
Een maandje geleden zijn we op trainingskamp geweest en heb ik een groot deel van mijn angsten overwonnen.
Duidelijk nog niet allemaal

Deze foto's zijn van 2 weken geleden, we hadden onverwachts een stalshoot georganiseerd, superleuk natuurlijk!
Ik zat met een stalgenootje in de laatste groep, in een natuurgebied op 5 minuutjes lopen, ideaal.
Mijn stalgenootje moest alleen wat eerder naar huis om nog iemand af te zetten waardoor ik alleen achterbleef. Ik had eigenlijk de afspraak met mezelf om nooit meer zonder een ander paard buiten te rijden

Hierdoor bouwde ik zelf flink wat spanning op, begon ik net weer enigszins te ademen, komen er 2 ruiters voorbij... Mo over de zeik

Dus uiteindelijk heb ik veel gestapt, gelet op mijn eigen ontspanning en daarin mijn handhouding en dan vooral de elastische verbinding en het niet naar beneden drukken.
Ook het loslaten van mijn bekken had mijn aandacht, als ik deze vasthoudt kan Mo haar passen niet afmaken en wordt ze druk en dribbelig!
Uiteindelijk heb ik ook beide kanten op nog even gedraafd, een totale overwinning

Kijk mee, de foto's staan niet op volgorde!
1.

Een voor mij heel fijn plaatje, zie alleen nog net wat spanning in mijn ellebogen! Loslaten dus!
2.

En hier verstijf ik weet wat, waardoor Mo 2 opties heeft: te diep of omhoog, ze kiest hier voor te diep...
3.

Hier dus mijn te stugge hand die ook wat naar beneden tendeert. Jammer maar helaas, Mo kan hier dus echt niets mee

4.

Spanning in mijn schouders!!


5.

Terugwerkende hand

6.

Ik worstel hier met de lengtebuiging, die vind ik nog erg lastig met mijn nieuw geleerde handhouding

Nog even een mooie gewone foto


En al mijn stalgenootjes en de fotografen: bedankt voor de super geslaagde dag
