
Ik snap mijn pony totaal niet, bij iets (in mijn ogen) simpels als wijken maakt hij het zichzelf zo moeilijk, maar een oefening als dit doet hij meteen alsof hij nooit anders gedaan heeft .. Maarja, anders zou [***] Cobe niet zijn natuurlijk

1. Toen ik aankwam kreeg ik dit te zien:

2. 2 ervan hielden het na een tijdje voor bekeken, maar deze had duidelijk het licht nog niet gezien


En dan naar het onderwerp..
3.

4. Even neen-schudden als opwarming..

En over naar het echte werk!
De foto's zijn met de zelfontspanner gemaakt, 30 seconden wachten en dan 5 foto's .. probeer maar eens in beeld te zijn



5.

6.

7.

8.

9.

10. Ja, hij gaat op het einde zo scheef als een hoepel



En, uiteindelijk, toch nog .. een beginnetje

11.

12.

13.

Nu nog bedenken hoe ik dat goed moet laten aflopen

14. Om te eindigen ... baasje krabbelt [***] .. vindt [***] zaaaaaaaaaaaaaaaaaaaalig!

(en ja, je ziet het goed, hij ligt bijna op de grond

Bedankt voor het kijken!


Bij het achteruitgaan was vooral het probleem dat hij scheef ging op het einde, maar niet elke keer, dus kan niet meteen zeggen waar het aan ligt (pony is trouwens nog enorm scheef, zal daar wel mee te maken hebben



Bij het wijken zit ik met het probleem dat het niet zo goed wil, zoals je op de foto's kan zien wijkt hij wel, maar hij wijkt omdat hij naar mij toekomt, niet in een rechte lijn zeg maar. Ik sta misschien ook te ver aan z'n schouder, maar als ik daar niet sta doet hij helemaal niks, op deze manier kreeg ik toch een beginnetje .. Andersom wijken, dus wijken voor druk, zal voor een ander leven zijn vrees ik


