Geplaatst Ik had een handelaar gevraagd of hij een witte merrie kon regelen vor een klant in Nederland.
Hij heeft bij de spaanse grens vandaan dit paardje geregeld, een veehoedster die waarschijlijk een stierenvechtersopleiding heeft gehad, ze is zeer goed gereden. Ze was nogal mager, ze werd in het land nagezeten door dominantere merries. De eigenaar, die al veulens van haar in opleiding heeft, wilde er daarom van af. Ze heeft een maand bij een (Lusitano) hengst gelopen, en er werd aangenomen dat ze drachtig was.
Deze foto´s zijn van net na aankomst bij de handelaar, na een uren lange rit. Ze had een wond aan haar achterbeen (kogel) van het transport.
Ik heb haar even uitgeprobeerd (niet op gerekend, hij heeft daar nl geen rijbaan ofzo, vandaar dat ik geen rijkleding aan heb...en dus geen cap). Dat ging met een loszittend zadel, een stijf hoofdstel (teugels zo hard als stokjes!!!) op een helling met gravel, met daar beneden rondhollend vee en struisvogels en een hengstje dat de stal uit sprong om haar te begroeten. Ondanks al deze toestanden, deed ze braaf zijgangen op en neer en een wending om de achterhand en voorhand etc...
Klant vond paardje niet leuk van de foto´s en ik heb mijn best gedaan om haar via advertentie sites te verkopen. Maar geen geluk.
Handelaar bleef met het paard zitten.
Ze kreeg per dag een haar handjes hele mais en een paar plakken stro en bracht alle tijd door in een stal van 1.5m x 3 meter waar ze dus nauwelijks in kon draaien. Dat lukte alleen omdat er een lange zijde een muur op borsthoogte was, waar haar hoofd en hals dus overheen konden steken...
De hoeven waren al lang bij aankomst, maar in de ruim vier maanden dat ze bij de handelaar heef gestaan is daar ook nog niks aangedaan. Gevolg, heel lange hoeven:
De tanden waren wel net gedaan toen de handelaar haar had gehaald.
Enfin, de handelaar wilde er wel van af en voor de kerst belde me op of ik niet wilde komen praten. Ik wist wel wat hij wilde, maar heb echt geen geld over!
Dat weet hij ook wel (ik ken hem al jaren) en dus bood hij aan dat ik haar op afbetaling kon kopen en veel goedkoper dan normaal.
Ik heb geen stal, dus zei dat het alleen door kon gaan als ik een stal kon vinden.
Ben even bij de merrie gan kijken. Hij liet haar uit de stal en ze ontsnapte meteen het koolveld in. Ze liet zich makkelijk door me pakken en terug zetten op stal, maar daar stond ze meteen onrustig heen en weer te bewegen omdat ze eigenlijk liever met me mee was gegaan. Ze vond het maar niks dat ik wegging. En ik vond het maar niks om haar achter te laten...
Gelukkig ken ik mensen waarvan een paar jaar gelden een paard is doodgegaan, dus ik wist dat die ruimte hadden. Het is daar enorme bende, en ze hebben nogal wat dieren lopen: schapen, geiten, ganzen, eenden, honden, en een merrie met veulen, en alles zit van oud hout in elkaar getimmerd en de hekjes zijn van mimosa staken, maar och, ze kon daar gratis terecht, dus mij hoor je niet mekkeren.
Ik de handelaar gebeld. Hij zou haar 1 januari brengen. Ik hooi, stro en hoefsmid geregeld (die is nog niet geweest) en voer en ze werd uiteindelijk 31 december gebracht. Ik ben vergeten een foto te nemen van het uitladen. Ze werd gebracht met een vrachtwagentje voor vee transport en was uitgegleden op de metalen vloer (wel met reliëf, en zaagsel erop) en had dus weer een wond (op haar spronggewricht). Ze moest eruit springen (echt op zijn portugees). We hebben haar daarom niet bij stal uitgeladen, maar in een bocht, waar een klein walletje was, zodat de sprong kleiner was.
Ze had honger dus haar hoofdje ging meteen naar beneden. Dit is de eerste foto die ik van haar nam:
De hele weg naar stal laten grazen langs de weg.
Ze wilde niet direct de stal in, had dus tijd om deze foto te nemen:
Ik ging de hoek om en toen kwam ze me maar achterna. Ze moet gedacht hebben dat ze in een paradijs was aangeland. Een dikke laag stro op de vloer:
En haar ruif vol met (haver)stro en hooi!
Ze bleef de eerste tijd non-stop eten en dat verontrustte me wel een beetje, al dat stro...
Maar toen ik haar ging poetsen, ging ze er helemaal voor staan, hanglippie van ontspannig en daarna bleef ze lekker op rust staan.
Ik laat haar alle dagen aan de hand grazen, ´smorgens een half uur en ´savonds een uur.
Ik heb haar nu een week. Dit zijn foto´s van vandaag:
Ik ga er pas op als haar hoeven zijn gedaan. Dan kunnen de spiertjes weer wat opgebouwd worden en zal ze weer een mooi paardje worden.
Ze begroette me de eerste dag na aankomst al met "huh" en later met "burreburre" en daarna begon ze met een heuse hinnik en nu wordt ik twee keer op een dag met luid gehinnik en hoofdgeschud begroet.
Ze is heel goed in duidelijk maken wat ze wil.
naderhand typefouten verwijderd
Ik kan me voorstellen dat je even wacht met rijden. Ze heeft een heel lief & aansprekend hoofdje. 
Ze zal nog wel wat tijd nodig hebben om bij te komen, maar dat gaat vast wel lukken.
, en dat jullie heel veel plezier samen zullen hebben! 
