Geplaatst 
Er hebben zich wel eens mensen aan mij gevraagd waarom ik een paard heb als Pablo.. 1tje die onder het zadel, zover je dat al kunt noemen, vrij onbetrouwbaar is en die meer staat te (vr)eten, dan dat ik "wat met hem doe". Toch biedt Pablo mij zoveel meer dan alleen een dure hooivreter.. Hij prikkelt mijn creativiteit en zet mij aan het denken. Wat is de volgende stap om te zetten, op welke manier moet ik hem dingen duidelijk maken, die ik uiteindelijk graag van hem gedaan wil krijgen en op welke manier moet ik in bepaalde situaties wel of juist niet handelen.. Doordat hij soms wat complex overkomt, moet ik mij constant realiseren dat ik met mijn gevoel, met hém bezig moet zijn. Niet met mijn hoofd bij andere zaken, maar puur met hem.
En zo komen we steeds een inimini stapje dichterbij een doel wat nog een lange weg te gaan heeft
