Geplaatst Aika is een 7 jarige merrie, een tinker met ergens daarachter belgisch trekpaard. Ze is klein van stuk met haar 1.40m. Ik rijd haar nu 2 jaar, voornamelijk buiten en af en toe een rondje dressuur. Toen ze op de boerderij kwam had ze al wel wat kilometers gemaakt buiten maar in alles nog vrij groen. Na een half jaar ben ik ook met haar buiten gaan rijden, de eigenaar had dit al wel vaker gedaan. Dit is eigenlijk altijd goed gegaan, op wat puber-bokjes en discussies over het tempo na.
Aika en ik rijden veel buiten dus leek het mij een leuke afwisseling, een keertje in een ander gebied rijden. De autumn desert trail betekende echter wel dat we met trailer weg moesten en op vreemd terrein moesten gaan rijden. Dit hadden we nog nooit gedaan en ik had ook geen idee hoe mevrouw zou reageren. Als we in Havelte rijden kan ze al hinnikend en dribbelend reageren op één enkel vreemd paard, laat staan een hele groep...
Samen met Gaby (DPTomboy op bokt) hebben we ons opgegeven. Ik rijd veel met haar buiten en beide paarden kennen elkaar goed en gaan (over het algemeen) prima met elkaar om, hebben hetzelfde tempo, houden beiden van een sprintje, dus dat moest goed gaan komen. Later heeft nog een vriendin van Gaby zich opgegeven dus zijn we uiteindelijk met z'n 3en van start gegaan.
Onze starttijd was 10:50, mooie tijd, niet te vroeg dus tijd genoeg om van te voren op stal te poetsen en me mentaal nog even voor te bereiden.
Aika liep zonder problemen de trailer op en ook tijdens de rit naar Appelscha was ze heerlijk rustig.
Uit voorzorg in de trailer opgezadeld terwijl Aika stond te knabbelen aan haar hooi (die mijn lieve chauffeur haar voorhield omdat mevrouw niet bij het hooinet kon vanwege haar korte nekje..
) Blijkbaar nam ik echt de tijd, want ineens was het kwart voor 11, oeps.. Dus hop paard uit de trailer en er op. Ik verwachtte een uitbarsting van energie, maar niks was minder waar, mevrouw gedroeg zich voorbeeldig! Mijn rijmaatjes stonden al te wachten dus we konden vrijwel meteen vertrekken.
Tijdens de rit ging het ook super. Eerst heerlijk in het mooie natuurgebied gereden, door de heide, heuveltjes beklommen en genoten van de prachtige natuur. Toen duidelijk was dat de paardjes rustig waren zijn we naar de zandvlakte gereden. Hier kon Aika heerlijk vol gas haar benen strekken, heerlijk was dat, wat een gaaf gevoel. Waar we normaal gesproken rijden kan dit ook, maar het is altijd goed oppassen voor fietsers, wandelaars, honden enz. Iets wat we hier niet hoefden, ik kon haar nu écht even laten gaan.
Zelf heb ik geen foto's gemaakt. Ik heb enkel foto's van de fotografen die er stonden, dus ook alleen van de zandvlakte.
Mooie momentopname, big smile op mijn gezicht
Typisch Aika, grass
En toen zat er "ineens" een fotograaf midden op de vlakte, erg eng..
Nog meer van die enge fotografen..
En we kunnen de zandvlakte ook gewoon rustig in stap bewandelen, dit terwijl er ook paarden in volle galop voorbij kwamen
Al met al ben ik dus zeer tevreden met deze dag en wil ik volgend jaar zeker weer mee gaan doen!
Ik wil bij deze de fotografen heel erg bedanken voor het maken van de foto's. Gaat nog lastig kiezen worden welke ik na ga bestellen.
het is toch altijd spannend de eerste keer...