Baasje en hij waren dit nu wel eens zat en willen graag samenwerken en op de goede manier bezig zijn. Maar omdat je als combinatie soms helemaal verkleeft met elkaar bent en reacties op elkaar al jarenlang zo ingesleten zijn, kan het soms net te moeilijk zijn het als ruiter zelf op te lossen. Omdat ik zijn baasje ook lesgeef op haar andere paard hebben we besloten dat ik Fabian een poosje voor haar doorrij om hem eens goed los te werken en de juiste houding aan te leren. Vorige week ben ik met hem begonnen. De foto's van vandaag zijn de 5e keer dat ik er op zit(ok vorig jaar 1 keer op hem gezeten met een dameszadel erop, en een show op hem gereden op Paard 2009, maar dat was het en had met training niks te maken).
Ik heb toestemming van de eigenaresse om deze foto's te plaatsen.
Ik hoop ze hiermee een eind op weg te helpen en als ik de foto's van vandaag eens bekijk denk ik dat dat aardig gaat lukken.
Ik sta van sommige foto's echt versteld, aangezien dit paard toch al zo'n 14 jaar lang eigenlijk op de verkeerde manier loopt, en hij er nu al zoveel beter begint uit te zien. Hij voelt elke keer dat ik erop zit weer een stukkie beter en we gaan lekker zo door. Het is overigens een schat van een paard en zijn bazinnetje is ook een heel leuk mens. Die twee gaan er straks samen ook wel uitkomen.
Het leek me leuk om even een beeld te schetsen van hoe een paard(ook een wat ouder paard als deze, nog zo snel kan veranderen en kan leren om op een fijne manier te bewegen ipv met spanning.
Hier is eerst een foto van hoe hij er afgelopen zomer nog bijliep, en dat was voor zijn doen al behoorlijk netjes. Ik zit hier overigens voor het eerst van mn leven op een dameszadel en dat is echt lachen gieren brullen want je hebt rechtsom echt het gevoel dat je er zo aflazert
Maar je ziet duidelijk:
-Geen achterhandgebruik
-Absoluut geen ruggebruik
-Valse knik ipv nageeflijkheid
-Geen schoudervrijheid
-Nul bespiering

En dan een foto van vandaag, ik zit zo krom als een hoepel om zijn rug te ontlasten in de eerste momenten dat hij zo ver doorzakt omdat hij het nog erg moeilijk vindt en ik zijn spieren niet in de weg wil zitten en mijn hand zo ver mogelijk mee wil geven, maar zoek de tien verschillen in Fabi.:

Iets inbuigen:

Stukje opgericht na het loswerken, je ziet dat zijn achterbeen lekker begint mee te doen, dat hij lichter in de hand wordt en over de rug blijft gaan:

Stukje wegrijden, begint ook wat te worden:

Stukje galop, dit hadden we zo vorige week nog niet durven dromen:

En dit al helemaal niet, hij laat helemaal los en rolt lekker onder me door:

Ik denk dat het helemaal goed gaat komen met Fabi!

Wordt vervolgd, ik ben heel benieuwd hoe het er over een week uitziet.


en die mij altijd met raad en daad bijstaan om dit probleem op te vangen 
of met doorvragen denken "toch sneu" en op het verkeerde moment ontspannen.
Het komt wel goed hoor...