Geplaatst 
[url=http://s269.photobucket.com/user/wainonia/media/IMG_1411_zps5f47d95f.jpg.html:2f74l]
Nadat ik eindelijk was wakkergeschud, zijn we toen helemaal van voren af aan opnieuw begonnen. Een nieuwe basis, een frisse start, met als doel om in samenwerking met mijn paard (in plaats van afdwingen) dressuur op een goede manier te trainen. Waar het schip strandt zien we vanzelf wel, maar ik heb in dat jaar zo ongeveer een nieuw paard gekregen, die er plezier in heeft en die haar lichaam steeds een beetje beter gaat gebruiken
De eerste maanden zijn we eigenlijk alleen bezig geweest met het trainen van de lange rugspieren en het los maken van alles dat ik had vastgereden. Ook ontspanning was een sleutelwoord hierin. Mijn snel gestresste merrie leerde zich los te laten en zich over te geven aan mij, en ik leerde te luisteren naar mijn paard.
Dit was in het begin nog helemaal niet zo eenvoudig (geluid graag zacht zetten bij de filmpjes):
maar we leerden:
steeds een beetje meer:
Afgelopen maand, ook de zijgangen komen er wat bij kijken voor het losmaken:
Sinds de laatste les (eind juli) mogen we wanneer ze goed los is, al iets beginnen met het begrenzen in het stretchen, waardoor er wat oprichting ontstaat. Hier kun je mooi zien wat het verschil is tussen de oprichting zoals we die hadden voordat we aan deze manier van rijden begonnen en hoe het nu is:
Ik ben hier superblij mee, aangezien we nu echt voor de loodlijn bezig zijn, mijn paard er niet meer achter wil duiken en ze mooi van achter naar voren in aanleuning loopt. Eerder voelde het als meeliften met het paard en zelf een valse aanleuning onderhouden, terwijl zij nu vraagt om deze aanleuning. Zo'n heerlijk gevoel!
haha
