
Had je mij een jaar geleden verteld dat ik in 2018 een paard - nee, een veulen - zou kopen, had ik je keihard in je gezicht uitgelachten en je voor gek verklaard


Ik denk dat elk pennymeisje af en toe wel eens graag online rondsnuffelt en wegdroomt bij paarden die te koop staan. Zo ook ik. En toen ik de bewuste advertentie aanklikte had ik geen idee wat mij zo trok en waarom ik de nachten daarna er maar aan bleef denken, ondanks het totaal niet was wat ik zocht. Nadat mijn toenmalige vriend gillend gek werd van mij (

Liefde op het eerste gezicht was het... Mijn gevoel van de advertentie werd alleen maar bevestigd. Sh*t, ik zou nog geen paard kopen




De maanden daarop bleef Regreso uiteraard nog bij de fokker staan. Dit was gelukkig slechts 35km verderop dus niet al te ver reizen. Om de 2 à 3 weken bracht ik hem een bezoekje, en wat was het telkens schrikken hoe hard hij gegroeid was



Met z'n 'brother from another mother' bij de fokker, een Tinker hengstje waar hij de grootste lol mee had



En toen was het dan zover, op 30 september kwam Regreso eindelijk naar 'huis'. Ik vond het echt doodeng, gezien hij meteen gespeend werd en dan voor de allereerste keer op de trailer moederziel alleen, weg van z'n gekende kudde




Deels om de fokker te bedanken, en deels omdat ik een overzichtje best wel tof vond, heb ik een video gemaakt met het leukste beeldmateriaal van Regreso z'n eerste 5 maanden. Van geboorte (want die is gefilmd, zo leuk!) tot spenen en verhuis:
In het begin werd Regreso nog niet geaccepteerd door zijn nieuwe kuddegenootjes. Dat vond ik zelf erg naar om te zien, want hij stond echt alleen in een hoekje van de wei en werd ook weggejaagd bij het eten. Gelukkig trok dit na een aantal dagen helemaal bij. En nu zouden ze niet meer zonder elkaar kunnen. De oudste merrie heeft de taak van 'tante' opgenomen, ze stelt grenzen en voedt hem streng op, maar staat ook vaak genoeg lekker met hem te kroelen en beschermt hem als hij wat onzeker wordt


Momenteel staat meneer lekker in het winterhaar. Hij groeit als kool en langzaam maar zeker gaan we richting de lelijke-overbouwde-jaarling-fase


Nog een paar recente foto's van een paar weken terug. Bolletje wol, en wat een manenbos krijgt hij al!



En afsluiten doen we met de meest recente foto, afgelopen week nam ik hem even mee naar de binnenstallen. De volwassen paarden vonden hem allemaal érg interessant, en ook Regreso houdt wel van nieuwe vrienden maken



Alvast bedankt voor het kijken en lezen!

Veel liefs, Joyce en Regreso
