Geplaatst 
De wintervacht vertekend nogal, maar hij was veel te mager, zat flink onder de stront, staart sleepte over de grond, klitten in de manen, nooit geënt... Hij was wel ingereden, maar als hij in totaal 30 keer een ruiter op zijn rug had gehad is het veel gezegt. Behoorlijk groen nog dus. Omdat hij zo mager was, zat testrijden er ook echt niet in. Ik ben toch op hem gevallen, had alleen maar veel goeds over zijn karakter gehoord. Dus vanaf dat moment mocht ik deze, nu 7 jarige, Negro afstammeling de mijne noemen. Het opknapwerk kon beginnen, te beginnen met entingen en daarna castratie.
13 Maart zag hij er zo uit
De staart was flink ingekort omdat het voorste gedeelte van zijn weiland flink modderig was en de staart er anders doorheen sleepte. Hij begon al wat vlees op zijn botten te krijgen
17 April vonden we hem genoeg aangesterkt om er eens een keertje op te gaan zitten.
Zonder zadel nog, er paste geen enkel zadel op. En dat voor een angsthaas als ik, dus bleven we maar aan de lijn. Hij vond het niet zo heel spannend
Braaf paard
Afgelopen donderdag was het zover, de eerste keer met zadel
. Helaas zijn er maar heel weinig foto's gelukt.
Vandaag hadden Od en ik onze eerste echte les. Ben weer begonnen met knikkende knieën, maar wat een heerlijk paard is het
. We hebben nog een hoop werk, het gaat bij lange na niet perfect. Maar als ik deze foto's zie, krijg ik er toch een berg vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen met mij en mijn manneke 
. 
. Ik heb ook al een keer tegen een paniekaanval aan gezeten op zijn rug 
. 
