Geplaatst 
Er was best veel geluid en gedoe om de bak, maar Bret bleef hartstikke braaf en rustig. Hij keek overal even naar, en that's it, liep gewoon braaf door. Hij vond in het begin van het inrijden het rijden zelf heel spannend en reageerde daarom heel heftig om geluidjes e.d., dus voor mij was dit echt een teken dat hij eindelijk doorheeft dat ik er nog gewoon ben om hem te helpen en leiden, ook al sta ik niet meer op de grond naast hem.
Manlief was mee om te helpen met opstappen, en natuurlijk foto's en filmpjes te maken. Ik vind het erg leerzaam om mezelf op film terug te zien namelijk.
Maar er zijn natuurlijk ook wat foto's. Voor de geïnteresseerden: Het zadel is een heather moffett fhoenix suberpanel zadel, boomloos. Hier ben ik voor hem op uit gekomen omdat zijn rug erg kort is en ik geen betaalbaar boomzadel kon vinden wat voor ons beiden paste; dit bleek een oplossing, en ik ben er tot dusver nog steeds erg tevreden over.
Ik rij normaal gesproken wel met rijbroek en chaps, maar ik vergeet telkens dat ik tegenwoordig langer dan 2 minuten op Brellir zit en me dus behoorlijk aan moet kleden ipv huispak style in slobbertrainingsbroek.
Net begonnen, in stap
Een van de weinige blije-poownie-foto's, gezien hij meestal zijn oortjes heel aandachtig op mij heeft.
Ik moet zo lachen om onze serieuze gezichten op deze foto
Figuren sturen is serious business.
Ik ben bezig met een lachen-op-je-paard-programma, aangezien ik op bijna alle rij-foto's altijd kijk of m'n leven afhangt van dat ene ritje.
Drafje (ik zit bewust wat naar voren om met de gangen voor hem het verschil tussen draf en tölt duidelijk te maken).
Nog meer draf
Een Figuur in draf is nog wel moeilijk hoor
Daarna naar buiten gestapt en lekker los naar huis gereden.
Lalalala
Even poseren, stilstaan kan Bret ook als de beste!
Thuis aangekomen parkeren.
Nog één knuffel vanuit het zadel. Tot zo ongeveer vandaag waren die nog super eng
En nu de normaalste zaak van de wereld.
Na het rollen ging Bret weer verder met de orde van de dag: Wilgentakken nommen
Okee, okee, nog één knuffel dan...
Mijn grootste doel is op dit moment ontspanning (en in the long run mijn tenen niet meer aanbieden als kapstok voor voorbijgangers, maar eerlijk gezegd let ik er bij Bret vooral op dat ik in balans zit en zuivere hulpen geef, vooralsnog, dat met die tenen is helaas al langer een probleem
), en ik ben wat dat betreft enorm tevreden over vandaag .P.S. Ja, ik hou van rood.
dat hoofdstel is ook geweldig 
) maar de gangen worden er niet beter van. Probeer om aan te tölten je buik op te strekken, zodat je een bepaalde spanning krijgt en verzameling en dan aantölten, en voor de draf juist ontspanning zoeken in je lichaam, maar niet dat je naar voor leunt, gewoon ruimere stappen 'creëren'. 
), is hij al uitgezwaard? Dat duurt bij Ijsjes toch erg lang? Vind hem nog een echte puppy-uitstraling hebben.. 
