Vandaag heb ik weer een springles gehad, 2e keer dat ik op Meddie zat tijdens springles en ik vond het erg goed gaan.
Ja, Meddie draagt inderdaad een stiek. Het is mijn paard niet en ik heb er niets over te zeggen, daarom verzoek ik je om hier niet op in te gaan, ik kan er namelijk toch niets aan veranderen.
Ik ben een tijd geleden (zal 2 jaar zijn ofzo?) best hard van mijn paard gevallen tijdens springles. Was volledig mijn eigen schuld, heb er ook niets aan overgehouden, maar ben sindsdien wel bang geworden met springen. Vroeger was het altijd van: ik spring wel. Gaatje hoger? Prima! Leuk! Moeilijk lijntje? Boeiend, doen we ff!
Nou, dat is tegenwoordig wel anders

Ik heb best moeite met het vertrouwen vinden dat mijn paard springt. Ik ben zelf geen goede springer (kijk maar naar mijn houding) ben bang om goed door te pakken en door te rijden naar de sprong toe. Ik spring dan ook het liefst op een paard waarbij ik alleen hoef te zitten, te sturen en mee hoef te gaan

Ik begon het vertrouwen met Mister B een beetje te krijgen, hij vond het leuk om te springen, sprong lekker en daardoor kreeg ik ook weer een beetje zin. Tsja, totdat ik daar ook vanaf viel. Want er scheen licht op de hindernis, dat is zo eng dat we moeten omdraaien. En tsja. Boem. Daar zat ik.
Sindsdien ook niet meer op B gesprongen. Met Meddie gaat het voor mijn gevoel nu goed. Zij vind het leuk, ze is bomproof en dan vind ik het ook wel weer leuk

Vandaag ging het springen daarom ook best goed. Meddie ging 1x langs de sprong. Daar heb ik haar even voor aangepakt en de rest heeft ze heerlijk gesprongen, lekker enthousiast en de oortjes erop!
Aan mijn houding en zit valt nog een hoop te verbeteren, dus tips en commentaar zijn zéér welkom!
Nou, respect als je dit alles hebt gelezen, hier zijn de fotos


Beetje raar moment, maar we moesten hier dus tellen hoeveel galopsprongen je nodig had tot de balk, er stond een dubbel


Eerste sprong van de dubbel












En lekker uitstappen na het werk


Bedankt voor het kijken, en houd het lief
