Geplaatst Snuf heeft in juli 2009 een blessure in haar rug opgelopen, wat een aantal maanden rust tot gevolg had. Alles ging goed en in december mochten we weer gaan opbouwen.
Januari:
Het gaat niet goed met snuf. Ze heeft weer last van haar rug, en daarnaast heeft ze ook ineens hoge koorts en een raar abces in haar flank. We hebben bloed laten prikken en haar lever waardes waren niet oke. Toen besloten om wéér naar Bodegraven te rijden voor onderzoek. Uit inwendig onderzoek kwam eigenlijk weinig, ze had waarschijnlijk alleen een griepje. Maar met haar rug was het wederom mis. De pees in haar rug zat vol met gaten, ongeveer 50 % van de pees was stuk. We kregen weer een periode van rust.
Februari:
Snuf staat thuis overdag lekker op de wei. Het herstel gaat langzaam, ze houd last van haar rug. Na 4 weken op controle blijkt haar rug nog niet verbeterd te zijn. We besluiten om het nog even aan te kijken, geven haar nog wat meer tijd. Helaas ligt er ook veel sneeuw en kan ze niet iedere dag de wei op.
Maart/ April:
Ik vertrek voor 2 maanden voor stage naar een springstal in België en ondanks dat ik niets met haar kan, neem ik haar toch mee. Ik kan haar natuurlijk niet zo lang missen.
Gelukkig kan ze hier overdag ook lekker op de wei. 
Ze lijkt beetje bij beetje wat op te knappen en ik krijg weer wat hoop. 
Mei:
Snuf moet op controle komen in Bodegraven. Van de buitenkant leekt ze wat te herstellen, maar de echo gaf een heel ander beeld. Ze was verslechterd ten opzichte van de vorige keer. De arts dacht dat er ergens anders in haar lichaam een probleem moest zitten waardoor ze haar lichaam verkeerd gebruikte en dus haar rug overbelaste. Echter was er op buigproeven niets te zien. We belsoten dat ik haar 1 week intensief ging rijden in de hoop dat hier iets uit zou komen. Twee dagen rijden was genoeg, ze was flink kreupel op rechtsvoor.... Terug naar de kliniek, van zowel links als rechtsvoor haar hele onderbeen op de foto gezet, maar dit zag er keurig uit. Toen besloten om haar onderbeen te gaan scannen, en toen werd het gevonden. Ze had rechts haar colleterale hoefbandje gescheurd, het zat voor nog maar 5 % aan elkaar. Links zag er minder ernstig uit, dit zat voor 80 % nog aan elkaar. En toen moesten we de moeilijk keuze maken... We konden haar in laten slapen, 1 jaar boxrust geven of een IRAP behandeling en boxrust. Bij de Irap behandeling had ze een kans van 40% om te genezen, voor mij was dit groot genoeg om haar de kans te geven.
Juni:
Snuf heeft nu twee weken boxrust gehad omhaar ondervoet wat rust te geven, dan heeft de IRAP meer kans van slagen. Ze heeft twee dagen in de kliniek gestaan, en de IRAP is op de juiste plekken ingespoten. Van de veearts hoor ik dat ze toch nog slechter was als twee weken geleden, hij schrok er van. Dit is Snuf haar enige kans, dus we gaan duimen voor goed herstel.
Op de kliniek:
Thuis:
Juli:
Snuf heeft inmiddels 4 weken boxrust achter de rug. We gaan terug voor controle, ze mag voor het eerst aan de longe en wat liep ze goed! Ook de buigproeven zien er goed uit, vervolgens de scan en de IRAP is aangeslagen! Haar linkervoorbeen is voor 95 % oke, rechts voor 75 %. Omdat ze op stal erg druk wordt besluiten we dat het tijd wordt om haar heel rustig op te gaan bouwen. Omdat ze niet aan de hand te stappen is, mag ik erop. Het stappen is geen doen, en ze staat inmiddels op de volle dosering muisjes. Ze heeft aan de hand zo gek gedaan, dat ze steigerde en achteroverklapte, wat een dik been tot gevolg had.
Augustus:
Na overleg besluiten we om terug naar de kliniek te gaan en haar nogmaals te scannen. Ze is zo druk, dat ik haar niet meer kan stappen op straat. De echo zag er goed uit en haar blessure was links 99% oke, rechts 95%! Ik mag haar heel rustig in de bak gaan opbouwen, en dit gaat niet gemakkelijk. Ondanks dat ze op de muisjes staat is ze zo gek als een deur en niet meer te rijden. Na overleg, mag ik haar longeren in de hoop dat ze wat rustiger wordt, en na het longeren mag ze ook op een klein stukje wei.
Hier is zo'n ontplofmomentje:
September:
Snuf begint rustiger te worden en ze is goed te rijden. Op 5 september vertrekken we voor 8 weken naar België voor stage. Snuf staat in een super grote stal en loopt overdag op de wei. Ze zit goed in haar vel en loopt super onder zadel. Helaas val ik op 13 september van een ander paard en breek mijn rug op twee plekken. Dat betekende einde stage en Snuf stond op 21 september weer thuis. Omdat ik haar zelf niet kon rijden besloten we om haar nog wat langer rust te geven.
Oktober:
Snuf loopt 2 keer per week aan de longe en ik zie haar per keer verbeteren. Kan niet wachten tot ik er weer op kan!
November:
Jaaaa, nog geen 7 weken na het breken van mijn rug, stap ik voor het eerst weer op Snuf. En wat loopt ze fijn! Op controle zag alles er goed uit en we kregen groen licht om weer helemaal te gaan opbouwen. We hebben ons opgegeven voor een wedstrijd in januari!!
December:
Tja de maand is pas net begonnen, en er ligt een hoop sneeuw. Helaas kan ze dus niet veel naar buiten, maar ze mag een paar keer per dag even in de buitenbak spelen.
!!
. 
