Geplaatst 
Hier mijn paardenjaar 2011.
Januari:
Ik verzorgde al een jaar lang Urla, dat was echt mn hele leven. 2011 zou ons jaar worden, na vorig jaar. Een paardje dat ook van de eigenaresse van Urla was, werd verkocht, en ik kreeg twijfels, zou Urla wel blijven? Zou ze ook niet weg gaan. Hier ben ik die tijd toen zo bang voor geweest. In deze maand daar nog geen zekerheid over gekregen en door het slechte weer ook niet veel kunnen rijden. Dit was te merken, ze kreeg weer een klein beetje een buikje, maarja wat maakt het uit
Februari:
Nog steeds geen antwoord op mn vraag, zou Urla blijven, of moest ze ook weg? Toen het tegen het einde van de maand liep het vreselijke nieuws te horen gekregen, of jullie nemen Urla, of ze moet weg. De kosten werden gewoon te veel. Het rijden ging zo met zn ups en downs en ik heb gewoon heel veel van Urla genoten. Gewoon lol met je knol
Iedereen heeft me er doorheen gesleept ik vond het moeilijk, deze tijd ik ging kapot. Ik wilde zekerheid.
van mn beste vriendin
the most special horse ever
crazy she can be the best
but also sweet
she is so special
that no one can replace her
Maybe you get her
but maybe not \
you never know
but one thing is for sure ............................................. .
Urla YOU WE WILL NEVER FORGET YOU BUT NEVER CAN AM SO SPECIAL TO US ALL !!!!!!!!!!!!
we love you!!
Maart:
Er zouden mensen voor Urla komen kijken, ik dacht nee ze mag niet weg! Uiteindelijk weet ik niet percies hoe het is gelopen maar ze bleef! Toen met mn vader gepraat en hij wilde haar wel leasen maar niet hebben. Dus toen moest er een afspraak worden gemaakt, wanneer ze samen zouden gaan praten. Ik heb veel gereden deze maand en genoten, want het kan zo maar klaar zijn.
April:
Eindelijk zekerheid, ik kreeg een smsje van de eigenaresse en van mn vader, wij zouden de stalling betalen (230 euro per maand) en zij de overige kosten. Ik was zo opgelucht, eindelijk het kwam goed, we bleven voor altijd bij elkaar! Niemand kreeg ons ooit mee ruit elkaar. Dat dacht ik toen.
Mei:
Gewoon veel lol gehad, en lekker genoten. Gewoon lol met je knol, niks anders, genieten van je paard, dat was wat ik deed. Wat ik altijd gedaan had. Ik vertrouwde haar zoals nooit tevoren, niks was me meer te gek.
Juni:
Het vreselijkste nieuws in mijn hele leven! Weer kwam de keus jullie nemen der of ze moet weg,(met persoonlijke redenen maar die gooi ik niet zomaar op internet). Maar mijn vader bleef bij zn standpunt, hij wilde geen paard! Ik ging kapot, heb de ogen uit mn kop gejankt, toen ik voor de eerste keer de advertentie op marktplaats zag. Er kwam al een meisje kijken, (gelukkig) uiteindelijk werd dit niks, je mocht nog langer blijven! Een fotoshootje gedaan met een vriendin, want dat moest ik toch nog doen voordat ze weg ging!
http://imageshack.us/photo/my-images/82 ... 88852.jpg/
Juli:
Onze laatste maand samen, maar dat wist ik nog niet. Ik hoopte dat maar niemand jou wilde, dat je maar heel raar zou doen als er weer mensen kwamen kijken. Ik ging op vakantie, en kreeg te horen, geniet alsjeblieft zoveel mogelijk van haar, want ik kan je niet beloven dat ze er nog is na de vakantie. Ze zei: ik doe mn best om haar te houden totdat jij terugkomt. Ik dacht alsjeblieft je mag niet weg. In de vakantie kreeg ze opeens erg veel reacties op de advertentie, enw erd besloten dat ze verkocht werd, 2 weekjes nadat ik terug kwam.
Augustus:
Nog 1 weekje van jou genieten in augustus, ik huilde me iedere avond in slaap, en als ik jou zag bleven de tranen maar komen. Ik kon er niks aan doen mn wereld was ingestort. Nu ik dit typ vallen er weer tranen op de toetsen. Ik ging kapot, ik kende geen wereld zonder jou.
Toen de dag dat we jou weg gingen brengen, het ging allemaal prima, totdat ik voorgoed gedag tegen je moest zeggen. Ik heb echt staan te vechten tegen de tranen, ik wilde niet huilen. Wat was dat moeilijk jou achterlaten. Het laatste wat ik tegen je zei terwijl ik je de langste knuffel ooit gaf: DAg lieve urla, dag schatje, dag mn alles, ik ga je zo vreselijk missen. En ik bleef maar vechten tegen de tranen. En toen terug met een lege trailer. Die nacht heb ik niet geslapen,. ik heb duizend keer alles foto's van jou gekeken, gehuild, gejankt, ik kon niet meer, ik wilde niet meer. Ik wilde niet meer verder met mijn leven, ik dacht laat mij maar niet meer wakker worden, ik kan het niet meer aan.
September:
Een nieuwe verzorgpony tjerk, een fjord, ook van de oude eigenaresse van urla. Dit heb ik met plezier kunnen doen, alleen het voelde anders dan met urla.
Oktober:
In deze maand kwam sting in zicht. Ik ging met mn schoonzusje bij een soort van oude verzorgpony van haar kijken. En wat we daar aantroffen, we stonden met tranen in onze ogen. Veel en veel te dik, zn hoeven zagen er niet uit, Al zn manen waren af geschuurd tot bloedens toe, evenals zn staat en zn voorpluk. Bloedkorsten in zijn manen. Ik was eruit, deze haflinger moest hier weg!
MEt mijn vader gaan praten, want wat was het een schatje. Mn vader uiteindelijk zover gekregen dat hij hem wel wilde kopen!!
We hebben toen de eigenaar van Sting gebeld, en in 1e instantie wilde hij hem niet weg doen, maar hij ging erover denken.
November:
Jaa de eigenaar van Sting belde! Hij wilde hem verkopen, niemand had dit verwacht en ik was zo blij!!!!
12 november hebben we hem opgehaald! Met wat moeite de trailer in, maar eenmaal aangekomen ging het super. deze maand lekker geknuffeld, zonder zadel gereden, en gelongeerd.December:
De maand dat ik eindelijk een passende boom in mn zadel had. De maand dat het rijden super ging! De maand dat sting iedere week mee naar de manege ging! De maand dat we zonder te oefenen 2e werden met springen. De maand kon niet meer stuk! En ik hoop dat in 2012 hij helemaal op is geknapt!
Ik heb geen foto's op deze laptop van sting staan, maar als je toch foto's wilt zien van hoe hij aankwam, en hoe hij nu is, moet je even in het topic in mijn onderschrift kijken
Op naar een gelukkig 2012!
