Geplaatst Mazzel en ik zijn naar het bos geweest
Ik had afgesproken met een vriendin (kooslover op bokt) dat ik naar de manege waar haar verzorgpaard gestald staat zou rijden en vandaar uit is het nog geen tien minuten stappen naar het bos. Vanavond was het zover ik en Mazzel gingen opweg. Na wat hectiek tijdens het uit de wei plukken en een heel vlot poetsbeurtje zat ik in het zadel. Voor ik bij de manege was moest ik eerst nog een half uurtje alleen. Mazzel was braaf op het bekende stuk, maar toen we de eerste onbekende weg op draaide begon Mazzel even wat te miepen. Ik zette hem weer recht, was dolblij dat er op dat moment even geen auto aan kwam en heb hem met wat aanmoediging en wat streng zijn erdoor heen gekregen. Ik dacht wel even: waar begin ik aan? Maar daarna ging het weer beter. Ik draafde aan en heb ik een fijn stuk gedraafd, wat wel wat gespannen was. (hij zou in de bak eens zo aan de teugel moeten lopen
) Toen was ik alweer bijna bij de manege. Daar moesten we even stil staan terwijl Sas op haar paard klom en dat vond Mazzel wat lastig. Heerlijk gedraait op het fietspad, zucht, maar goed, met Sas haar paard voorop en op naar het bos. In het bos werd Mazzel super vrolijk. Hij vond het echt ontzettend leuk. Uiteindelijk hebben we hem zelfs voorop gezet, omdat Sas haar paard een beetje gestressed was. In het bos was Mazzel lekker voorwaarts, ik had mijn handen vol aan hem, maar het ging goed
We hebben gedraafd en lekker gestapt. Oh, ik was echt blij met Mazzel en ik heb Mazzel nog nooit zo enthousiast gezien.Daarna reden we weer langs de manege waar Kooslover achterbleef. Ik had nog wel wat gezeur van Mazzel verwacht, maar dat bleef uit. De terugweg was hij keurig braaf en alweer een stuk meer ontspannen.
Niet voor te stellen toch dat we drie maanden terug nog niet eens naar buiten konden? (in de bak ging het al niet)
