Dit topic is voor Ad en Floor, de eigenaren van Vic, omdat ze gewoonweg de liefste mensen zijn die ik ooit heb ontmoet.
Vandaag, precies 542 dagen geleden begon er een nieuw hoofdstuk. Op marktplaats had ik voor de grap eens gekeken of er leuke paardjes in de buurt stonden om bij te rijden. Mijn eigen paard, Ricardo, was net dampig verklaard en we waren hard bezig om zijn conditie weer op pijl te krijgen. Dit ging echter heel langzaam door een zware blessure en na eindeloos stappen zocht ik een paardje om weer eens intensief mee te trainen. Een paardje dat trainen ook leuk vond (in tegenstelling tot Ricardo). Zo viel mijn oog op een advertentie op de allereerste pagina van marktplaats.
'Springruiter voor mijn springpaarden gezocht. Het liefst met wedstrijdervaring, binnenbak aanwezig'
En wat was ik? Een 16 jarig meisje, dat een jaar geleden net echt had leren springen en 0.0 % wedstrijdervaring had. Ik hoor mijn moeder nog zeggen: 'Is dit niet iets te hoog gegrepen?'
Maar gelukkig heb ik toch gebeld, want die vrijdag mocht ik langskomen. Er stonden 5 paarden, waarvan één een veulen aan de voet had. Ik werd op de kleinste die er was gezet. Een kleine, dikke, 11 jarige vosruin van 1.62 met wel degelijk karakter, dat was te zien. Voor dat ik erop ging, werd er tegen me gezegd dat hij wispelturig kon zijn en dat ik moest opletten. Ondanks dat ik stikzenuwachtig was en al mijn aandacht nodig was om het er een beetje netjes uit te laten zien, liep het paardje op het eind best goed voor mijn gevoel. Met het afzadelen was hij enorm lief, een enorme kroelkont bleek het te zijn. En vanaf dat moment werd ik verliefd.
De afgelopen 18 maanden hebben Vic en ik veel meegemaakt. Ik heb gelachen, gehuild, maar ook vooral erg genoten. Ik heb doelen bereikt, dromen waargemaakt en heel veel geleerd, waar ik stiekem toch wel een beetje trots op ben .
Vanaf het begin af aan hebben Vic en ik elkaar eerst een beetje leren kennen. Gewoon rustig aan een beetje rijden, niets bijzonders doen. In juli zijn we begonnen met springen, want daar kwam ik immers voor. Na verschillende weigeringen en bijna-vallen, kreeg ik het een beetje onder de knie.
De hele zomer hebben we lekker doorgetraind (niemand wist waarvoor maar oke) en ook de eerste bosritjes werden een feit. Vic vindt het eng om van andere paarden weg te gaan, dus het opstarten was altijd een gedoe. Daarom zijn we de eerste 30x ook met een stalgenootje gegaan en dan was er niets aan de hand .
In september reden we onze eerste oefendressuur. Met het inrijden lag ik er naast, maar de proef zelf ging goed! Ik had wat meer mogen oefenen op het rijden op de bordjes, maar ik was zeker niet ontevreden. Met een 3e plaats en 196 punten vertrokken we naar huis.
Een hele stap verder, net na kerst 2012 zijn we voor het eerst op ander terrein gaan springen. Eerst gewoon lekker losspringen op dezelfde hindernis en daarna een parcours. Tenminste, dat was de bedoeling. Toen we zo ver waren dat we het parcours in konden, hebben we eerst alle hindernissen een voor een gesprongen. Alleen toen kwam het wispelturige van Vic naar boven. Net na de sprong gooide hij zijn achterbenen hoog de lucht in en hij draaide zicht helemaal als een wokkel. Hierdoor wist ik niet aan welke kant ik me moest vastpakken dus ben ik hard gevallen. Ik viel op mijn rug en kreeg even geen adem meer. Ik had zo veel last dat op een gegeven moment de ambulance is gebeld en zij hebben mij onderzocht. Gelukkig was het niet dusdanig erg dat ik mee moest en mocht ik gewoon naar huis. De week erop reed ik weer vrolijk rond . Heb er nog wel een paar maanden last van gehad en soms voel ik het nog steeds met bepaalde bewegingen, maar verder gaat het erg goed.
In februari heb ik eens gefilmd hoe het is om Vic te laten vrijspringen. Dat paard heeft er zo veel lol in, geweldig om te zien. Ik hoef niets te doen, alleen te staan. Zet een hindernis neer, maakt niet uit hoe hoog, hij springt het met alle liefde.
Ook gaan de paarden in februari weer de wei op. Een heel spektakel om te zien. Ze zijn zo gelukkig dan! Rennen, spelen, bokken, net veulens
https://scontent-b-ams.xx.fbcdn.net/hph ... 1299_n.jpg
In maart ging het rijden steeds beter. Onder andere de middendraf hadden we flink aangepakt en voor een paard dat gewoonweg de ruimte niet echt heeft, is dat toch aardig opgelost! Tuurlijk je bent nooit klaar met verbeteren, maar dit was al hel wat!
De middendraf
In april ben ik mijn zusje gaan leren paardrijden op Vic. Ik zie haar maar 1x in de twee weken dus vaak kan ze niet mee, maar het gaat supergoed! Dit is een recente foto. Balkjes lopen doen we in stijl
In mei waren we ondertussen alweer lekker buiten aan het rijden.
https://scontent-a-ams.xx.fbcdn.net/hph ... 1419_n.jpg
Van afgelopen zomer heb ik zo ontzettend veel foto's, niet normaal. Zo jammer dat ik er veel in linkjes moet zetten.
In juni dit jaar zijn Vic en ik naar een fotomeeting op het strand geweest. Rijden op het strand is altijd een van mijn dromen geweest en die is afgelopen zomer dan toch echt in vervulling gekomen.
Met beste boktvriendinnetje Nenah (xTitanic)
Heerlijk koppie
In july is Nenah een paar keer bij mij komen logeren. De tweede keer heeft ze haar paard meegenomen!
Ook heb ik sinds deze zomer dan toch eindelijk die startpas die ik al zo lang wilde. Niet snel daarna werd mijn eerste officiële wedstrijd een feit. Het eerste winstpunt was meteen binnen en een paar weken geleden was dan ook de eerste springwedstrijd aangebroken. Jammer genoeg één klein tijdsfoutje, maar voor de rest helemaal foutloos! Tip: zet je geluid aan en let goed op het einde
https://www.facebook.com/photo.php?v=34 ... =2&theater
En afgelopen zondag heb ik ook een springwedstrijd gehad, deze ging iets sneller en tijdsfouten waren zeker niet van toepassing
BB: https://www.facebook.com/photo.php?v=58 ... =2&theater
B: https://www.facebook.com/photo.php?v=36 ... =2&theater
Nou, respect als je dit gelezen hebt. Wij kijken terug op een fantastisch jaar en ik weet zeker dat ons nog zo'n jaar tegemoet komt!