Geplaatst Ik ben- zoals uit de titel ook al blijkt- zo ENORM trots op mijn lieve Friese merrie Famke!!
Na jarenlang trainen, oefenen oefenen oefenen, wederzijds respect en heel veel geduld is het toch nog gelukt.. Een ontspannen Famke die mijn hand wilt volgen!!
Voor vele van jullie is het de normaalste zaak van de wereld, lekker lang en laag lopen en de hand volgen.. Dat is toch makkelijk?
Echter heeft Famke hier flink veel moeite mee gehad (en nog steeds wel!). Natuurlijk hebben Friezen er altijd al meer moeite mee, maar Famke had door haar verleden nog meer moeite met het vertrouwen van de ruiterhand.
Famke is een sensibel paard, enorm gevoelig. Maar o zo fijn om mee te werken! Ze wilt graag haar best doen, maar dúrft niet goed.
Toen ik haar leerde kennen was dressuur nog niet eens echt van toepassing. Famke had 2 'standjes': Kop in de lucht of neus op de borst. Dat tegenhouden leek praktisch onmogelijk. Laten halsstrekken en de hand laten volgen was echt onmogelijk, ze blokkeerde dan, raakte volledig in de stress en ging alleen maar duiken en overmatig kauwen op het bit.
Galop kon ze niet. Alleen bokken of racen. En overkruist + de verkeerde galop.
Na heel veel oefenen bleef haar hoofd constant in de lucht ipv haar neus op haar borst. En langzaam maar zeker werd de galop ook beter. Minder vaak overkruist en ze sprong makkelijker aan. Wel nog plat door de bochten en racen.
Ik denk dat we op buitenrit het meest geleerd hebben. Vooral met het (her) aanleren van de galop. Lekker rechtuit!
Natuurlijk ging het niet alleen maar beter. Het ging met pieken en dalen.. Ik leerde al heel gauw dat boos worden of straffen bij Famke echt TOTAAL geen nut had. Dan kon je het die training op je buik schrijven, want ontspanning kwam dan echt niet meer.
Famke heeft mij enorm geleerd naar mijzelf te kijken. Ze spiegelt enorm goed, soms té goed. Al mijn foutjes worden afgestraft, nog steeds!
1,5 à 2 jaar geleden gingen we ineens met sprongen vooruit qua galop en aanleuning. Al veel mooier ontspannen, beter over de rug, neusje op de loodlijn. Galop fijn rustig en aanspringen met veel gemak, beide kanten op. Dat had ik al nooit verwacht eigenlijk.
Wij maken vooral veel buitenritten, maar ik vind dressuurmatige training ook belangrijk. Ik wil dat Famke fijn door haar lichaam kan lopen, dat ze dat leert. Dat ze niet zoals vroeger met haar kin op haar borst de bak door moet denderen, maar moet ontspannen...
De afgelopen tijd ging het rijden erg goed. Neusje er lekker uit, goede galop, wijken gaat steeds beter, tempocontrole was top. Achterhand werd actiever, rug gebruikte ze vaker. Al met al: Ik was eigenlijk al best dik tevreden... Had immers nooit verwacht dat te bereiken met haar.
Echter bleef halsstrekken en mijn hand volgen een groot probleem. Ze raakte dan in de stress, begon overmatig te kauwen op het bit en te duiken. Of ze bleef gewoon met haar hoofd in de lucht. Niets leek te werken, ze blokkeerde gewoon en ik kon proberen wat ik wilde maar het kwam niet aan.
De enige manier van haar hals laten strekken was de teugels in één keer los gooien en niet meer aan zitten. Dan was er een kort stress momentje en dan was het goed.
Echter gaat dat nu plotseling ineens super goed, sinds kort. Vandaag ging het ook onwijs goed en besefte ik pas hoe erg wij vooruit zijn gegaan en wat een TOP paard ik heb. EINDELIJK heeft ze het vertrouwen gevonden en volgt ze mijn hand steeds meer! YAY!
Eerst ging het in stap alleen beter, halsstrekken ging goed, mijn hand volgen ging ook fijn.
En nu begint ze het door te krijgen hoor! In draf zakt ze nu ook super fijn met haar hoofd, zodat ze lekker meer lengte krijgt in de hals, iets dat ik enorm belangrijk vind en waar ik echt ZO blij mee ben! Wauwie! Hier had ik echt nooit van durven dromen.. Echt niet!! Wat een ENORM verschil met een paar jaar terug..!
En nátuurlijk is het nog altijd niet perfect, dat zal het ook nooit worden. Er blijven altijd verbeterpunten. En natuurlijk is Famke nog altijd enorm sensibel en blokkeert ze nog steeds weleens uit stress, maar dit geeft toch aan dat het harde werken van ons -als team- niet voor niets is geweest!
We trainen rustig door, in haar tempo. We hoeven niet te presteren, ze laat mij vaak genoeg zien dat ze een geweldig paard is. Wat ben ik toch blij met haar! Zo'n eerlijk paard..
Eigenlijk is ze te goed voor de wereld.. Ik had eerlijk waar nooit verwacht dat ze zich ooit nog helemaal 'open' zou stellen voor mensen. Haar vertrouwen winnen vanaf de grond was al een behoorlijke opgave. Maar onder het zadel was nog lastiger. En die stress momentjes zullen altijd blijven, zo ook het blokkeren. Maar zowel ik als Famke weten nu al veel beter hoe we daar mee om kunnen gaan.
Aan mijn houding en zit valt ook nog enorm veel te verbeteren en ik hoop ook dat een nieuw zadel daarmee kan helpen. Maar daar werk ik ook verdomd hard aan. Ik wil Fammie niet in de weg zitten.
Oké, ik ben echt doorgeslagen met typen. Laten we de enthousiasme, blijdschap en trots de schuld geven, sorry mensen!
Respect als je alles gelezen heb.. Haha! 1. Achter de LL, maar super blij met de lengte van haar hals!
2. Ze valt wat op de voorhand als ik haar mijn hand laat volgen, maar alles op zijn tijd! Ik ben tevreden voor nu!
3. Mooi op de loodlijn en mooie lengte in haar hals, YAY
4.
5. Nog meer lengte. Geweldig paard!
6.
7. Weer even iets opgepakt
8. Galopje
9. Wat meer opgericht
10. Middengalop
11. Middendraf!
Mijn excuses voor de kwaliteit van de foto's. Het zijn mobielfoto's (en sommige nog geknipt ook). Maar ik ben te opgewekt om dit voor mijzelf te houden en niet te delen haha!
Echt super! Lekker zo blijven rijden samen. Toppers 
.