een onsteking/irritatie in het gewricht zat. Er kwam namelijk een grote hoeveelheid waterdunne gewrichtsvloeistof uit de naald. Ik kreeg de complimenten van de dierenarts dat ik het goed heb aangevoeld.
Na enkele weken absolute rust mochten we weer rustig gaan opbouwen. Dit keer voelde ik al direct verschil! Een fijne en rustie aanleuning en een paard met heel veel looplust. Soms iets te veel looplust... Hij heeft capriolen uitgehaald onder het zadel waarvan ik niet wist dat hij het kon.
14.

Ruub is dol op bananen

15.

Inmiddels is het bijna 9 weken geleden dat hij is ingespoten. De eerste rondjes galop zijn weer gemaakt en hij loopt nog steeds erg fijn. Ik ben mij er zeker van bewust dat het ook zomaar weer anders kan zijn. Voor het komende jaar heb ik eigenlijk geen doelen. Mijn startkaart heb ik opgezegd en ik weet nog niet of ik die weer zal activeren volgend jaar. Ik wil hem in alle rust weer opbouwen zodat hij zolang mogelijk fijn kan blijven lopen. We zien wel wat de toekomst gaat brengen.
Tot volgend jaar!