In januari zijn we weer vol goede moed op wedstrijd gegaan. Met de trailer op pad en vreemd terrein. De eerste proef liep ze lekker maar er mocht wel wat meer pit in. De 2e proef besloot ze om haar oude ik weer even tevoorschijn te toveren en moest ik wel afgroeten, want ik kwam er niet meer uit met haar. Ik was de laatste en mocht nog even doorrijden in de bak, dat was wel fijn, zo kon ik er toch nog goed afsluiten. De trailer op terug was een beetje een dingetje en moest ze even geholpen worden door Patrick van der Meer
In februari hebben we wegens mijn privezaken onze wedstrijd afgezegd maar in maart gingen we weer op pad. Het ging best lekker en we kwamen dan ook steeds meer in de buurt van een winstpunt
In april zijn we naar het strand geweest, wat was dat genieten. Ik was al eens met haar naar het strand geweest, maar nooit alleen
Appelflapje kwam langs, mooie gelegenheid om de camera mee te nemen
In juli kwam een echte grote droom uit. Een crossles. Appelflapje was wederom zo lief om met haar camera klaar te staan.
Die week erna hadden we weer een wedstrijd. Ondanks dat we niet heel veel geoefend hadden, ben ik toch gewoon op pad gegaan. En eindelijk werd al het doorzetten beloond met een winstpunt
Wat was ik een klein blij meisje en dit was net even wat ik nodig had Niet veel later stond ze kreupel op stal...
Mevrouw vond de crossles zo leuk dat ze besloot in het land ook slootje te springen. Dit deed ze voorgaande jaren ook al, maar niet zo extreem als dit jaar. Gevolg. Ze mocht het land niet meer op, want dit keer besloot ze ook de weg op te springen. Levensgevaarlijk natuurlijk... 
Ze heeft 6 weken stil gestaan. Ondertussen vermaakten we ons met een modeshow, niet dat ze die kon waarderen...
Maar inmiddels zijn we weer een paar weken aan het trainen en ben ik blij dat ik weer van deze blije oortjes op deze manier mag genieten
Het was een jaar waarin ik mijzelf heel erg heb leren kennen als persoon, een jaar waar ik door een diep dal ben gegaan, een jaar waarin mijn paard ineens een onzekerheid werd of ik haar wel kon behouden, maar wat werd het voor ons een mooi jaar samen. Alles waar ik alleen maar van kon dromen is werkelijkheid geworden. Alleen naar het strand, een crossles, ons eerste winstpunt. Hoe mooi kan het leven zijn
Het was echt een jaar waarin ik zo heb genoten van mijn paard en de kleine dingetjes. Wally vond het crossen zo leuk, dus dat ben ik zeker van plan om vaker met haar te gaan doen. In januari hebben we weer een wedstrijd gepland zijn en ik ben benieuwd wat volgend jaar gaat brengen voor ons
jullie kunnen het!! Op naar een heel erg mooi, zorgeloos 2017! 
