
Het was een ietwat impulsieve en spontane beslissing maar ineens stond Rêve afgelopen zondag in geschreven.

Rêve zelf was even overrompeld. Ik was even vergeten dat ze nog nooit tussen zoveel paarden gelopen had. Ik had een wedstrijd uit gekozen die normaal gesproken niet zo druk is maar natuurlijk nu dus wel.
Toen ze eenmaal over haar issue met 30 soort genoten die van alle kanten kwamen heen was. (omdat ze ontdekte dat als ze dreigde met slaan, ze haar ruimte gaven... Dat is iets dat bij op het lijstje kan om aan te werken.
) gedroeg ze zich zoals we Rêve kennen... Alsof ze thuis was. 
In de ring moest ze ook even wennen. Ze heeft echt al mijn verwachtingen overtroffen. Natuurlijk hadden we hakkels. Was de proef niet afgewerkt zoals zou moeten... Ik had deze proeven zelf nog nooit gereden en had eerlijk gezegd niet beseft hoe kort die overgangen elkaar op volgde waardoor ik haar eigenlijk niet voldoende begeleidde.
Desalniettemin nam Rêve me gewoon mee door de proeven als de loyale dappere onverstoorbare merrie die ze is en reden we zowaar een winstpunt.
met 60% en 62.2% was de smile echt niet meer van mijn gezicht te vegen. 
https://i.postimg.cc/C1HyKL4z/DSC-4533.jpg
manlief vond dat ik niet goed gepoetst had.

https://i.postimg.cc/fR61j02V/DSC-4540.jpg
Controle krijgen over zo'n powermerrie als ze je liefst alle hoeken van de piste wil laten zien omdat haar dat het beste plan van aanpak lijkt is niet zo simpel.

1.

https://i.postimg.cc/J4sT6zBZ/DSC-4550.jpg
tot ze ontdekt dat ze haar persoonlijke ruimte kan afdwingen. Toen had ik gewoon mijn vertrouwde Rêve weer onder mijn kont...
2.

3.

4.

https://i.postimg.cc/TYhmMkGW/DSC-4570.jpg
5.

Dit stukje stap was goed voor een 7.
6.

https://i.postimg.cc/vm6T3jrG/DSC-4597.jpg
volgens mij kreeg ik hier ergens ongeveer door dat we het echt aan het doen waren...

7.

https://i.postimg.cc/MTqcH5Bx/DSC_4619.jpg
https://i.postimg.cc/hPfXXfXJ/DSC_4622.jpg
Niet helemaal in de hand maar het kon niet boeien. Ze was ZO braaf, ZO dapper...
Ze is een enorme binnenvetter, uiterlijk kan ze heel kalm over komen maar ze vond het echt dood en dood eng.
Toen we na proef 1 buiten kwamen wilde mijn moeder haar aaien en ze schrok zo inmens van mijn moeder haar aanraking dat mijn moeder naar achter sprong.
Ze stond zó strak gespannen dat die prikkel gewoon te veel was. 8.

Trots en blij en ja... Een paar traantjes van geluk.

https://i.postimg.cc/fbLzrPYV/DSC_4643.jpg
Bij het losrijden van proef twee haar even iets ronder in gesteld om te kijken of ze daarin meer los wilde laten.
https://i.postimg.cc/xCnRQKTN/DSC_4662.jpg
9.

2.

3.

https://i.postimg.cc/br7Jk95m/DSC-4695.jpg
4.

5.

6.

7.

afgroeten. Rêve vond dat wel een mooi moment om de omgeving even in zich op te nemen.

https://i.postimg.cc/RZjJMz9n/DSC-4754.jpg
Haar belonen, ze bleef ook echt staan. Om weer te geven hoe dwaas ik zelf was: Het duurde een paar seconden voor ik besefte dat Rêve nog niet weet dat lange teugel betekent dat ze weg mag stappen in tegenstelling tot Sam.
Ze stond dus echt op mijn volgende commando te wachten en dat maakt het gewoon extra mooi dat ze mij zo door de proeven heen gesleept heeft terwijl ik haar best in de steek liet kwa voorbereiding op de overgangen. 
Maar vrijdag gaan we naar Chris en Chris gaat mij flink bijschaven.
Zo dat ik haar 11 september wél fatsoenlijk kan begeleiden. 
Omdat ik van de eerlijkheid ben ook de filmpjes. Ik besef dat ik flinke steken laat vallen en dat ze mij flink red. Wb proef 1: Even wat uitleg omdat ik weet dat iemand er wat van gaat zeggen: Je hoort idd de zweep maar die was op mijn laars. De mensen die Rêve gevolgd hebben van in het begin weten dat Rêve echt flink uithaalt/bokt naar de zweep als je haar zelfs maar aan raakt (net zoals ze dus ook trapte naar de paarden die te dicht bij haar kwamen.) dus ik heb haar geleerd om te reageren op het geluid dat de zweep op mijn laars maakt (of het zwiepen als ik langs haar loop.) Op het moment dat ik op mijn laars tik wilde ze zich omdraaien om terug naar de trailer te rennen en moest ik écht zorgen dat ze zich herinnerde dat ze nog een passagier had. Mijn man en ik grapte toen we haar zadelmak maakte wel eens dat ze me niet voelde zitten maar zo nu en dan denk ik echt dat ze vergeet dat ik er op zit als ze ergens heel erg op gefocussed is.
Het geluid haalt haar op zo'n moment even uit haar "trance" waardoor ik nét lang genoeg de tijd heb om terug door te komen en haar aandacht bij mij te halen. Ik ben geen boomknuffelaar en ik zal niet zeggen dat ze nog nooit een fikse tik gehad heeft. Maar zondag heeft de zweep haar niet aan geraakt. Je kan op de foto's ook zien dat ik mijn zweep ietwat apart vast heb. Dat doe ik omdat ik op die manier mijn hand iets naar voren kan doen en dan dus op mijn eigen laars kan tikken ipv op haar heup wat zou gebeuren als ik mijn zweep normaal vast hield. (eveneens de reden dat ik mijn zweep altijd rechts vast heb, links heb ik niet genoeg coördinatie om dat te doen.)http://www.youtube.com/watch?v=-9LH2hZ9D3o
proef 2, hier reed ik er zelf iets meer aan maar nog steeds niet voldoende.
http://www.youtube.com/watch?v=v0o9GQ0bTjQ
als ze het dan eenmaal echt snapt en geïntegreerd heeft. Dan kan je haar wel echt een jaar laten stilstaan, opstappen en wegrijden en ze zet geen voet verkeerd…
Het is een paard dat het echt wel voor je wil doen maar ze eist wel respect.
maar soit
)
Het jasje is wel van een soort "gaas". Het is dus een heel luchtig jasje (bij warme wedstrijden start ik liever met jasje dan zonder omdat ik met jasje de zon minder voel en het jasje eigenlijk niet warm is.). Maar voor in de winter moet je er lange mouwen onder doen, kou lijden of een alternatief jasje hebben denk ik.
(ik ben binnenkort terug jarig.