Ja, dat deed ik inderdaad. Maar al een hele tijd niet meer. Betekend dat ik James vergeten ben? Absoluut niet!
Vandaag begin ik opnieuw mijn topic met James, ookal gaat het over Nick. En waarom?
Om eerlijk te zijn had ik na de dood van James nooit gedacht dat ik weer zo'n gouden maatje zou kunnen krijgen als hij. En nee, James is niet vervangbaar. Maar ik kan wel volmondig zeggen dat Nick mijn nieuwe gouden maatje is! En dat hij echt een Maflinger is die bij mij past!
Wát is dat beestje positief veranderd. In het begin was het énorm wennen aan elkaar. Maargoed, ik zat dan ook nog vol verdriet om James. Dat is niet meer. Nick en ik zijn gegroeid en James zijn dood heeft een plekje gekregen. Dankzij Nick!
Nick en ik zijn een team!
Nu, nog geen 1,5 jaar verder doen we dit!

Springen vol vertrouwen, samen met alleen een neckrope. Een touwtje dat ik de 'Nickrope' noem

Nee, dit had ik alleen maar durven dromen...
Top Haflinger, die ikzelf zo ver heb gekregen! Echt een vriendje! Of zoals Daan hem noemt ´Onze goudgele rakker´.
Trots op ons! En op mijzelf, omdat ik het toch maar weer voor elkaar krijgt, in mijn eentje! Soms mag je jezelf wel eens een pluim geven! Want dit alles heb ik zélf gedaan!
Genoeg gekletst, hier de foto´s.
Eerst ff inkomen met (bitloos) hoofdstel.

Oké, dat ging wel goed doe het hoofdstel er maar af!

Tussendoor even belonen.


Op naar de hindernis!









Trots


En na de tijd natuurlijk lekker brokjes, met magnesium! Krijgt ie zo'n lekkere smerige toet van.

(Film is nog bezig met uploaden... Ons internet is net zo vlot als vroeger de inbelverbinding
