Ik was vanmiddag even naar de supermarkt in het stadje (ik woon op het platteland) en dan neem ik altijd een achterweggetje waar een tunneltje aan zit, dan hoef ik niet door het centrum.
Langs dat achterweggetje zit aan de ene kant een grote weg en aan de andere kant landjes met olijfbomen en wat huizen (hier in de Alentejo zijn dat dan montes, in het engels zouden ze cottages heten). Daar staan gewoonlijk twee paarden aan lange touwen, een bruine aan een halster en een schmmel aan een voorbeen gebonden.
Vandaag was ik heen gedachteloos toch door het centrum gegan, maar terug wel langs dat achterweggetje en de schimmel stond toevallig heel dicht langs het weggetje, dat hoger ligt dan het land.
Ik was er eigenlijk al voorbij toen ik registreerde dat ze met haar voorbenen in een soort struik stond en ik bedacht dat ze dus een touw om 1 koot had en waarschijnlijk vast zat op een manier dat ze niet meer los kon. Dus toch maar gekeerd.
Toen ik de scooter stopte en naar beneden klauterde werd ik al hartelijk begroet, in het engels noemen ze het geluid nicker, het is een soort zacht hinniken dat als nuhnuhnuhnuh klint. Ze was in elk geval heel blij om iemand te zien die misschien kon helpen.
Ik bekeek de situatie eens goed en het touw zat om het stammetje en takken van een jonge olijfboom waar ze overheen stond.
Eerst daar wat aan het touw gezeten, maar ik zag al snel dat, geen idee hoe ze het gedaan heeft, het touw over het deel gespannen was dat om haar been zat, dus het was geen kwestie van even been optillen.
Dus aan de andere kant gekeken, daar zat het touw aan een ander touw aan een boom. Er zat een ring aan dat touw waar het touw waar het paard aan zat, aangeknoopt zat. Het had een knoop aan het uiteinde die ik los moest maken om de enkele knoop om de ring los te kunnen maken. Dat was geen probleem, maar toen die enkele knoop die natuurlijk strak gespannen stond.
Ik heb er iets aan getrokken om te kijken of ik speling kon krijgen van de kant van het paard, maar nee, het paard stond muurvast en het touw gespannen.
Dus er zat niets anders op dan geduldig wriemelen en uiteindelijk kad ik het los, maar daarmee was het paard npg niet vrij. Touw in lussen meegenomen tot het paard en precies gevolgd hoe het om de takken en stam zat en uiteindelijk was ze vrij, maar moest ze nog voorzichtig uit de takkenbos komen. Geen halster dus ik kon haar niet even meenemen opzij, dus ik in het portugees "deze kant op" en zachtjes getrokken en ze snapte het en kwam mijn kant op. Ze moest met een achterbeen ook nog even door het bosje navigeren, maar daarna snapte ze meteen dat ze vrij was want ging accuut naar een plekje om te eten (ze zal wel honger gehad hebbem geen idee hoe lang ze in die benarde positie heeft egstaan) terwijl ik vliegensvlug naar de boom ging om het touw weer vast te maken. Ik zag me al mee gesleurd
Ik heb het touw precies zo geknoopt als het zat en merrie nog even geaaid (zag toen dat haar hoeven wel tien cm te lang waren) en toen kon ik weer omhoog klauteren naar mijn scooter. Ik zag toen dat ik een paar wondjes aan mijn handen en armen had. Verderop is een gemeente kraan langs de weg, dus daar even het bloed weggespoeld.