Geplaatst In mei is mijn lieveling, de zwaar getraumtiseerde Chico (oorspronkelijk uit Frankrijk) op 19 jarige leeftjd onverwacht overleden en dat betekende dat er een plek vrij kwam.
Natuurlijk had ik in het begin helemaal geen zin in een nieuw paard op stal, maar toen kwam er een oproep voorbij van iemand die een goed tehuis voor een pony zocht. En die pony lijkt ontzettend veel op mijn overleden pony, behalve dan dat die bruinbont was, en deze merrie bruin.
De pony is van haar zoon geweest, maar die is eruit gegroeid. Ze heeft haar altijd aangehouden, maar nu heeft de eigenares zo´n last van de gevolgen van chemo, en ze is ook al op leeftijd, en dus is het toch verstandiger om haar te herplaatsen. Omdat de pony niet 100% aan de achterbenen is en alleen geschikt voor zeer licht werk, was er amper animo. Er is ook een verhaal bij dat ze lang op rust heeft gestaan en dat ze nog veel bij moet leren, en de eigenaresse zei ook dat ze lastig deed bij het opstijgen, dus zo te horen wel iets meer verhaal dan "gewoon".
Ik heb me gemeld, maar wel meteen gezegd dat ik haar niet voor oktober wilde. De eigenares is heel blij dat ze naar mij kan, want ze zat erg omhoog. wie wil nou zo´n pony?
Nu komt de pony alsog iets eerder, volgende week maandag, 23 september, omdat de gezondeid van de eigenares achteruit gaat.
Het is zo´n typische hart tegen brein dingetje, want financieel is het natuurlijk wel weer lastiger, maar ik vind die lege box ook zo erg, dus ben eigenlijk wel blij met een nieuwe bewoner.
Ik hoop ook dat ze aansluiting vindt met Gandhi, wat die mist zijn maatje die er al was toen hij als veulen bij mij kwam,bdus het was echt een soort vader. Voor Pocotó, de enige merrie, ook wel leuk dat er een merrie bij komt.
Nu maar hopen dat het goed gaat met het transport en de introductie bij de anderen.
Vind het allemaal heel spannend, dus hier even van me afschrijven.
Bedankt voor het lezen.
Dit is ze:
