Geplaatst Maar eens de oude foto's er bij gehaald..
De zon ging er buiten gelijk weer van schijnen, en we hebben nieuwe energie opgedaan voor een mooi buitenseizoen..
Time is een 6.5 jarige merrie, te omschrijven als sensibel, schrikkerig, rennerig, Goed het doel waar ik haar voor gekocht had, het lekker buiten rijden, werd al snel een paar maand rust / vakantie op de wei, met als doel om had daarna van 0 af aan opnieuw weer op te leren.
Na deze vakantie haar naar een pensionstal gezet, De eerste paar weken waren vreselijk, renend door de bak kop in de lucht links rechts en dan bokkend naar de muur, maar door veel rust kon ik haar in de bak redelijk rondsturen.en al gauw kwam er een kennismakingscrosslesje op ons pad, en wat was ik trots dat we dat samen overleefden
dat wilde ik vaker doen...
Veel werk aan de winkel, maar had eindelijk het gevoel dat ze iets leuk vond..dus een fijne insructeur gevonden waar ik van april tot augustus 1 a 2 x per week ben gaan lessen..
Dat is alles behalve vanzelf gegaan, in 1 ding was ze gewoon heel erg goed, rug wegdrukken en rennen..niet tot rust te krijgen waardoor er ook heel wat lessen zijn geindigd als ze na 1,5 uur eindelijk in een acceptabele draf een heel rondje in draf was gebleven zonder wegschieten.. rust en basis waren de toverwoorden, want zo was het in augustus:
( springen vanuit draf is nu te controleren, zonder direct aan de kletter te gaan)
en deze vind ik supergaaf:
in het najaar ook nog een heerlijke fotoshoot gedaan, en zelfs iemand
op sleeptouw genomen bij een oefencrossje
en dressuurtraingen:
en na een indoorseizoen, waar ik steeds doelen naar beneden heb moeten bijstellen, steeds weer terug naar de basis en werken aan de rust. Keuzes durven te maken om te kunnen blijven werken aan het belangrijkste trainingsdoel, staan we nu hier...
Op vreemd terein, in een relaxt galopje...
neusje mag er nog meer uit...
maar dat is ook geen probleem..
mijn instructeur die mij ook vanaf okt niet meer had gezien, en die was oprecht verbaasd en trots, kleine stapjes hebben we gemaakt, tranen van machteloosheid en het niet meer weten zijn meer dan eens gevloeid ( en zullen vast nog wel weer komen, maar we lijken nu op een punt waaruit we verder kunnen werken:)
