Geplaatst Vorig jaar is op 26 mei mijn droom uitgekomen, het kopen van een eigen paard! Dit jaar hebben we dus voor het eerst een heel jaar samen beleefd
Januari
Dit jaar hebben we meegedaan aan het clubkampioenschap dat hier op stal werd georganiseerd, waarvan de dressuurwedstrijd in januari werd verreden. En hoewel mijn puppie net een goede 6 maanden onder het zadel was, werden we 8e! Met 184 punten, dus met een officiele wedstrijd hadden we een mooie winstpunt gehad! Ook voor het eerst met barebackpad gereden en een klein parcourtje gesprongen tijdens de nieuwjaarsreceptie!
Februari
In februari zijn we begonnen met springlessen, eens in de twee weken. En wat vind hij springen fantastisch!
Maart
In maart hebben we meegedaan aan de behendigheidswedstrijd van het clubkampioenschap. En hoewel er een hoop spannende en nieuwe dingen voor hem in de bak stonden, gaf hij geen kik en heeft hij alles super gedaan! We werden zelfs 3e!
April
In April hebben we gewoon alles voortgezet waar we mee bezig waren en waar we zo onwijs van genoten! En lekker paard zijn in de paddock hoort daar natuurlijk ook bij!
Mei
In mei vierden we zijn 5e verjaardag en ook dat hij een jaar van mij was!
In Mei begon ook het weideseizoen voor ons. Voor mijn knappe Spanjaard toch wel "the best time of the year". Al die Hollandse grasjes zijn zo lekker! Hij ging met zijn maatje van vorig jaar het land op (vorig jaar stonden ze met 3, maar 1 is verhuisd).
Helaas is het eind deze maand misgegaan... op zondag 29 mei kreeg ik een berichtje dat hij in de sloot was gevonden en er met veel moeite uit was gehaald. Ik was op dat moment aan het werk maar heb alles laten vallen en ben zo snel mogelijk naar stal gegaan. Maar als je afhankelijk bent van een trein om naar huis te komen dan lijken minuten wel uren te duren...
Op stal aangekomen was hij al met warm water afgespoten en waren ze met hem aan het wandelen. Hij leek er goed bij te staan, alleen helemaal moe van wat hem was overkomen. Een stalgenoot heeft het zien gebeuren omdat ze in een ander weiland aanwezig was en is meteen te hulp geschoten. Hij (1.55m) en zijn maatje (1.75m) zijn ergens van in paniek geraakt en naar het hek gerent, daar zijn ze gebotst en is Indio rechtsaf de sloot in gevallen... Ik heb hem meteen 3 dagen in de klei gezet en hij heeft 3 dagen metacam gehad om spierbevangenheid te voorkomen.
De springwedstrijd die gepland stond voor het clubkampioenschap heb ik op een manegepaard verreden en we werden 2e!
Juni
In Juni heb ik hem meermaals laten behandelen door een osteopaat omdat hij toch ernstig vast leek te zitten in zijn lijf. Hij liep niet kreupel, maar net niet lekker. Alsof er iets niet goed zat in zijn lijf. Helaas verhielp dit niks en heb ik eind juni een thermografie laten maken. Dit omdat ik geen flauw idee had waar zijn pijn vandaan kwam en hij ook nergens wat aangaf. Het resultaat was verpletterend... Hij bleek blokkades/kneuzingen te hebben van zijn nekwervels, borst, schouders, ribben en rugwervels... Geen wonder dat hij niet lekker in zijn lijf zat...
Vanaf dat moment is hij op rust gegaan. Hij mocht gewoon weer het land op en de paddock in, maar geen geforceerde bewegingen maken.
De crosswedstrijd die gepland stond voor het clubkampioenschap heb ik wederom op een manegepaard verreden en we werden 5e! Dat leverde me een 4e plek op in het eindklassement!
Juli
De maand juli zijn we ook zo doorgekomen en heeft hij de beste opvang gehad van mede stalgenoten toen ik op vakantie was. Lekker wandelen in het park.
Augustus
In Augustus is de dierenarts van de thermografie weer langsgeweest en die heeft hem ook behandeld als osteopaat. Ze vond zijn herstel sneller gaan dan ze had verwacht, dus ik mocht hem langzaamaan wat gaan longeren. Zo gezegd, zo gedaan maar er bleef toch iets zichtbaar niet goed. Niet overduidelijk, maar als je het eenmaal zag, kon je er niet omheen. Omdat de thermografie eerder had uitgewezen dat er in 1 been ook een verhoogde temperatuur zat, heb ik hem laten scannen op dat been. Geen peesblessure gelukkig! Wel liep hij op een harde volte dusdanig slecht dat de DA een kneuzing van zijn heup vermoedde.. 2 weken metacam en weer op rust.
September
In September leek het echter nog weinig onveranderd. Je zag nauwelijks iets aan hem, maar toch zat het mij niet lekker. Omdat we op stal goede ervaringen hebben met een hollistische praktijk, ben ik ook daar heen geweest. Hij zat kennelijk prima in zijn vel en alleen wat vast. Even wat dagen rustig aan doen en daarna kon ik gaan opbouwen. Blij als ik was! Echter 2 weken geprobeerd op te bouwen maar het ging gewoon nog steeds niet. Dus paard ingeladen en naar de kliniek (van de DA die de scan heeft uitgevoerd rechtsachter). Al snel werd met buigproeven en voltes draven duidelijk dat hij rechtsvoor een blessure had zitten. RECHTSVOOR?! Hij was de eerste die hier een blessure vaststelde. Maar de fotos toonden het ook aan. Een blessure in zijn kogel rechtsvoor en artrose aan zijn sesambeentjes... Mijn arme knapperd is pas 5...
Er werd 4 weken complete rust geadviseerd met alleen korte stukjes wandelen aan de hand en zo veel mogelijk zijn been koelen
In September stond ook ons jaarlijkse ruiterkamp op het programma, maar helaas ook dit jaar kon ik dus niet met hem gaan. Vorig jaar stond hij op stal met droes en nu dit... 3 keer is scheepsrecht dus hopelijk volgend jaar!
Oktober
In Oktober is de DA voor controle geweest. Het probleem aan zijn voorbeen leek voor nu verdwenen te ziin (de ontsteking dan, de artrose natuurlijk niet). En hoewel er achter nog ergens iets zat te zeuren, mochten we langzaamaan gaan opbouwen. 2 weken een half uur erop stappen! Wat was ik gelukkig om weer eens op mijn paard te zitten! Dat we alleen mochten stappen maakte niks uit!
Na zo'n tijd weer opgetuigd en al is toch wel raar
November
Deze twee weken kwamen we glansrijk door en voor advies opgebeld. We mochten in dat halfuurtje rijden nu ook linksom wat lange zijdes draven. Maar alleen als hij goed bleef natuurlijk!
December
In december vond ik hem op stal met een verdikking en verwarming aan zijn geblesseerde voorbeen. Ik dacht meteen het ergste... gelukkig na een week wandelen aan de hand en koelen bleek het weer beter te gaan! We zijn nu weer onder het zadel aan de slag en draven nu kleine stukjes beide kanten op. Het opbouwen zal nog wel even duren, maar elke stap vooruit is een stap! Sinds dit weekend maken we zelfs een klein galopje! Ondanks dat het een energie-bommetje is, is hij altijd zo braaf!
Volgend jaar hoop ik op een beter jaar. Hij gaat weer alleen op een stukje land (wel tussen landen met andere paarden) want dit leek na zijn ongeluk het beste te gaan. Verder hoop ik dat we dit keer weer mee kunnen doen met het clubkampioenschap en misschien nu eindelijk meekunnen met ponykamp!
Maar de grootste wens is natuurlijk nog zo lang mogelijk van mijn knapperd te mogen genieten!
Ik wens jullie allemaal een fantastisch 2017 toe!
