
Het rustige serene park op zaterdagochtend.

Een erg brave en ogenschijnlijk rustige Storm.

Dus gewoon maar opgestapt, maar voelde al snel dat Storm toch wel erg blij en enthousiast was.

En als dat hoofd zo hoog staat en blij kijkt weet ik wel genoeg

Echt 3 seconden na deze foto ging ik dan ook heel hard en bokkend rechtdoor. Mijn vriendin schrok zo dat ze er helaas geen foto van heeft. Gelukkig voelde ik hem al aankomen en kon ik blijven zitten. Later terug op stal stond ik te kletsen en kwam iemand naar me toe en zeí 'was jij dat die zo aan de kletter ging in het park. Dus ik zeg 'ja'. Oh zegt ze, nou je blijft wel lekker zitten met zulke bokken om je oren.

Maar eerlijk is eerlijk, ook ik was me rot geschrokken. Zeker nadat ik vorig jaar na een val buiten mijn rib heb gebroken en heup heb gekneust, ben ik toch wel wat angstiger geworden. Dus mocht Storm toch even aan de longeerlijn. Gelukkig is de bodem van het park flink vlak en was de ondergrond niet stijf bevroren. Ben blij dat ik dat even heb gedaan, want er moest duidelijk iets uit




Dus toen meneer uiteindelijk was uitgesprongen ben ik er weer opgestapt om toch nog even een paar mooie en leuke standfoto's te maken, want ja daar gingen we uiteindelijk voor



En de twee mooiste en leukste als afsluiter



Daarna snel weer naar binnen voor wat lekker voor Storm en een warme chocomelk met slagroon voor mijn vriendin en mij

