Geplaatst 
) tóch besloten dit topic te openen, omdat ik hoop dat er wellicht wat waardevolle tips uit rollen 
Django is nu anderhalve week in Nederland en al aardig geacclimatiseerd.
Voor hij hiernaartoe kwam heb ik dit filmpje van hem gezien:
Vrij gevoelig en druk in zijn bewegingen.
Daarna is hij door de vorige eigenaar nog aan de hand via het rechtrichten opgepakt en is er nog eens met kaptoom op gereden.
Toen is hij hier gekomen.
Vorige week vrijdag ben ik er even met kaptoom opgeklommen:
(ja, bandages zijn slecht voor de pezen, ben ik me van bewust, er is eigenlijk alleen maar even gestapt en ze stonden gewoon leuk
)Zo konden we best aardig rondstappen, maar hij maakte zich snel sterk, bij een beetje druk op de kaptoom kon hij toch vrij heftig reageren en het lag hem gewoon niet helemaal lekker...
Dus hard nagedacht, het liefst had ik hem bitloos opgepakt, maar nu toch een bitje er in (na zoeken welke hem goed beviel). Het is een koperen dubbelgebroken trensbitje geworden waar hij zo mee weg was!
Django heeft heel erg de neiging om weg te duiken voor het bit (met gebroken wolfskies gereden, dus koppelt bit/rijden/ruiter nog wat aan pijn en reageert hier ook op) of enorm opgericht/opgekrult te lopen.
Vandaag dus veel focus gelegd op het opzoeken van de ontspanning daar beneden... Dus los teugeltje, gewoon stappen en op zoek naar die ontspanning en het moment waar hij toch mijn hand wat wil gaan opzoeken. Na een kwartiertje rustig stapwerk waren we een heel eind! Ben enorm trots en tevreden dat hij het toch al voorzichtig wil gaan proberen zo
Omdat ik zelf nog niet helemaal 100% zeker ben (Django is een schat van een paard, daar niet van!) heb ik mijn beugels nog vrij kort, voel ik me 'veiliger'. Volgende keer gaan die natuurlijk een stuk langer!
Normale houding, geeft hem alleen vrij veel spanning waardoor hij gaat knarsentanden.
(hij is een week voor hij naar mij kwam behandelt door de tandarts, hij doet dit ook zonder bit, zodra het voor hem wat spannend word uit hij het in knarsentanden)
Proberen los te gaan laten, los teugeltje, maar hij blijft braaf 'in de houding'
al iets gedurfder zakken
Contact zoeken voor bevestiging en weer loslaten, maar al veel relaxeter in zijn lijf:
En toen vond ik het wel weer mooi geweest, het mini beginnetje is er
Het klopt dat mijn handen laag zijn, ik werd begeleid door een vriendin die enorm veel jonge paarden heeft ingereden (want dat doen we eigenlijk, weer bij het begin beginnen). We doen dit op deze manier om hem uit te nodigen echt lekker naar beneden te gaan lopen.
We willen eerst zoeken naar die ontspanning, 'no stress', en van daaruit pas weer oppakken. Voorlopig word het ook alleen nog maar even stappen, stappen en stappen. Ontspannen, contact zoeken en loslaten. En zodra dat goed gaat, dan gaan we pas in draf aan de gang!
Ik moet wel heel eerlijk zeggen dat ik daar enorm naar uit kijk
Bedankt voor het kijken!
Tips en opbouwende kritiek zijn absoluut altijd welkom, maar alsjeblieft, houd het een beetje netjes
ik heb verder geen tips ofzo voor je, ik vind het er super uitzien en ik vind dat je het heel vriendelijk aanpakt. 
Ik denk dat het helemaal goed gaat komen met jullie. Hij oogt al een stuk ontspannender en dat terwijl je hem nog maar net hebt! 
