Na 12,5 jaar te hebben paard gereden bij Manege Kraaij heb ik besloten om per 1 april te stoppen op de manege en mij volledig te gaan richten op Winston. Zaterdag aanstaande is mijn laatste les. Geen makkelijke beslissing kan ik je zeggen, want na zo lang op de manege te rijden voel je je echt thuis. Er is in 12,5 jaar tijd onwijs veel veranderd. Voordat ik begon met rijden, heeft mijn moeder nog gelest op deze manege. Daarna mijn zus, en ja dan moet ik ook natuurlijk! Toen ik begon met rijden was er 1 binnenbak en 2 buitenbakken. Inmiddels is dit uitgebreid tot 3 binnenbakken, 1 grote buitenbak en 1 groot veld van zand. Natuurlijk zijn er ook heel veel paarden gewisseld. Er is maar 1 paard over die er al stond toen ik begon met rijden, Kevin.
Er zijn een hoop paarden waar ik veel van heb mogen leren. Natuurlijk begon ik wel op de pony's. Als achtjarige reed ik regelmatig op Wendy, Chippy en Ginger. Ginger is niet lang nadat ik ben begonnen met rijden overleden. Wendy heeft er veel langer gestaan en is uiteindelijk ook overleden.

Hoeveel paardenmeisjes zij wel niet heeft leren rijden...
Chippy is vorig jaar november overleden.
Manege Kraaij is ook de plek waar ik verliefd ben geworden op het fjordenras. Te danken aan een onwijs eigenwijze fjord, Lars. Gek was ik op dat beest en kapot was ik er van toen ik er achter kwam dat hij verkocht was.


Vele paarden heb ik gereden, waaronder ook Komiek. Het paard waar mijn moeder ook graag op reed.

Hele zaterdagen was ik op de manege. 's Ochtends om 9 uur had ik dan les, en ik werd om 4 of 5 uur weer opgehaald. Helpen bij wedstrijden, vegen, mesten. Jawel ik was een echt pennypaardenmeisje

Het leukste van de dag? Het buitenzetten van de paarden!


In totaal ben ik ook 5x op ponykamp geweest, samen met een stel vriendinnen. Week 2, dat was ónze week. Dit is een foto van een pas de deux proef, waarbij ik op de bruine, Bonnie, zit.

En ook wedstrijden. Elk jaar deed ik mee aan de Pas de Deux. Deze foto is met mijn vriendin waarbij we verkleed waren als Harry Potter & Hermione Granger op Marc & Yordi


Een crosswedstrijdje op de altijd brave Marc:

Een springles op Mister B:

En dan zijn er 2 paarden die ik nooit zal vergeten. De enorme grote tank Wylie. Die niet eens iets speciaals heeft, maar gewoon een onwijs leuk dier is. Hij kan enorm goed springen en vind dit ook erg leuk.


En Murphy. Ik weet het zeker, deze belofte heb ik hem gedaan. Zodra ik het geld heb voor een eigen paard, koop ik Murphy en geef ik hem het pensioen wat hij verdient. Een gouden paard, letterlijk. Die heeft al zoveel mensen, jong en oud, leren rijden. Die doet altijd zijn best voor je maar heeft toch het eigenwijze van de fjord in zich als hij aan het werk moet. Ik hoop echt dat het mij lukt om hem een oude dag te geven.

En het enige wat hij niet kan? Springen


Ik ben al sinds begin maart lid bij een ponyclub bij ons in de buurt. Dus ik ga lekker met dit spook verder en ik hoop nog een heleboel te kunnen leren. Ik zal Manege Kraaij nooit vergeten.
