Ode aan 10 jaar samen met mijn grote vriend Bonito
Mijn grote liefste vriend..
9 juni 2003, de eerste keer dat ik jou zag. Liefde op het eerste gezicht was het. Je werd mijn verzorgpony waar ik op mocht rijden. De eerste keer bokte je me er meteen af en sloeg je met beide benen tegen mijn bovenbeen. Ik moest en zou terug naar jou, ondanks een zwaar gekneusd bovenbeen.
18 juli 2003, je kwam naar onze manege op vakantie. Alleen kwam je eigenaar je niet ophalen, zo werd je half van ons, half van de manege. We kwamen er toen achter dat je pas 2,5 jaar oud was, eigenlijk te jong om op te rijden.. We zijn toen heel rustig aan gaan doen, maar je leerde steeds meer en ging mensen steeds meer vertrouwen na een niet al te goed begin van zijn leven.
4 december 2003, de eigenaar belde op: ‘ik wil Bonito verkopen en heb er al een koper voor maar als jullie willen mogen jullie hem eerst kopen.’ Mama en ik meteen papa huilend gebeld met de vraag of ie hem alsjeblieeeeeeft wilde kopen, en dat deed ie…
2004 ik 11 jaar, hij 3,5
2005
2006
2004 naar 2005 naar 2006 naar 2007 Wat waren het mooie jaren. Hij deed erg zijn best met de dressuur maar het was echt zijn ding niet. Wel zijn we twee maal winterkampioen in de B en L1 geworden en hebben we zelfs 1 M1 wedstrijdje gereden. Maar vooral reden we veel buiten, met vrienden naar het Vessems ven was onze grote hobby
In 2007 kwam zijn grote vriendin Blue. Ik wilde graag ‘echt’ dressuren en ik deed Bo daar echt geen plezier mee. Zo kwam het hele moeilijke besluit om op zoek te gaan naar een ander paard zodat hij en ik gelukkiger zouden worden. Hij mocht een half jaar bij vrienden van ons staan zodat ik kon wennen aan mijn nieuw paard en afscheid kon nemen van Bo zodat ie verkocht kon worden. Of niet…. Na een half jaar kwam de moeilijkste keuze ooit en hebben mijn geweldige ouders de mogelijkheid geboden dat ik ze allebei mocht houden. Zo werd ik 11 september 2007 gelukkige eigenaar van Bonito en Blue!!
Met zijn vieren, super team!!
Toen is ie met vervroegd dressuur pensioen gegaan en hoefde hij alleen nog maar mee naar buiten. En dat altijd zonder zadel met een halstertje. We werden een onbreekbaar team. Alles hebben we samen gedaan: naar zee, 6 keer mee op vakantie met vrienden van mij en paardenvriendjes van hem, naar de zee en 5 maal de Eersel Postel gereden waarin we zelfs de jeugd categorie wonnen! Hoogtepunt was dat hij mee was naar mijn gala, wat een droom zeg.. Zo braaf!
Hij heeft alle fasen van mijn leven meegelopen. Ik was 10 en hij 2,5. Inmiddels ben ik 20 jaar en is hij nog steeds mijn grote liefde. Een leven zonder hem kan ik me niet voorstellen. Hij kijkt me aan en begrijpt me. Ik kan lezen en schrijven met hem. Helaas gaat hij met echt pensioen vanwege verbening en een peesblessure, maar gelukkig mag hij heel oud worden in onze wei en blijven er heerlijke stapritjes met alleen ons tweetjes. Hij staat heerlijk thuis met zijn grote vriendin Blue en zijn nieuwe vriend Binky waar hij heel de dag mee speelt!
Wat is die haflinger ontzettend mooi! En wat heb jij mooie ogen! Ik vind die foto's van het gala heel mooi! Wat moet dat gaaf zijn geweest om aan te komen op je eigen sprookjespony!
Bedankt voor jullie lieve reacties!! Ik hoop ook dat ik over 10 jaar weer een overzicht mag maken! Ja zijn manen zijn enorm lang en het is op de foto's niet eens zo goed te vangen meestal!
Nimber
Berichten: 26553
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn
Geplaatst: 26-11-13 08:37
Wat een mooi overzicht van 10 jaar samen! Hopelijk komen er nog minimaal 10 bij
lieke123
Berichten: 2520
Geregistreerd: 27-01-09
Woonplaats: Eindhoven
Geplaatst: 17-12-13 02:16
Geweldig Sanne! Het was een eer om jullie samen op de foto te zetten, wat een team. Het is wel duidelijk dat de paarden het ontzettend goed bij jou hebben. De liefde en het vertrouwen dat je voor / in deze paarden hebt straalt ervan af. Je hebt duidelijk veel met ze meegemaakt maar prachtig om te zien hoeveel jij om je paarden geeft en wat je allemaal voor ze doet!