
Het weer was prachtig, het was hartstikke rustig en boven op het duin liep een prachtig mooi damhert met vol gewei. Janouk moest wel erg wennen met de smalle ruiterpaden, want menpaden zijn over het algemeen breder, strakker en met minder boomstronken.


Zonder koets kom je wel op hele andere plekken, dan onder het zadel. Kortom genoten samen met Janouk haar vriend Fjord Bjorn (die liep voorop).

Dat gaan we snel nog eens doen, weer eens wat anders dan tussen de witte dressuurhekjes of voor de koets.
