Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-03-15 22:30

PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 09-03-15 22:30

Na mijn vorige (spraakmakende) topic ([RIJ-ITP] PRE Modesta, het trauma voorbij?!)
heb ik eens een stalgenootje gevraagd om vooral de momenten die ze fijn loopt en daar omheen achter elkaar vast te leggen om het een en ander duidelijk in beeld te krijgen voor wat bokkers die daar om vroegen.

Naar aanleiding van dat topic merk ik dat ik wat zelfverzekerder ben gaan rijden en dat is te zien, ik zit alweer rechterop en stop niet zomaar meer met rijden. Ook ben ik minder afwachtender en kan Modesta dus steeds wat beter begeleiden.

Let op: Modesta is een trauma paardje waar:
1. niemand anders op kan
2. ik tot voor kort vooral op stem op reed en vooral geen beenhulpen of wat dan ook kon geven
3. van haar lichaam niet ideaal gebouwd is, licht overbouwd, wat weke, zeer korte rug en toen ik haar net had (onbeleerd) een ontzettende onderhals

Let op: Ik ben een onzekere ruiter nog steeds revaliderende van een heupbreuk die:
1. scheef naar rechts zit ivm heupbreuk en daaruit voortkomende afwijkingen
2. een ontzettende angst voor het rijden heeft moeten overwinnen en dat nog steeds af en toe moet maar we gaan de goede kant op
3. door het vuur gaat voor Modesta :Y)

Punten van aandacht:
Aanleuning onderhouden (vooral vanuit mijn kant), wat overtuigender in durven komen met vooral been (old habits die hard), niet vastzetten in mijn schouders, rechtop zitten en mijn benen netjes op de singel houden (lastig vanwege mijn heupbreuk).

Ik ben benieuwd of deze foto's iets meer helderheid verschaffen over Modesta en mij en wat er nu dus gebeurd tijdens het rijden.

1.
Afbeelding

Lekker ontspannen losdraven.

Nu volgt een fotoreeks die laat zien wat er gebeurd.

2.
Afbeelding

We krijgen aanleuning, Modesta probeert er volgens oude gewoontes achter te kruipen maar door de elastische aanleuning die ik nastreef lukt dit niet, ze krult zich wel nog wat te ver op, dat los ik op met been dus:

3.
Afbeelding

Mevrouw zakt braaf, ik wil niet meteen alles weggooien dus nog wat achter de loodlijn, liever dat dan het elastisch contact verbreken op dit moment. Ik geef nog iets been om haar neus er iets uit te rijden, dus:

4.
Afbeelding

Komen we hier weer uit. Hier komt ze alweer iets omhoog waarop de aanleuning verbroken wordt (ik mag dus nog wat sneller reageren).

5.
Afbeelding

En hier begint het contact zich alweer te herstellen. Dat gaat gelukkig steeds sneller.

6.
Afbeelding

Meer van hetzelfde spelletje, de enge hoek in dus vooral met been eraan blijven wat ik vooral met rechts erg moeilijk vind en dan vergeet ik dus mijn contact te onderhouden :')

7.

Een superfijn momentje

, allebei zoekende naar de verbinding en een seconde later dus weer:

8.
Afbeelding

kwijt

9.

Een stukje galop, een seconde voordat we samen de verbinding voor elkaar krijgen. Je ziet het gewoon gebeuren: ze wordt wat korter en net wat strak... Ik hou net wat teveel vast in mijn schouders en mag iets meer mijn bekken kantelen... En dan:

10.
Afbeelding

Verbinding! weer net erachter maar dat is fine tunen voor een later stadium... daar ben ik niet zo heel bang voor eigenlijk, als die verbinding/aanleuning constanter is.

11.
Afbeelding

Nog een seconde later weer dit. Niet erg opzich, we hebben nog verbinding. Het wat meer dragen kost ons allebei ook nog veel kracht (ik merk dat erg terug in mijn bekken/heupen en krijg daar dan ook erg veel last van).

12.
Afbeelding

En hier krijg ik het dus redelijk snel opgelost, dit is 2 passen verder. We blijven in verbinding, ik mag iets meer zitten op mijn kont maar ze komt daar weer aan mijn hulpen! HALELUJAH! $*\o/*$

13.
Afbeelding

De stap gaat ook steeds beter. Nog steeds vooral ervan af blijven en rechtuit op verbinding stappen maar ook daar zit op het moment veel verbetering in

14.

Geen reeks, gewoon even omdat ik het een fijne ongedwongen foto vind

15.

En even om een voorbeeld te tonen hoe het zit met Mo, dit was de 2e keer met zweetdeken uitstappen. Ik kan hem er niet zelf opleggen terwijl ik erop zit, dit doe ik met hulp. Ik stap weg en de spanning die er voorheen altijd zat is meteen terug. Ik stap dan ook tot ze ook maar 1 moment uitademt en dan is het belonen, eraf en aan de hand verder stappen waarop de spanning ook meteen weg is. Erg bijzonder om te merken, alles wat ik verander = angst.

Kom maar op, ik ben benieuwd

**Geplaatst**: 09-03-15 22:32

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 09-03-15 22:32

Ik vind dat hij te veel op de voorhand valt.
Meer opwaarts rijden.
Veder ene leuk paardje!

**Geplaatst**: 09-03-15 22:33

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 09-03-15 22:33

Anders lees het vorige topic en de openingspost even

**Geplaatst**: 09-03-15 22:55

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 09-03-15 22:55

Mooi dat je het zo duidelijk kunt laten zien, je ziet inderdaad precies wat er gebeurd wat je altijd zegt

Het is al zooooveel beter, heerlijk om te zien! En vind het zo fijn dat er ook mensen zijn die een andere manier van rijden zoeken die beter bij ruiter en paard passen dan de conventionele manier, wanneer dit duidelijk niet werkt. Gelukkig ben jij er voor Mo

Wil niet weten wat er met dr gebeurd was bij een ander baasje.. Ga zo door zou ik zeggen!

**Geplaatst**: 09-03-15 22:57

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 09-03-15 22:57

Zie zeker de vooruitgang, echt top!

**Geplaatst**: 09-03-15 22:57

Geplaatst: 09-03-15 22:57

Ik vind foto's altijd pure momentopnames, zelfs wanneer je ze zo achter elkaar neerzet.. Heb je ook filmpjes?

**Geplaatst**: 09-03-15 22:58

Geplaatst: 09-03-15 22:58

Foto's 7 en 10 zijn de foto's wat je moet hebben! Gekeken naar t vorige topic ziet t er echt goed uit want daarin zag ik die houding niet. Rond en laag met verbinding en een stabiele zit. Super bezig hoor! Het komt vanzelf

**Geplaatst**: 09-03-15 23:01

Geplaatst: 09-03-15 23:01

Prachtig om te zien, ga vooral zo door.
Commentaar ga ik niet geven, verdien je niet, want wat kan jij trots op jezelf en je paard zijn.

**Geplaatst**: 09-03-15 23:04

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 09-03-15 23:04

Ik ben nog steeds niet overtuigd. Overigens vraag ik me af in hoeverre je de enige bent die op een bepaald paard kan rijden. Ik geloof daar niet zo in en denk ook dat je jezelf niet moet overschatten en je paard niet moet onderschatten.
Veel rij plezier

**Geplaatst**: 09-03-15 23:06

Geplaatst: 09-03-15 23:06

Je ziet echt vooruitgang. En beter lang en laag en lekker los worden over de rug. Dan kort en strak. Julie gaan er wel komen. Gewoon lekker de tijd gaan nemen. En elk stapje is er 1.

Laatst bijgewerkt door FriesWytske op 09-03-15 23:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-03-15 23:07

Geplaatst: 09-03-15 23:07

Gezien de bouw van het paard zie ik haar graag als op foto 2, waarbij je de neus er wel meer uit kunt rijden, alleen de neus op de zelfde hoogte houd. Dit zal schelen in de belasting ban het voorbeen en het paard aanzetten tot dragen.

**Geplaatst**: 09-03-15 23:10

Geplaatst: 09-03-15 23:10

Wow thanks :oo

Cynn: staat nog op de planning, hou zelf meer van foto's omdat ik die lekker kan (over)analyseren :')

Joman: ik hoef ook niemand te overtuigen, dat is mijn doel niet. Ik overschat mij en mijn rijkunsten zeker niet, ik heb gewoon heel veel geduld (gehad) met dit paard. Overigens onderschat ik haar ook zeker niet, zij kan meer dan ik er waarschijnlijk ooit uit zou kunnen rijden maar enkel gepoetst worden door een ander levert haar al dusdanig veel stress op dat ik gewoon de keus heb gemaakt om het niet meer te 'moeten' willen. Iemand anders erop aan de hand uitstappen is een strak paard wat in de startblokken staat om weer in paniek weg te rennen en dus ook gewoon niet meer stopt. Dat zou inhouden dat ik zelf weer opnieuw kan beginnen en daar pas ik voor.
Mijn instructie is er ook 2 keer afgevallen en ik wil gewoon niemand meer het ziekenhuis in helpen. Daar heb ik genoeg van gezien en zelf gevoeld.

**Geplaatst**: 09-03-15 23:11

Geplaatst: 09-03-15 23:11

Princesj schreef:
Gezien de bouw van het paard zie ik haar graag als op foto 2, waarbij je de neus er wel meer uit kunt rijden, alleen de neus op de zelfde hoogte houd. Dit zal schelen in de belasting ban het voorbeen en het paard aanzetten tot dragen.

Is ook het doel inderdaad maar dan moet eerst de aanleuning en verbinding 100 % bevestigd zijn

**Geplaatst**: 09-03-15 23:14

Geplaatst: 09-03-15 23:14

Robijntjah schreef:
Wow thanks

Cynn: staat nog op de planning, hou zelf meer van foto's omdat ik die lekker kan (over)analyseren

Joman: ik hoef ook niemand te overtuigen, dat is mijn doel niet. Ik overschat mij en mijn rijkunsten zeker niet, ik heb gewoon heel veel geduld (gehad) met dit paard. Overigens onderschat ik haar ook zeker niet, zij kan meer dan ik er waarschijnlijk ooit uit zou kunnen rijden maar enkel gepoetst worden door een ander levert haar al dusdanig veel stress op dat ik gewoon de keus heb gemaakt om het niet meer te 'moeten' willen. Iemand anders erop aan de hand uitstappen is een strak paard wat in de startblokken staat om weer in paniek weg te rennen en dus ook gewoon niet meer stopt. Dat zou inhouden dat ik zelf weer opnieuw kan beginnen en daar pas ik voor.
Mijn instructie is er ook 2 keer afgevallen en ik wil gewoon niemand meer het ziekenhuis in helpen. Daar heb ik genoeg van gezien en zelf gevoeld.

Nogmaals, ik geloof niet zo in paarden die maar door 1 persoon kunnen worden gereden. De kans bestaat ook nog dat jij niet de ideale ruiter voor haar bent gezien je angst, en je heup en dat een ander haar wellicht met even veel rust en op hetzelfde niveau of beter kan rijden. Ik vind het bijzonder vreemd een topic te openen en daarbij te stellen dat je paard niet door een ander kan worden gereden. Jij wil niet dat een ander haar rijdt, dat is een heel ander verhaal.

**Geplaatst**: 09-03-15 23:17

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 09-03-15 23:17

Ik heb er anderen op gehad en gezien de stress die dit haar opleverde in samenspraak met mijn instructie de keus gemaakt dit niet meer te moeten willen.

Ik vind het nogal wat om te stellen dat de problematiek van mijn pony wel mee zal vallen zonder alles te weten of in het echt te hebben mogen aanschouwen (en nogmaals, iedereen die hier oprecht geïnteresseerd in is mag bij ons op bezoek komen).

Mijn heupbreuk komt door een val van deze merrie en zo heeft er nog iemand in het ziekenhuis gelegen dus dat risico ga ik gewoon niet meer aan voor een ander

**Geplaatst**: 09-03-15 23:19

Geplaatst: 09-03-15 23:19

Joman schreef:
Robijntjah schreef:
Wow thanks

Cynn: staat nog op de planning, hou zelf meer van foto's omdat ik die lekker kan (over)analyseren

Joman: ik hoef ook niemand te overtuigen, dat is mijn doel niet. Ik overschat mij en mijn rijkunsten zeker niet, ik heb gewoon heel veel geduld (gehad) met dit paard. Overigens onderschat ik haar ook zeker niet, zij kan meer dan ik er waarschijnlijk ooit uit zou kunnen rijden maar enkel gepoetst worden door een ander levert haar al dusdanig veel stress op dat ik gewoon de keus heb gemaakt om het niet meer te 'moeten' willen. Iemand anders erop aan de hand uitstappen is een strak paard wat in de startblokken staat om weer in paniek weg te rennen en dus ook gewoon niet meer stopt. Dat zou inhouden dat ik zelf weer opnieuw kan beginnen en daar pas ik voor.
Mijn instructie is er ook 2 keer afgevallen en ik wil gewoon niemand meer het ziekenhuis in helpen. Daar heb ik genoeg van gezien en zelf gevoeld.

Nogmaals, ik geloof niet zo in paarden die maar door 1 persoon kunnen worden gereden. De kans bestaat ook nog dat jij niet de ideale ruiter voor haar bent gezien je angst, en je heup en dat een ander haar wellicht met even veel rust en op hetzelfde niveau of beter kan rijden. Ik vind het bijzonder vreemd een topic te openen en daarbij te stellen dat je paard niet door een ander kan worden gereden. Jij wil niet dat een ander haar rijdt, dat is een heel ander verhaal.

Sommige paarden kunnen behoorlijk eenkennig zijn. Dus ik geloof het wel dat dit paard niet door een ander kan worden gereden. Wij weten niet wat dit paard allemaal al in zijn leven heeft meegemaakt.

**Geplaatst**: 09-03-15 23:20

Geplaatst: 09-03-15 23:20

Ik heb de ballen verstand van hoe je zou moeten rijden (gelukkig heb ik wel al jaren goed les en begrijp ik er inmiddels iets van) maar wat ik in jouw topics altijd zo waardeer is dat je kijkt naar wat je paard nodig heeft en dat je dat probeert te bieden, ondanks jouw (lichamelijke) beperkingen. Zo rijden jullie inmiddels relatief ontspannen buiten en doen samen leuke dingen en investeren in elkaar. Dat is waar het om gaat.

**Geplaatst**: 09-03-15 23:21

Geplaatst: 09-03-15 23:21

Robijntjah schreef:
Ik heb er anderen op gehad en gezien de stress die dit haar opleverde in samenspraak met mijn instructie de keus gemaakt dit niet meer te moeten willen.

Ik vind het nogal wat om te stellen dat de problematiek van mijn pony wel mee zal vallen zonder alles te weten of in het echt te hebben mogen aanschouwen (en nogmaals, iedereen die hier oprecht geïnteresseerd in is mag bij ons op bezoek komen).

Mijn heupbreuk komt door een val van deze merrie en zo heeft er nog iemand in het ziekenhuis gelegen dus dat risico ga ik gewoon niet meer aan voor een ander

Ik zeg nergens dat de problematiek meevalt. Ik zeg wel dat ik er niet in geloof dat verder niemand haar fatsoenlijk zou kunnen rijden. Maargoed, ik wens je veel plezier en succes met haar

**Geplaatst**: 09-03-15 23:23

Geplaatst: 09-03-15 23:23

Ik heb eerst even je andere topic bekeken voordat ik wilde reageren. Ik vind het al een heel verschil. En met alles wat je/jullie mee hebben gemaakt mag je trots zijn op wat je hebt bereikt!
Nu heb je geen foto van recht van voor of achter maar ik ben heel benieuwd naar zo'n foto. Vooral naar jou houding, ik vraag mij namelijk af ik hoe verre jij met jou heup je paard beïnvloed in zijn eigen houding en balans. En ik vraag mij ook af of jou houding, op sommige foto's val je wat naar voren, komt door die heup. ( Dit is puur mijn eigen nieuwsgierigheid als instructie zijnde, kan je altijd wat van leren)
Wat is jou eigen gevoel hierbij?
Verder vind ik dat je paard best met een onderhals op loopt, ook in momenten van ontspanning. Nu snap ik dat je niet kan toveren en niet alles tegelijk kan. Maar heb je al geprobeerd om wat schoudervoor te rijden? Kom je daar überhaupt aan toe? En verder zou ik lekker veel schakelen, hoeven geen grote schakelingen te zijn, alleen in stap al door je navel wat in te trekken en kijken of hij daarin in tempo terug komt en kijken of je dan het achterbeen wat meer erbij kan rijden.
sorry voor alle vragen, ben helemaal niet nieuwsgierig wil gewoon alles weten

**Geplaatst**: 09-03-15 23:27

Geplaatst: 09-03-15 23:27

Wat fijn dat het rijden zo goed gaat voor je. Ik vind foto 2 prettig ogen. Ze kruipt er wat achter, maar er is in ieder geval sprake van enige aanspanning en verbinding. Probeer deze momenten uit te bouwen zou ik zeggen,zo op het oog lijkt het een paard dat baat heeft bij een ruiter die de leiding neemt en begrenzing en veiligheid biedt, ook juist in het lang en laag lopen.

**Geplaatst**: 10-03-15 00:08

Geplaatst: 10-03-15 00:08

Djeez Jolijn.. Als we het hebben over het toppunt van doorzettingsvermogen dan is t antwoord toch wel 'Jo en Mo'

Als er iemand is, die alles over heeft voor haar paard dan ben jij het wel, ik vind dat echt bijzonder en kan dat enorm in jou waarderen. Ik zou mijn paard - niet dat er nog een komt, maar voor de vorm - blind aan jou toevertrouwen als t daar op aan zou komen

Tof om te zien hoe jullie vooruit gaan. Ik heb zelf naast haar gestaan en gezien hoe rillerig en angstig ze was. Ik geloof dus zeker dat ze houvast zoekt bij één persoon en ik ben er ook van overtuigd dat er paarden zijn die zich maar door 1 persoon laten rijden (of nou, dat er maar 1 is die echt aan het werk kan met dit paard, dat ze die focus nodig heeft) Bijzonder om jullie verhaal zo te volgen. Ben heel benieuwd waar jullie over een jaar zullen staan! Enne... Geen grapjes maken over dat een Z proef niet hoeft, wie weet, ik zie jou en Mo er wel voor aan

Laatst bijgewerkt door Patriciavt op 10-03-15 00:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-03-15 00:10

Geplaatst: 10-03-15 00:10

Ik reageer eigenlijk nooit op je topics omdat ik een voorstander ben van een paard in zijn waarde laten, rustig opleiden etc. Maar ik begon toch een beetje te denken dat ik iets gemist had, omdat het de laatste tijd telkens over het trauma paardje ging. Nu ben ik nieuwsgierig van nature, dus heb ik even gespiekt in je eerste paar topics, zie dat je haar zelf hebt beleerd en niets over een trauma oid (ook goed contact met vorige eigenaresse). Pas een half jaar later (juni 2012), heb je een topic waarin je verteld dat er een hoop is gebeurd, bedoel je dat dan?

Ik ga verder mee met Joman. Ik geloof er ook niet in dat een paard maar door een ruiter kan worden bereden (klinkt mij iets te Penny). Ik geloof wel er in dat een gevoelig paard als Mo het beste af is bij 1 ruiter en dat ze gevoelig is, maar dat is met zoveel paarden. Ik zie inderdaad rust in je foto's, maar daarnaast ook in elk topic bespiering die afneemt. Je zit is niet optimaal, zal ongetwijfeld gedeeltelijk in de heup komen, maar het naar voren vallen en de beweeglijke onderbenen zie ik ook in je topics voor het ongeluk terug. Ik zou eens kijken naar goede zitlessen en werken vanaf de grond van Mo. Zo te zien in je profiel valt ze elke winter ook wat in, dat herken ik wel, dus als je daar nog winst kan maken qua voeding zal dat een heeel stuk schelen. Bedoel dit allemaal niet slecht en vraag me af of ik er goed aan doe, maar ik zou een realistische kijk wel waarderen, ondanks dat het ongetwijfeld niet leuk is om te horen.

Ben ook heel benieuwd naar filmpjes, want de foto's lijken ook wel vaak verkeerd getimed!

**Geplaatst**: 10-03-15 00:18

Geplaatst: 10-03-15 00:18

Ik heb (denk ik) al je topics wel gezien en geef je een dik compliment voor je doorzettingsvermogen. De ontspanning is zeker goed te zijn en dat is super! Rijtechnisch gezien weet je zelf ook wel waar je aan moet gaan werken als ze (jullie) daar aan toe is. Kijken of je vanuit die ontspanning toch wat van die voorhand af kan gaan, want jullie duiken beide wel veel naar voren. Zaak is uiteraard dat je wel steeds weer terug kan naar die ontspanning. Maar het is alleen maar leuk en vooral heel positief dat je daar nu langzaamaan aan kan gaan werken. Veel succes en vooral ook plezier samen!

**Geplaatst**: 10-03-15 00:23

Geplaatst: 10-03-15 00:23

mala26 schreef:
Ik heb eerst even je andere topic bekeken voordat ik wilde reageren. Ik vind het al een heel verschil. En met alles wat je/jullie mee hebben gemaakt mag je trots zijn op wat je hebt bereikt!
Nu heb je geen foto van recht van voor of achter maar ik ben heel benieuwd naar zo'n foto. Vooral naar jou houding, ik vraag mij namelijk af ik hoe verre jij met jou heup je paard beïnvloed in zijn eigen houding en balans. En ik vraag mij ook af of jou houding, op sommige foto's val je wat naar voren, komt door die heup. ( Dit is puur mijn eigen nieuwsgierigheid als instructie zijnde, kan je altijd wat van leren)
Wat is jou eigen gevoel hierbij?
Verder vind ik dat je paard best met een onderhals op loopt, ook in momenten van ontspanning. Nu snap ik dat je niet kan toveren en niet alles tegelijk kan. Maar heb je al geprobeerd om wat schoudervoor te rijden? Kom je daar überhaupt aan toe? En verder zou ik lekker veel schakelen, hoeven geen grote schakelingen te zijn, alleen in stap al door je navel wat in te trekken en kijken of hij daarin in tempo terug komt en kijken of je dan het achterbeen wat meer erbij kan rijden.
sorry voor alle vragen, ben helemaal niet nieuwsgierig wil gewoon alles weten

allereerst even een foto van voren, hier zie je goed wat er gebeurd...

Afbeelding

Erg frustrerend voor mij om te zien want voor mijn ongeluk zat ik nooit ingeknikt of wat dan ook en was inderdaad sowieso mijn hele houding beter.
Even een vergelijkje:

Afbeelding

Op deze foto loopt ze overigens voor het oog errug gaaf maar ik had er totaal geen invloed op behalve blijven zitten en overleven :')

Toen was ze altijd nog erg gespannen wat zich uitte in extreem vluchtgedrag.

Goed, hoe beïnvloedt mijn heup mijn houding?
Het is mijn rechterheup die gebroken is geweest, hierdoor heb ik 5 afwijkingen in mijn beenstand opgelopen. De lengte van mijn been verschilt met mijn andere been, de hoek ten opzichte van mijn bekken en knieën is veranderd, ik heb een forse bewegingsbeperking van mijn been naar buiten toe.
Ik had verwacht dat ik naar links zou gaan compenseren maar het is andersom geworden, ik zit meer op mijn rechterzitbeenknobbel. Ik ben er hard mee bezig om dit te veranderen, met resultaat, vorig jaar was het nog vele malen erger :')

Het naar voren zitten is iets wat er altijd wel een beetje heeft ingezeten bij me maar is sinds mijn ongeluk zeker erger geworden.
Ik denk dat ik er ook een stukje (schijn)balans in gevonden heb en ik schiet er dan nog erg naar terug op momenten die voor mij spannend zijn. Daarbij is het ook iets wat Mo en ik samen ontwikkeld hebben denk ik, ze heeft een periode (nog voor ons ongeluk) gehad dat ik niet in het zadel kon bewegen of ze was weg, met een forse sprong zeg maar, en hoe meer ik bleef zitten, hoe meer zij schrok van mijn gewicht wat dan net iets achter bleef. Ik ben dat onbewust gaan vermijden en iets naar voren gaan zitten.

Echt een combinatie van allerlei factoren dus. Ik merk nog steeds dat sinds het ongeluk mijn balans niet meer is wat het van te voren was, erg frusterend maar het is niet anders, komt vast wel weer een keer terug.

Schoudervoor kan ik heel af en toe een klein eindje meepakken, om haar meer aan mijn buitenteugel te krijgen maar echter alleen op momenten dat ik eraan kan komen. Pakken we in die stukjes dus ook mee, ook zijn we op de volte bezig met wat laagdrempelige eenzijdige beenhulpen, dit levert echter nog wel de nodige spanning en afstemming op haha!

In draf en in galop kan ik nu aardig schakelen, puur op zit, in stap is dit echt nog te vroeg, zodra ik wat meer doe dan laten stappen gaat die onderhals er weer op en verzanden we in gedribbel en als ik dat niet correct oplos, weer wegstuiven in paniek. Gelukkig stappen we al meer dan 2 maanden geleden, toen kon ik niet los of uitstappen en dat gaat nu aardig.

Erg verhelderend weer voor mijzelf ook om zo antwoord te geven op verschillende vragen en geeft mijzelf ook weer handvatten om sommige dingen weer eens wat meer op te pakken en alert op te zijn

**Geplaatst**: 10-03-15 00:30

Geplaatst: 10-03-15 00:30

madelief88 schreef:
Ik reageer eigenlijk nooit op je topics omdat ik een voorstander ben van een paard in zijn waarde laten, rustig opleiden etc. Maar ik begon toch een beetje te denken dat ik iets gemist had, omdat het de laatste tijd telkens over het trauma paardje ging. Nu ben ik nieuwsgierig van nature, dus heb ik even gespiekt in je eerste paar topics, zie dat je haar zelf hebt beleerd en niets over een trauma oid (ook goed contact met vorige eigenaresse). Pas een half jaar later (juni 2012), heb je een topic waarin je verteld dat er een hoop is gebeurd, bedoel je dat dan?

Ik ga verder mee met Joman. Ik geloof er ook niet in dat een paard maar door een ruiter kan worden bereden (klinkt mij iets te Penny). Ik geloof wel er in dat een gevoelig paard als Mo het beste af is bij 1 ruiter en dat ze gevoelig is, maar dat is met zoveel paarden. Ik zie inderdaad rust in je foto's, maar daarnaast ook in elk topic bespiering die afneemt. Je zit is niet optimaal, zal ongetwijfeld gedeeltelijk in de heup komen, maar het naar voren vallen en de beweeglijke onderbenen zie ik ook in je topics voor het ongeluk terug. Ik zou eens kijken naar goede zitlessen en werken vanaf de grond van Mo. Zo te zien in je profiel valt ze elke winter ook wat in, dat herken ik wel, dus als je daar nog winst kan maken qua voeding zal dat een heeel stuk schelen. Bedoel dit allemaal niet slecht en vraag me af of ik er goed aan doe, maar ik zou een realistische kijk wel waarderen, ondanks dat het ongetwijfeld niet leuk is om te horen.

Ben ook heel benieuwd naar filmpjes, want de foto's lijken ook wel vaak verkeerd getimed!

Ik heb nog steeds erg goed contact met de vorige eigenaresse, is een goede vriendin geworden zelfs en deel van mijn instructie

Ze was toen al getraumatiseerd, heb in het eerste half jaar 4 hoefsmeden versleten die er niets mee konden en als ik erop zat kon ik net aan ademen.
Toen ik haar net had kon ze niet vaststaan (kan ze nu nog steeds niet tussen 2 touwen, dat is vragen om problemen), dan was het blinde paniek. Een ander kon haar niet eens uit haar stal halen, laat staan buiten zetten.
Overigens heeft ze ook meerdere littekens, de grootste onder haar buik van flank naar flank....

Dat heb ik toen niet vermeld omdat het voor mij toen nog niet zo'n probleem was. Nu overigens ook niet meer maar we hebben hier wel na al het gebeurde onze weg in moeten zoeken.

Goede zitlessen heb ik en werken op de grond doe ik zo'n 25 % van de tijd met haar

Wat betreft de bespiering: Mo schommelt erg snel in haar gewicht en de eerste plek waar dat zichtbaar wordt bij haar is op haar kruis. Dat is ook altijd mijn meetpunt om wat meer of minder ruwvoer te gaan geven, waar ze dan op de ribben niets te mager is krijgt ze een beetje een punt-kruis

Ze is geen typische brede PRE, al heb ik ook het vermoeden dat het eea samenhangt met haar litteken(s).

Zie over het naar voren vallen mijn post hierboven