Samen met hem kan ik de wereld aan. Los midden in de heide, 200% vertrouwen in elkaar.
Aquito heeft ruim twee jaar geleden de diagnose Lyme gekregen en daar hebben wij toen een intensief traject met antibiotica en infusen voor doorlopen. Hij is hier godzijdank goed doorheen gekomen, maar hij heeft wel restverschijnselen over gehouden. Hij kan zijn spieren niet meer heel goed aanspannen, waardoor hij op zijn rug enorm gevoelig is voor wind, kou, maar ook een net ietwat verkeerd liggen zadel. Doordat hij zijn buikspieren ook niet meer optimaal aan kan spannen heeft hij een hangbuikje gekregen.
Op dit moment heeft hij een flinke terugval in bespiering.
Ondanks dit alles is hij gelukkig. Hij leeft zijn beste leven. We trainen nauwelijks nog in de bak, want hij haalt er geen plezier uit. En waarom gaan we onszelf pesten als het bos tegen de stal aan grenst?
Wij genieten van de buitenritten, grondwerk en longeren.
Zo lang hij happy is, ben ik dat ook en ik probeer hem met fysio zo goed mogelijk te ondersteunen.
Aquito is nu 13, volgende maand wordt hij alweer 14.
Hij is nu ruim vierenhalf jaar bij mij.
Vanmorgen reden we vroeg naar de heide om foto's te maken.
Hier het resultaat:
1
2
3
4
5
6
7
8
Mijn alles
9
10
11
12