Bokt.nl

Suzanne F. schreef:

Persoonlijke ontwikkeling heeft ook zijn tijd nodig. Het feit dat je zo denkt zoals je nu doet, betekent al dat je een ontwikkeling aan het doormaken bent.
Wees niet te hard voor jezelf. Zolang je het daar naar je zin hebt en er nog energie uithaalt is het goed. Mocht dat veranderen, dan ga je verder kijken. Wie weet wat er nog op je pad komt.

Sellyxx schreef:

Wat een leuke update! ik was degene met de vraag over het voer, thanks voor je uitleg
M.b.t. wat je zegt over dat nadenken, ik herken zo erg dat je je soms afvraagt wat het beste voor je is, of je nu juist eventjes moet doorzetten in dingen of juist even moet toegeven, juist even streng voor jezelf moet zijn of juist even lief. dat kan zo per situatie verschillen en ook per persoon in wat die op dat moment nodig heeft. Nu probeer ik het weleens te combineren, dus een én én, in plaats van óf óf. Dus bijvoorbeeld: kun je ook in liefde voor jezelf die sigaret laten staan. Of. Kun je het ook als ontwikkeldoel stellen om juist heerlijk te gaan genieten van je tijd hier. In plaats van dat je ze in je hoofd tegenover elkaar uitspeelt Misschien zit je grootste leermoment juist wel in even stoppen met voortdurend vinden van jezelf dat je moet ontwikkelen en gewoon gaan genieten in het moment, terwijl je er dan achteraf achterkomt dat je juist dáárdoor bent ontwikkeld . Maar het is dus heel persoonlijk ook in jouw situatie. Het kan ook wel echt zijn dat je constateert dat je meer persoonlijk wilt groeien dan dat er nu inziet. Dan is het wel goed om te bedenken wat persoonlijke groei voor jou dan inhoudt Want in je een na laatste zin heb je het over werktaken, en daarna over persoonlijke groei. Was het voor jou dan de verwachting dat je persoonlijk zou groeien door bijvoorbeeld het nieuwe werk leren heen? Wat zie jij als persoonlijke groei en hoe denk jij dat je dat bereikt? Misschien zit daar ook wel iets, dat je definitie van 'persoonlijke groei' als het ware zo is dat je denkt dat het niet aanwezig is terwijl als je er vanuit een ander paradigma naar gaat kijken er zomaar opeens meer bloemen in je ontwikkeltuin kunnen groeien dan je denkt

PipMarly schreef:

Ik ben een stille meelezer en geniet echt mega van jouw avontuur. Wat fijn ook om te lezen dat het je op deze plek beter bevalt. Het klinkt alsof je leuke en afwisselende dingen te doen hebt .

Hee enne, wees asjeblieft niet zo streng voor jezelf! Ik denk dat je op dit moment niet half kunt beseffen wat je qua persoonlijke groei al allemaal hebt ontwikkeld. Uit mijn eigen ervaring (ik heb zelf een halfjaar in Australië gezeten) kan ik je vertellen dat het besef van die ontwikkeling pas komt op het moment dat de hele situatie achter je ligt. En dat je dan voor dat moment even terugvalt in oude gewoontes? Niet meer dan normaal joh, wees vooral trots op wat je allemaal al hebt doorstaan! Ik geloof echt dat je er aan het eind van de rit ontzettend tevreden op terug kunt kijken en bent gegroeid als persoon.
Dus, geniet er vooral van! En zie gewoon wat de dag je brengt!
Oohja en blijf vooral die prachtige foto’s sturen! (Is dat nou een red back spider??)

Nikass schreef:

Ik lees je topic mee. Ik denk dat je je persoonlijke groei niet alleen moet vertalen in praktische dingen als de bak slepen of de vertrekhal opzoeken.
Je neemt zelfstandig beslissingen, onder andere bij je vorige werkplek om weg te gaan, je hebt gesolliciteerd, niet in Nederland bij een uitzendbureau, maar in Australië hè? Ik zou bijvoorbeeld niet weten hoe ik dat zou moeten aanpakken
Met de tijd dat je daar bent wordt je steeds zelfstandiger en volwassener! Die groei zie je misschien pas als je er over een tijdje op terug kijkt.

Het enige dat je nu "moet" gaan leren, is loslaten. Je hóeft nog niet te weten wat je volgend jaar gaat doen. Waarom? Met de tijd komen de ideeën en beslissingen vanzelf op je pad.
Je hebt het nu erg naar je zin, tof toch? Dus probeer te luisteren van die kant in jou die zegt: "ga genieten!"

Omgaan met teleurstelling is altijd moeilijk, en gewoontes leer je niet 1,2,3 af. Je mag wel een beetje vergevingsgezind zijn naar jezelf. Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen

secricible schreef:

Als stille meelezer ben ik het helemaal eens met melzazu.
Wat ik nog wil toevoegen en mij altijd erg helpt:

Kijk maar eens naar een baby. Als die wil leren lopen valt hij 100.000x. Dat vinden we doodnormaal Als volwassenen, maar ook als kind.
En ergens in onze ontwikkeling verliezen we dat en moet alles ineens in 1x (nou vooruit 2x mag ook nog wel...) goed gaan en anders ben je een mislukkeling of een ander negatief woord. Als een baby zo dacht kropen we allemaal nog en brabbeldeb onverstaanbare woorden.
Falen hoort bij een leerproces. Met vallen en opstaan mag je letterlijk nemen. Je faalt niet, je leert.