Geplaatst Mijn eigen penny verhaal!
Het begon allemaal in januari 2007. Er was een nieuwe (manege)pony gekomen, eigenlijk bedoeld voor de verkoop. Vanaf het moment dat ik weg draafde, wist ik dat hij het zou zijn. Hij moest het worden. Als deze het niet werd, zou het ook nooit meer een ander worden. Ik was helemaal stapelverliefd. Zelf mijn vader voelde aan dat dit iets speciaals was. Echter, een eigen paard was geen optie. Ik ging naar 5 VWO en wilde na het afronden van de middelbare school verhuizen en studeren.
Een half jaar lang kwam ik elke vrijdag avond om deze pony te rijden. De manege waar ik reed, lag in België, ongeveer een half uur met de auto vanaf thuis. Mijn vader reed ook recreatief, dus meestal gingen we samen naar de les. In die tijd werd mijn moeder helaas erg ziek en ze heeft enkele weken in het ziekenhuis moeten doorbrengen. Des te meer verheugde ik me om vrijdag avond weer Gambler te rijden.
Die zomer mocht ik kiezen wat ik wilde; op vakantie, of thuis blijven en een paard naar keuze huren gedurende twee maanden. Mijn keuze was snel gemaakt en na kort overleg was het geregeld dat Gambler de hele zomer ‘van mij was’. Ik was de enige die hem mocht rijden en ik mocht hem eigenlijk beschouwen als mijn eigen paard. Samen met Gambler heb ik het ponykamp op onze manege gereden. Helaas kwam aan onze te gekke tijd een einde…
Op een dag kwam ik op stal en zag ik gelijk dat ‘iets’ niet klopte. De dag ervoor kon ik niet komen rijden i.v.m. een begrafenis. Gambler zag er voor mijn gevoel anders uit dan toen ik hem de vorige keer had gezien, wat eigenlijk raar was, gezien het feit dat hij alleen op de wei had gestaan… Toen ik het met mijn vader erover wilde hebben, moest hij me helaas het slechte nieuws vertellen: aan het eind van de zomer zou Gambler verkocht worden. Er waren kopers geweest die hem eind august wilden komen halen. Ik moest dus nog een hele maand, elke dag naar stal met het weten dat het bijna afgelopen was. Mijn ouders konden ook begrijpen als ik de rest van de maand niet meer wilde gaan, maar betaald hadden we sowieso en het geld zouden we niet meer terug krijgen.
De hele weg naar huis heb ik tranen met tuiten gehuild, ’s avonds kreeg ik geen hap door mijn keel. Ik was me er bewust van dat mijn ouders hem niet ‘even’ zouden kopen. Maar, ik had niet gerekend op mijn lieve zus. Zij is samen met haar vriend gelijk langs gekomen en heeft mijn ouders overgehaald om toch te bellen naar de eigenaar van stal om naar de vraagprijs te informeren.
Rond de klok van zeven werd ik naar beneden geroepen. Mijn lieve vader had tranen in zijn ogen staan, net als mijn moeder. ‘Je gelooft het nooit, maar ik heb net een paard gekocht’
. En het duurde even voordat ik snapte wat dat zou betekenen…. Gambler werd van mij! Ik had vier dagen tijd om een dierenarts te zoeken voor de keuring, een stal te zoeken, een trailer te regelen en de eerste ‘benodigdheden’ te gaan kopen. Samen met mijn zus (het nichtje van haar vriend had toen nog een eigen paard, dus zij draaide een beetje mee in de wedstrijd business) en mij buurvrouw (die ook een eigen paard had), heb ik een dierenarts gevonden die zaterdags tijd had voor een medische keuring. Auto met trekhaak en trailer hadden mijn zus en haar vriend ook geregeld. Hij zou Gambler zelfs naar huis halen voor mij! Het enige dat ik nog hoefde te doen was een stal vinden. Zo gezegd, zo gedaan. Ik ben bij een stuk of drie/vier stallen gaan kijken in de buurt. Omdat ik nog niet in bezit was van een rijbewijs, moest het een stal zijn die met de fiets bereikbaar was. Uiteindelijk is het een kleine pensionstal geworden in Kerkrade. Er was enkel een buitenbak beschikbaar, een kleine maar fijne wei en een hoop keuze wat betreft stallen. Gambler kreeg een mooie, lichte box die ik samen mijn vader een dag van te voren helemaal ben gaan schrobben en opnieuw heb geverfd. Vrijdag avond was alles klaar en nu hoefde ik alleen nog maar te duimen dat hij goed gekeurd werd op zaterdagochtend…Ik stond heel vroeg op om alles klaar te maken voor we richting België vertrokken. Om negen uur was de DA er en een klein uurtje later was het dan eindelijk bevestigd. Gambler was 100% in orde. De hele spanning viel van me af en ik heb tranen gehuild van blijdschap. Tien minuutjes later stond Gambler op de trailer richting zijn nieuwe huis!
Eindelijk kwam ik ook wat meer te weten over Gambler. Hij is een NWR van (toen) 10 jaar oud. Hij meet 1.53m en heeft altijd heel vlak in de buurt gestaan van waar ik woon. Zijn stamboeknaam is ‘Oosting Gabber’, maar omdat ik hem alleen als Gambler kende, heb ik die naam ook aangehouden. Via via spoorde ik zijn oude eigenaren op om wat meer over zijn verleden te weten te komen.
Vanaf dat moment is mijn hele leven zo’n beetje op zijn kop komen te staan. Eindexamenjaar met een eigen paard was druk, maar wel leuk. Soms moest ik ’s avonds leren of huiswerk maken, vaak moest ik in de regen rijden, maar dat allemaal was het helemaal waard. In ons eerste jaar samen hebben we veel geleerd en een heleboel mensen ontmoet die ik nooit meer zal vergeten. Dressuurmatig konden we niet aan de slag omdat de bak daar absoluut niet geschikt voor was (scheef en met gaten), af en toe deden we een sprongetje, maar meestal gingen we gewoon lekker samen uitrijden. Na een klein jaartje op deze stal te hebben gestaan, besloot ik over te stappen naar luxerieuzere stal, met binnenbak en een grotere wei. Ik ging studeren, maar bleef wel lekker thuis wonen zodat Gambler gewoon kon blijven..
Ondertussen was het alweer 2009 en begonnen we intensiever te springen. Ondertussen had ik ook zijn oude eigenaren gevonden en kwam ik erachter dat Gambler een rasechte springer was. Dat viel ook te merken. Geen parcours is te moeilijk of te hoog voor hem.. Buiten het springen om, ging ik nog altijd veel naar buiten en begonnen we wat meer met dressuur bezig te houden. Dat wilde niet echt vlotten, tot ik begin 2010 eindelijk kon beginnen met dressuurlessen. Sindsdien is Gambler helemaal veranderd. In het begin kon ik hem alleen met martingaal rijden, omdat hij een enorme sterrenkijker is.
Helaas was 2010 mijn pechjaar. Ik ging uit elkaar met mijn vriend, er overleed iemand in de familie en Gambler werd ziek.. Hij raakte(licht)hoefbevangen! Na een revalidatie van pakweg anderhalve maand stapte ik de eerste keer weer op en weer bewees hij zichzelf als toppaard! Hij was ontzettend lief en werkwillig. Helaas vlak nadat ik weer mocht beginnen met (licht) werk, was er opnieuw een persoonlijke tegenslag. Dit heeft een hele tijd nodig gehad om verwerkt te worden. Behalve buiten rijden deed ik toen niet veel. Gambler was al die tijd heel geduldig met me en toen ik er klaar voor was zijn we weer helemaal opnieuw begonnen bij de basis van het rijden.
Ondertussen is hij in 2011 een ontzettend mooi dressuur en springpaard geworden. De martingaal hangt ongebruikt in mijn kast en wordt alleen nog uitgepakt als we gaan buitenrijden. Hij heeft zichzelf bewezen als een echte vriend, met een goudeerlijk karakter. Hij heeft nog nooit één stap verkeerd gezet en wordt ook regelmatig als kinderpony ingezet. Er zijn ook al een handje vol mensen die het rijden hebben geleerd op hem. Zijn geduld is oneindig, ondanks dat hij een vurig karakter heeft. Hij is een winnaar. Hij gaat altijd als snelste, altijd als eerste. In de zomer mogen we op het land van de boer bij wie ik sta altijd crossen en hij heeft nog nooit van een ander paard verloren.
Elke dag als ik op stal kom en Gambler zie, word ik weer helemaal warm van binnen. Wat heb ik ontzettend veel geluk gehad vier jaar geleden. Hij heeft me door alle rotte tijden geholpen en alle leuke moment nog leuker gemaakt. Nog steeds fiets ik de meeste dagen berg op, berg af, door wind en weer naar stal om bij Gambler te kunnen zijn. Ik kan me niet meer voorstellen hoe het leven vóór hem was. Ik hoop dat er na deze vier jaar nog heel wat jaren gaan volgen…
Ik heb even een overzichtje van de leukste momenten samen gemaakt… Enjoy!
De tweede keer dat er op zat, het was koud en stormde heel hard in begin januari (2007)
Gemmenich, zomer 2007. Dit was precies één week voordat hij van mij werd.
Tweede week op de nieuwe stal
Onze eerste winter samen, 2007/2008
Mei 2008. We waren een weekje op vakantie naar de Bosschoeve in Soerendonck, waar ik vroeger vaak op ponykamp ging.
Zomer 2008, vlak nadat we van stal gewisseld waren
Beide foto’s zijn in het voorjaar van 2009 genomen, toen we volop bezig waren met springen
Samen
Zomer 2010, hier begon ik net weer met oppakken nadat hij bijna twee maanden gerevalideerd heeft
Deze foto’s zijn afgelopen winter gemaakt, ik denk in januari of februari,
Dit is een van de meest recente rijfoto´s, gemaakt in april van dit jaar denk ik. Zelf vind ik dit een heel fijn beeld. Ontspannen en rustig, precies dat wat ik altijd wilde!
Ons volgende avontuur staat op het punt van beginnen.. Morgen avond vertrekken Gambler en ik voor een weekje vakantie richting bokker Racheeel_
Meer foto’s zullen dus zeker volgen! Bedankt voor het kijken! 
't was inderdaad een hele metamorfose tot nu!
