Omdat mijn haflinger geblesseerd staat, maar wel een mentale uitdaging nodig heeft, ben ik op zoek gegaan naar iets dat wel zijn hoofd uitdaagt, maar niet zijn lijf.
Ik was hersenwerk al een keer tegen gekomen, ik heb al wat geprobeerd met doosjes en mijn lieve mams gevraagd een snuffelmat te maken.
Ik kreeg zowel de tip op Bokt als via mijn instructeur om hiermee aan de gang te gaan. Zowel met mijn haflinger, als met mijn jonkie. Hij is geen gecertificeerd begeleider, maar heeft me wel wat tips en tricks gegeven. En vooral de essentie: zelf leren en zelfvertrouwen opbouwen met behulp van eten (in mijn geval snoepjes of wortels)
Ik vind het een fantastische methode, dus ik ga me hier graag verder in verdiepen. Maar de eerste stap is gezet.
We hadden 4 dingen: de snuffelmat, 'wegwerkzaamheden', een paraplu en een plastic zeil. Mijn haflinger is bomproof, dus het was een beetje zoeken naar wat dan ook spannend zou zijn en uitdaging zou geven. Het waaide, dus de paraplu en het plastic waren een hit, ondanks dat ik ze had vastgelegd met stenen

De snuffelmat was een groot succes


Dit is de mat. Ondergrond is een oude spijkerbroek (lekker stevig) met daarop wat stoffen uitdagingen gemaakt van een dweil, oud fleeceplaid en oude washandjes.

De paraplu was iets spannender. Vooral omdat hij de steen had weggeduwd, dus hij bewoog door de wind


De 'wegwerkzaamheden'. Bij gebrek aan afzetlint had ik 2 van die aluminium afdekdingen voor de auto gebruikt. Deze was best spannend


Maar snoepjes helpen in de ontdekkingstocht


En het wapperende zeil. Totaal niet spannend

(Lang leve de schriktrainingen



Na 2 rondjes was Jim er klaar mee en dan is het ook goed. Hij mocht terug de wei in en toen mocht Noura nog even op ontdekkingstocht. Ze is pas een jaar, dus ik hou haar goed in de gaten of ze geen overload aan informatie krijgt. Maar ze deed het dapper



Alleen plastic dat beweegt is echt heel eng.

Gisteren heb ik weer wat opgezet. Weer de paraplu, die al een stuk minder spannend was. En andere 'wegwerkaamheden' met een plateau in het midden, zodat ze hun hoofd er tussen moesten steken voor de snoepjes. Dat deden ze super dapper!

Jim had niet zo'n zin gisteren. Gelukkig geeft hij dat prima aan en dan stoppen we ook. Noura had wel zin en was heel onderzoekend. Super leuk om te zien! Ze is echt alles af gegaan en heeft alles uitgebreid geïnspecteerd en onderzocht. En een hoop geleerd denk ik


Ik zat nog met het plastic en Noura in mijn hoofd, want ze vindt het echt heel spannend.
Maar hersenwerk zou wel eens de oplossing kunnen zijn. Ik heb plastic van de hooibalen gepakt, goed vastgelegd met stenen, balken er omheen en maar eens kijken wat ze zou doen.
Ik heb er een filmpje van gemaakt en in 2,5 minuut was het plasticprobleem opgelost. En het mooie is: ze heeft het zelf gedaan. Geen dwang, geen druk, ze heeft zelf de keuze gemaakt er naartoe te gaan en zelfs met een voetje er op te gaan staan. Zo trots op deze dappere dodo


En een filmpje van het hele onderzoek. De moeite waard om te kijken!