Geplaatst afgelopen zondag had mijn vader toevallig zin om mijn nieuwe camera weer eens uit te proberen. Hier zeg ik natuurlijk geen nee tegen, en dus zijn we even lekker in het land gaan trainen. Aangezien ze de dag daarvoor wedstrijd had (waar we in de L1 dressuur een tweede prijs haalden met 195,5 punten
) deden we vandaag even rustig aan. Het 'probleem' van ons is dat Larissa nogal snel de neiging heeft om wat te diep te gaan, met name in de galop. Hier proberen we heel bewust mee bezig te zijn, ik heb 1 keer in de week groep les en 1 keer per week privéles. Ook kan ze nog wel eens wat op de voorhand vallen, maar dit heeft dan weer te maken met dat ze te diep gaat. Aan mijn houding valt ook nog heeeeeel veel te verbeteren, maar dit is echt al een heel stuk verbeterd! Ook zijn we sinds kort wat overgangetjes van de stap naar de galop mee aan het nemen, en ik moet zeggen dat ze dit best wel leuk oppakt.
En ook al is er genoeg te verbeteren, ik ben gewoon heel blij met Larissa en hoe fijn en relaxed we nu aan het trainen zijn! Ze begint steeds meer haar best voor me te doen, en ik begin te merken dat we ook steeds meer op elkaar afgestemd zijn.
Larissa is een 7 jarige Welsh NWR merrie. Ik heb haar zelf beleerd toen ze bijna 4 jaar was. Dit heeft me letterlijk bloed, zweet en tranen gekost, maar als ik dan zie waar we nu zijn was het 't allemaal meer dan waard! Toen ik begon met het rijden van Larissa was ze mijn verzorgpony. Maar op 1 september 2016 hebben we haar dan toch kunnen kopen! En dat terwijl ik nooit gedacht had dat ik een eigen pony zou kunnen hebben! Omdat ik haar zelf heb beleerd is ze wel heel bijzonder voor me. Ik heb zoveel van haar mogen leren, ze houdt me gewoon echt een spiegel voor. Omdat ze zoveel voor me betekent is het plan dan ook dat ze gewoon haar hele leven bij me mag blijven. Dit is helaas het laatste jaar dat ik bij de pony's mag starten, dus hierna gaan we vrolijk verder tussen de paarden en dan zien we wel hoe ver we kunnen komen.
Ik heb nu 3 keer een L1 wedstrijd gestart en we zijn nu L1 + 5. Ook heb ik nu 2 keer een B parcours gesprongen en we zijn nu B +3.
Omdat je het best kan zien hoe het rijden nou echt gaat, plaats ik toch maar een filmpje...
1.
En omdat Larissa ook al bijna een heel jaar dus van mij is, ook nog maar wat leuke foto's van die tijd
2. De wedstrijd waar we voor het eerst 2 x B sprongen en 78 en 78,5 (met 4 strafpunten) behaalden
3. Zelfde wedstrijd, maar dan na de dressuur
4. tijdens onze eerste fotomeeting
5. toen de bloesem begon te bloeien
6. Ondanks haar waterangst toch zo door het water galopperen
7. Op een van onze slechtste wedstrijden... Ik heb astma, en het was zulk benauwd weer dat ik tijdens de proef gewoon echt niet aan rijden toe kwam
8. en op een van onze betere wedstrijden
9. Maar ik ben vooral gewoon heel erg blij met zo'n geweldige pony als de mijne!
10.
11.
Bedankt voor het kijken! Als jullie tips hebben hoor ik het graag, maar het liefst wel op een opbouwende manier. Ik doe het namelijk niet met opzet verkeerd en wil juist graag horen hoe we nog meer kunnen verbeteren.
) In haar lijf is ze echter nog wel gewoon los en linksom is ze veel fijner in de aanleuning, terwijl dit eerst gelijk was. Om deze reden heb ik voor aankomende dinsdag een afspraak gemaakt met een osteopaat. Niet omdat ze nu al echt 'vast' zit, maar omdat ze net niet los is en ik liever voor wil zijn dat ze wel vast komt te zitten. hopelijk heb ik het zo een beetje uitgelegd. 
