Geplaatst Vorig weekend op 2 december heb ik samen met Peri mee mogen doen aan een clinic van Patrick van der Meer. Blij dat ik was natuurlijk zo’n kans krijg je niet elke dag namelijk!
Vol goede moed naar de clinic toe. Helaas ging t alleen niet zo lekker.
Peri is normaal fijn te rijden maar als er eenmaal spanning is (wat niet alleen van hem maar ook vooral van mij kwam) dan is er ook echt spanning en is die gewoon niet meer (fijn) te rijden. Begon al met een gruwelijk enge actie tijdens het opstappen waarbij iedereen weg moest duiken en ik moest blijven zitten voor mn leven haha. Eenmaal met de clinic was er zoveel spanning dat die in zijn schulpje kroop. Wat resulteerde op: in contrastelling lopen, zodra om wil stellen of corrigeren of iets aan hem zit aanspringen in galop, met zijn kont naar binnen lopen, voor duikboot willen spelen. Uiteindelijk krijg je dan zoveel storingen in de aanleuning omdat de rest ook niet goed gaat dat die afentoe zelfs begon te kantelen, knikken en door aanleuningsproblemen te kort en soms tegen onregelmatig aan ging lopen. Niet tof dus.
Maar ook daar leer je van natuurlijk.. Patrick vertelde dat hij zelfs een tijdje zijn vader heeft gereden en die is met rijden en qua karakter (en uiterlijk) gewoon hetzelfde. Extra mooi dus want Patrick is dus een van de weinige die dus wel weet hoe je met dit stukje karakter om moet gaan. (gewoon doen alsof je neus bloed en doorrijden en jezelf er vooral niet druk om maken, want als ze hun dag niet hebben dan hebben ze die gewoon niet). Bij het begin van de clinic vroeg Patrick waar je zoal tegen aan loopt en wat je graag wilt oefenen.
Een lastig punt bij Peri blijft altijd de oprichting dit gaat vaak wel goed tot het moeilijk word. Daar hebben we toen dus vooral de aandacht aan besteed en uiteindelijk heb ik toch mooi iets mee kunnen nemen voor in mijn training thuis ookal ging het niet zo van je het toen.
Verder zal ik er geen lang verhaal meer aanbraaien en heb ik hier ookal ben ik er niet tevreden mee toch wat foto’s voor jullie:
Eerst een korte kennismaking
Omdat die in dit soort situaties dus met zijn kont naar binnen wil lopen proberen richting schouder voor te werken om hem op zijn binnenachterbeen te zetten
Een typische Peri-pretface achter patrick zijn rug langs haha. Zo gaat die normaal gesproken zijn proeven rond en zodra zijn oren gaan klapperen (zoals op meeste foto's kunt zien) is er teveel spanning (klinkt gek ik weet het normaal is het andersom)
Moet zeggen die ramen van de kantine waren heel erg handig om te spieken
Ook nog bezig geweest met contragalop. Dit is vooral de oefening waarin peri op de voorhand wilt vallen omdat het lastig is. Ging nu wel goed!
2 dagen later ben ik zelf weer thuis aan het rijden gegaan waarbij ik de camera op de bakrand heb gezet aangezien ik altijd snel afgeleid ben en anders ga rijden al zou er een pion in de bak staan. Mijn grote vrees is dus de camera dus hup de camera op de bakrand gezet en gewoon doen alsof die er niet is. En ik moet zeggen ik heb heerlijk gereden:
Verder was dit voorlopig weer mn laatste ritje op Peri een dag hierna is de fysio geweest en heeft opgemerkt dat het zadel drukplekken geeft en adviseert er niet meer op te gaan tot het probleem op is gelost. Gelukkig komt de zadelmaker morgen ‘al’ dus hoop ik dat dit probleem eenvoudig op te lossen is zodat we deze winter wel door kunnen rijden zonder tegen problemen aan te lopen.
Voor degene die dit schimmeltje nog niet kende:
- Peri
- 15 jaar
- M2 startgerechtigd (tussen de paarden)
- 1.56
- v. D-Day
