Geplaatst 
Afgelopen week is mijn broer mee geweest om wat foto’s van Zhuf te schieten en ze zijn aardig goed gelukt vind ik.
Even wat info vooraf:
Naam: Zhufarno
Afstamming: Radar x Karandasj
Geslacht: Merrie
Leeftijd: Bijna 7 jaar
Niveau: Beheerst de oefeningen t/m het Z1, maar is nu in de opbouw.
Het verhaal achter Zhuf:
Ik kocht Zhufarno in April 2008, als bijna 4 jarige, onbeleerd, slungelig, met een dikke wintervacht en met droes. Nadat ik haar wat opgeknapt had ben ik haar gaan beleren wat absoluut niet vanzelf ging. Het is een erg pittige tante met een karakter waar je U tegen zegt. Nadat we dat eenmaal overwonnen hadden ben ik begonnen met starten, wat ook absoluut niet gemakkelijk ging. Kwam regelmatig thuis met 160 punten omdat mevrouw alleen maar stond te steigeren. Op 24 juni 2009 was ik met haar op wedstrijd op CH hoofddorp, waar ze helaas ernstig geblesseerd geraakt is. In eerste instantie had ze een gescheurde buikspier en een peesblessure in haar rug wat enkele maanden stappen tot gevolg had. Omdat ze maar niet opknapte en ook wat begon te kreupelen hebben ze haar in de kliniek helemaal door de molen gehaald en na goed zoeken kwamen we erachter dat ze zeer ernstig geblesseerd was aan haar collaterale hoefbandjes in beide voorbenen, dit was in mei 2010. En daar stond ik dan met mijn net 5 jarige merrie, gekocht voor de sport. Ik kreeg te horen dat de kans op herstel erg klein was en ik kreeg een keuze tussen er een grasmaaier van maken/inslapen of behandelen dmv IRAP en 6 maanden boxrust. Alhoewel de kans op herstel klein was koos ik voor het laatste en zijn we begonnen aan een lange, slepende en emotionele opbouw.
De opbouw periode was heel zwaar, ze liet zich absoluut niet revalideren en ik viel er regelmatig af. Telkens als het er iets beter uitzag gebeurde er iets waardoor ze een mega terugslag kreeg en we weer bij af waren. Samen met mijn arts uit Bodegraven zijn we altijd in de merrie blijven geloven en de IRAP sloeg wonderbaarlijk goed aan wat het revalidatie proces leek te versnellen. In september 2010 was ik heel rustig begonnen met opbouwen, helaas viel ik van een ander paard, brak ik mijn rug op twee plekken en moest ik de revalidatie noodgedwongen stoppen, er was immers niemand die het aandurfde om deze gekke merrie te revalideren. In november ben ik er voor het eerst weer opgestapt en vanaf moment 1 kwam ze alleen maar in verzet, mijn gevoel zei meteen dat het niet goed zat en ik ben naar de kliniek gegaan. Hier bleek dat haar blessure terug was. De moed zakte me in de schoenen, ik wou mijn merrie absoluut niet kwijt, maar de toekomst zag er heel slecht uit voor haar. Toch wisten ze me er in Bodegraven van te overtuigen om het nog één keer te proberen, we waren al zo ver gekomen. Dus we hebben haar weer ingespoten en zijn gaan revalideren. Ook dit maal ging dit absoluut niet zonder slag of stoot. Ik moest stappen en draven op het harde en ze was zo ongelooflijk druk dat ik haar een hele periode gesedeerd heb voordat ik er op ging. Ondanks dat brak ze hier op een gegeven moment doorheen en zijn we aangereden door een auto. Op wat stijvigheid na, liep dit gelukkig goed af en hebben we de revalidatie voortgezet op het weiland ( bak is nog te belastend voor haar ). En dan afgelopen 1 maart, was daar dan eindelijk na 2 jaar het verlossende woord, mijn merrie was goed! We mogen nu rustig door opbouwen, en hopen dat het goed blijft gaan, we zitten nu immers in de meest spannende fase.
Ik hoef dus ook geen rijtechnisch commentaar, ik weet dat er nog een hoop gesleuteld moet worden, maar hé ik zit er weer op en daar genieten we met volle teugen van.
Zo en dan nu de foto's!
[1]Losstappen, ik rijd haar bewust laag, diep en rond, dit op aanraden van de DA.
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
Ohh en ik wil nog even opmerken dat mijn houding verre van perfect is, maar enkele maanden geleden heb ik mijn rug op 2 plekken gebroken en hier ben ik nog niet volledig van hersteld waardoor ik nog niet zo fijn kan zitten.
, maar dan net iets meer!)
Dan gaan jullie nog ver komen!! 
Daarbij is het de bedoeling dat ze zo klein mogelijk draaft, maar das nogal lastig bij haar omdat ze graag met haar voorbenen zwaait. Op den duur als ze weer wat sterker wordt, zal ze er vanachter vanzelf meer bij komen.
