Bokt.nl

Citaat:

Je hebt al met zoveel paarden gewerkt. Ik kan me voorstellen dat het werken met probleempaarden en het zien van angst en trauma bij paarden ongelofelijk zwaar weegt. Is het voor jou mentaal niet ongelofelijk zwaar werk en hoe ga je daar dan mee om? - van Tieneke
"Het is inderdaad soms erg moeilijk om met dit soort situaties om te gaan. Het enige wat je kunt doen is laten zien dat het anders kan worden opgelost. Natuurlijk wordt je soms heel erg boos. Maar om dat dan te uiten met agressie, in welke vorm ook, is hetzelfde als de eigenaar bij zijn paard doet. En dat is nou juist wat je niet wilt. Je moet dus leren dat los te laten. Veel mensen denken dat ik het leuk vind om demonstraties te doen. Niets is minder waar. Het is enorm spannend, zeker omdat wij altijd werken met een paard dat we niet kennen. Maar het is nodig om een publiek te bereiken. Als je een aantal mensen kunt laten zien dat geweld niet de oplossing is, ben ik al heel erg blij."

Waarmee/ waardoor ontstaan volgens jou de grootste problemen? - van Roadracer
"Ik zie een aantal problemen:

1. Steeds meer mensen met paarden, steeds minder mensen met verstand van paarden. Hierdoor ontstaan vaak problemen en soms zelfs gevaarlijke situaties. Ga maar eens een uur in een manege staan. Hoeveel mensen hoor je schreeuwen en de zweep gebruiken? Heel veel. Daar waar dit soort uitingen noodzakelijk zijn, is communicatie niet meer aanwezig. Een paard denkt anders als een mens en heeft andere dingen nodig.
2. De fokkerij. Er worden in Nederland veel bloedpaarden gefokt. Onze grote ruiters kunnen deze paarden fantastisch begrijpen en halen daar het maximale uit. Het probleem is alleen de bloedpaarden die bij een amateur komen. Daar gaat het erg vaak mis.
3. Veulens die geboren worden bij mensen thuis. Een veulen is natuurlijk helemaal geweldig. Alleen heeft een veulen het nodig om zoveel mogelijk in een natuurlijke omgeving op te groeien, en dat is tussen soortgenoten. Als wij teveel doen met veulens (overhandelen), dan leren ze hun eigen taal niet goed. Ze komen teveel in je ruimte en worden veel te brutaal. Ook het aanleren van kunstjes bij veulens geeft op latere leeftijd vaak problemen. Ik moest vorig jaar bij een Fjord komen en die hadden ze met 3 maanden geleerd dat hij met zijn hoefjes op je schouders mocht staan… Zo leuk…. Helaas wilde hij dat op 3-jarige leeftijd nog, toen was het opeens minder leuk, dat begrijp je!"

Welke relatie zie jij tussen gedrag(sproblemen) en huisvesting? - van arabesk
"Verkeerde huisvesting geeft absoluut problemen. Te donkere stallen bijvoorbeeld, of te dicht. Een paard kan daar erg somber van worden. Ook te weinig speeltijd, lekker los, is iets wat voor veel problemen kan zorgen. Eén van onze studenten heeft vorig jaar een klein onderzoek gedaan. Ze heeft 3 pony’s gevolgd tijdens de manege lessen. Hoe vaak ging de pony staken, steigeren, bokken, etc. In de eerste week werden de pony’s niet losgegooid, in de tweede week kwamen ze 2 – 3 uur buiten per dag en in de derde week weer alleen op stal. Wat je ziet is dat in de week dat de pony’s loskwamen, de gedragsproblemen extreem waren verminderd. Ook voerpatronen hebben grote invloed op gedrag en kunen zelfs leiden tot agressie"

Is er voor jou en je team wel eens een situatie cq. paard geweest, waarbij je getwijfeld hebt of je dat wel kon oplossen of dat het te gevaarlijk werd voor jou of het paard? Wat zijn dan de afwegingen die jij maakt in zo'n situatie? - van minniemouse
"Regelmatig. De afweging die je altijd moet maken is veiligheid. We proberen altijd een situatie te creëeren die veilig is, zodat we rustig kunnen werken. Zowel voor ons als voor het paard. Het is soms zo frustreren om paarden te zien die door mensen zodanig behandeld zijn dat ze niet meer met je te maken willen hebben. En daar extreem gedrag op laten zien. Gelukkig kan ik heel veel mensen bellen waar dan ook ter wereld die een tip hebben of iets al een keer geprobeerd hebben. Je kunt niet alles weten. Je kunt ook niet alles oplossen, dat is geen realiteit in het leven."

Ik las dat er een wilde merrie in drie dagen wordt opgeleerd tot een voorbeeldig rijpaard. Daar gaat mijn vraag dus over. Op de "traditionele" wijze steigert men al als je bv in een maand tijd het paard van niet zadelmak naar berijdbaar hebt gemaakt. Omdat het paard mentaal ook zou moeten kunnen wennen aan het zadel en al het nieuwe. Wat is in jullie manier dan zo anders, dat het "etisch" verantwoord is om een wilde merrie van "nog niet eens in de hand geweest" in drie dagen op te leiden naar een "voorbeeldig rijpaard"? - van pharagirlke
"Dit is ook geen tekst van mij. Natuurlijk kan dat niet. Wel heb ik de overtuiging dat training wel sneller kan dan de meeste mensen denken. Als je goed op je paard let en het aanbiedt op een manier die hij begrijpt. Ik heb geen idee hoe het zal gaan op Horse Event. Fiji zal laten zien wat we wel en niet bereiken. Zij is de enige jury. Te snelle training is ook niet goed. Het moet afgepast zijn op dat wat het paard aangeeft te kunnen.
Wij werken vaak met wilde paarden en het is fantastisch om te zien hoe snel zij leren. Juist omdat zij nog geen ervaring hebben met mensen. Misschien is dit een verrassing, maar een wild paard is over het algemeen gemakkelijker te trainen dan een paard dat in handen is geweest van mensen. Natuurlijk niet altijd, maar wel vaak. Ze hebben nog geen slechte ervaring gehad. Ook bij het vangen van Fiji was iedereen buiten ons team verbaasd hoe snel Fiji de trailer in liep. Dit in tegenstelling tot veel ander paarden. Maar waarom zou ze bang zijn? Ze heeft nog nooit iets negatief gehad met een trailer en is van nature onderzoekend.
Tijdens de training van Fiji maken we gebruik van een ander paard als hulpmiddel voor de training. Dat helpt Fiji om rustig te zijn."

Citaat:

Hoe kun je (volgens jou) het beste door de ogen van een paard kijken? - van Vionnesem
"Leer begrijpen hoe hij dingen ervaart. Ga je verdiepen in hoe hij leert. Observeer zijn gedrag. Hoe meer je weet, hoe beter je gaat begrijpen hoe hij de wereld ervaart. En dat is zo belangrijk. Veel mensen zijn antropomorfistisch, ze dichten paarden menselijke eigenschappen toe. Maar een paard is een paard. Een vluchtdier.
Hij leeft in een hiërarchie. Heeft dit nodig om te kunnen overleven. Grenzen, dominantie, zijn dus normale begrippen voor hem, Hij zal ook altijd testen waar jij staat in de rangorde. Als dit gaat begrijpen ben je al een stuk verder."

Ik ben nieuwsgierig naar je eerste ontmoeting met een paard. Kun je je deze nog herinneren en hoe speciaal was dit paard, of wat deed het paard zodat jij met het paardenvirus besmet raakte. - van Ninette
"Mijn eerste herinnering zover ik weet is dat mijn vader op een paard moest dat enorm veel verzet gaf. Met een aantal mannen hielden ze hem in bedwang terwijl hij erop ging. Dat was toch wel erg spannend. Ik heb het altijd geweldige beesten gevonden. Krachtig, atletisch, maar zich zo aanpassen, ongelofelijk. Ik ben pas echt besmet toen ik in Engeland was bij een training van Kelly Marks en Ian Vandenberghe. Daar ging ik pas echt begrijpen wat wij kunnen doen om paarden te begrijpen en hun welzijn te vergroten."

Welke gouden tip zou jij aan ons, Bokkers, willen meegeven ivm algemene omgang met paarden? - van foxy80
"Er zijn veel dingen, maar als ik er een moet noemen is het consequent zijn. Ik weet als moeder heel goed hoe moeilijk dit is. Maar het is noodzakelijk als je met paarden om gaat. Heldere, duidelijke grenzen maken dat een paard veel rustiger is en zich prettiger voelt. Hij begrijpt het niet als het iedere keer anders is."

Jij bent zelf opgegroeid in het wereldje van paarden training en druk om goed te presteren op wedstrijd. Hoe en waarom is er bij jou die omslag gekomen om van het willen presteren op wedstrijden ineens de andere kant op te gaan en te gaan kijken hoe je met de paarden kunt communiceren en werken op een (totaal) andere manier? -van Esther91
"Grappig genoeg heb ik zelf heel veel aan sport gedaan op een hoog niveau, maar nooit met paarden. Ik was natuurlijk wel altijd mee met mijn vader. Ik vind sport fantastisch, ook de druk die erbij hoort. De olympische spelen zijn nu bezig en daar zijn ook moeilijke momenten waar je sporters het mentaal wel of niet ziet redden. Voor mij is mijn werk wat ik nu doe met paarden iets anders, maar toch ook weer niet.Verbetering of oplossen van probleemgedrag is altijd een einddoel, maar ik heb gemerkt dat je dat alleen kunt bereiken wanneer je je verplaatst in het paard: Wat heeft hij nodig om dat probleem aan te kunnen en zelfverzekerder te worden? Dat betekent dat je steeds weer creatief moet zijn. Ieder paard heeft iets anders nodig. Je moet je echt leren verplaatsen in het paard. En soms is het heel erg moeilijk om een oplossing te vinden en moet je tot het uiterste van je kennis en kunde gaan, samen met ons team. En dat is dan gelijk weer hetzelfde als topsport."

De ene mens heeft van nature meer overwicht en leiderschap in zich dan de andere. Hoe leer je mensen die heel onzeker zijn en totaal geen overwicht en leiderschap hebben toch goed en zelfverzekerd omgaan met hun bijv. best wel dominante paard? Lukt dit altijd of raadt je mensen wel eens aan om een ander baasje te zoeken voor dit paard? - van Shan
"Er zijn natuurlijk combinaties die absoluut niet handig zijn. Altijd zullen we proberen om de kennis en houding van de eigenaar te veranderen, omdat het paard dan ook mee verandert. Je moet je als eigenaar wel altijd afvragen of het nog leuk is. Want daar gaat het toch om, plezier met je paard. Gelukkig merken we in de praktijk vaak dat mensen door een aantal dingen te leren over zichzelf en het paard wel een goede relatie met hem krijgen. Lukt het uiteindelijk niet, dan is er soms de moeilijke beslissing je paard te verkopen en een paard te zoeken dat beter bij je past."