Geplaatst 2021 was een vrij lastig jaar voor mij op privé gebied , maar beide paardjes gaven veel lichtpuntjes en vooral heel veel plezier in de moeilijke tijden.
Januari De eerste keer wandelen met mama Udith. Ofira stond op dit moment nog in de opfok , waar ze regelmatig in de hand kwamen. Ofira was al vrij mak op die leeftijd. Ofira was hier nog heel sterk , en met heel sterk bedoel ik ook echt heel sterk
. Ze had totaal geen respect en was vooral bezig met terug naar de kudde. Na meer dan 2 jaar weer herenigd met mama
Op de heide , dit was één van de eerste wandelingen met andere 2 jarige Fjorden. Ofira was hier ook vooral heel sterk , maar voor een 2 jarige wel heel braaf. Maar of ik echt genoten had nee dat absoluut niet ik had het vooral heel warm want ze liep zo hard. Maar wat was ik trots!
Februari
In februari hadden we sneeuw , heel veel sneeuw! Voor Ofira was dit de eerste keer dat er zoveel sneeuw was gevallen. Ze vond het geweldig! Ondanks dat ik niet bij de wei kon komen , kreeg ik van een stalgenoot een hele mooie foto's
En in de opfok met de hele kudde , Ofira is de Fjord vooraan met de lange manen
Maart
In maart genoot Ofira ook nog volop van haar opfok tijd
'Ach wat jammer , ga je alweer naar huis'?
Ook ben ik hier begonnen met het aanpakken van haar verlatingsangst. Dit was toch wel een behoorlijke lastige periode. Maar iedereen zei zet door dat komt heus wel goed. Dus ik heb de stoute schoenen aangetrokken en haar op een dag uit de opfok gehaald en ben naar stal gewandeld. Dit was maar een klein stukje maar wat voelde dat als een overwinning.
Dit hebben we heel wat keren geoefend en elke keer ging het weer een stukje beter.
April
Daarna was het tijd om te verhuizen en is Ofira officieel uit de opfok gegaan. Om het niet gelijk heel lastig te maken heeft ze nog met twee maten uit de opfok tijdelijk in een weiland gestaan. Ook om wat af te vallen , en zodat ze wat dichter bij stal kwam te staan en ik met haar aan de slag kon. En tja als Fjordenliefhebber begon die lange manen mij toch wat te irriteren
Het eindresultaat tja of het echt direct mooier was wil ik niet zeggen
Ze ging regelmatig mee naar stal. Ik begon vooral met poetsen los in de paddock of deed een keer zogenaamd aan longeren zonder longe en het aanleren van de basis. Ik vond het zelf ook wel spannend dus ik wou pas verder als iets goed voelde en ik mij daar gerust en zelfverzekerde bij voelde. Ook vond ik het belangrijk dat Ofira hetzelfde ervaarde
In de paddock
En door naar mei
In mei is Ofira 3 jaar geworden , en dat betekende dat ze nu volwassen genoeg was voor het weiland met de pensionpaarden oftewel weer terug in een 'huis' met mama.
De dag dat ik haar ging verhuizen , we moesten best een eind lopen maar ze deed het top! Om het toch niet helemaal vreemd te maken ging er nog een maatje uit de opfok ook dit zelfde weiland. Ze hebben een behoorlijke tijd aan elkaar geplakt. Overal waar Ofira was , was haar maatje. Ofira werd ook heel erg in bescherming genomen door dit maatje geen enkel ander paard kreeg de kans om bij Ofira in de buurt te blijven.
Maar na 2 weken kreeg ze weer te maken met moeders en durfde ze zich wat meer los te koppelen van haar weide maatje. Dit kwam ook omdat ik haar regelmatig even ophaalde want ik was bang dat ze weer verlatingsangst zou krijgen. Dit was niet het geval gelukkig!
Udith vond het delen van wat lekkers nog niet een heel goed idee
En natuurlijk bleven we door oefenen met de basisdingen en begonnen we wat met longeren. Dit ging nog heel speels maar Ofira had niet heel veel looplust. Wel was ze in de omgang vrij braaf en gemakkelijk. Ze vond het wel leuk om dingen te ondernemen.
Juni
In Juni is Ofira overgestapt naar dezelfde hoefsmid als Udith. Ofira ging daarvoor regelmatig naar de smid , maar de eerste keer was het drama! Ofira deed net alsof ze nog nooit een smid had gezien en voetjes geven zat er ook niet echt in. Er moest nog net geen hijskraan aan te pas komen. Wel was het heel gezellig dat Udith ook meeging en je dan samen in de paddock mag staan.
Hier heb ik ze omgedoopt tot Jut en Jul
En bij het beleren hoort natuurlijk ook voor alles een eerste keer. Dit was de eerste keer met een Sjabrak op. De longeersingel kende ze al. Ik had verwacht dat ze zou ontploffen , maar ze vond het absoluut niet spannend. Het leek net alsof ze dit stiekem al geoefend had.
Ook begon ze zich thuis te voelen in haar nieuwe kudde
http://boktimg.nl/img/m/3rROIs.jpg
Toen was het alweer juli
En daarbij hadden we een prachtige zomeravond
http://boktimg.nl/img/m/SOnCkP.jpg
En waren we al een heel eind opgeschoten met het leren wennen aan het tuig. Ofira voor het eerst volledig opgezadeld en zoals elke keer top braaf
http://boktimg.nl/img/m/fCxRq0.jpg
Augustus
Een flinke domper , op een avond stond Ofira met een fikse wond onder haar kaak in de wei. Helaas was het een abces , maar gelukkig geen droes! 10 dagen lang schoonmaken... Wat was dit ellende! Ofira kon nog niet echt goed vaststaan en was daarbij ontzettend onrustig. En daarbij ook nog een vervelende wond schoonmaken. Oh wat leverde dit veel frustratie op! Daarbij stond ze ook nog in quarantaine omdat het pus wel besmettelijk kon zijn. Dus besloten om haar 1,5 week alleen te laten staan. Wel was hierdoor de verlatingsangst helemaal weg , en begon het kwartje wat meer te vallen. Gelukkig gesneesde het abces vrij snel en is ze er zonder litteken weer vanaf gekomen.
Het abces
http://boktimg.nl/img/m/xDx1N3.jpg
Na 10 dagen weer in de kudde en weer lekker aan de slag
http://boktimg.nl/img/m/3Sq62f.jpg
Tussendoor nog even afscheid genomen van haar halfzusje , waarmee ze de hele opfok samen heeft gestaan.
http://boktimg.nl/img/m/3RlPqG.jpg
En eind augustus hadden we nog een fotoshoot op de prachtige paarse heide
http://boktimg.nl/img/m/dFXg57.jpg
September
In september begon Ofira eindelijk rustiger te worden en zo kon ik ook alleen met haar op pad. Bruggetjes en nieuwe voorwerpen , niks is te gek. Zo kwam ik met het idee om op precies dezelfde plek deze foto te maken waar ik ook een foto heb gemaakt toen Ofira nog een veulen was.
http://boktimg.nl/img/m/NsQP4w.jpg
http://boktimg.nl/img/m/knh94W.jpg
15 september was het dan zover! Voor het eerst erop! Ik heb jaren geroepen dat ik dat absoluut niet ging doen want ik wou mijn nek niet breken. Ofira vond de omgeving vooral heel interessant maar wat was ze ontzettend braaf! Ik was vooral heel trots en dit gaf wel een geweldig gevoel
http://boktimg.nl/img/m/RSW3er.jpg
Oktober
Ook hierop weer volop aan de slag geweest. Ofira was niet vooruit te branden in de paddock , dus we gingen over naar de bak. Als ik alleen was , deed ik voornamelijk 'grondwerk' , ook hierin kreeg ik veel plezier.
Voor het eerst in de bak aan de longe
http://boktimg.nl/img/m/JPZ8hW.jpg
Vanaf oktober krijgt Udith altijd voer met supplementen om de weerstand voor de winter wat omhoog te krikken. Ofira mocht daarvan ook proeven. Wel vanuit een eigen bak , want Udith deelt haar voer niet. het heeft wel even geduurd voordat ze wist hoe je voer nu moet eten
http://boktimg.nl/img/m/mDhFZe.jpg
November
In november zijn we ook nog druk bezig met het beleren en grondwerk. Door wat weinig tijd voor werk heb ik er nog niet weer opgezeten. Maar ik vindt het ook belangrijk dat ze vrij krijgt en tijd om dingen te verwerken. We zijn vooral nu bezig met grondwerk en daarbij ook al wat figuren aan te leren en veel op stemcommando's. Het is in een korte tijd wel echt een maatje van mij geworden. Ze is precies het paard wat ik altijd wilde en ik ben erg trots op mijn eigen fokproduct. Ik heb altijd geroepen dat als het niks wordt ze weggaat , maar Ofira heeft een heel speciaal plekje in mijn hart en ik heb veel toekomstplannen met haar!
Maar ook lekker genieten van het paard zijn
http://boktimg.nl/img/m/VrjBB1.jpg
http://boktimg.nl/img/m/rzexAu.jpg
En daarbij genieten van de zon en een lekker groot weiland met veel vrienden
http://boktimg.nl/img/m/Jth41b.jpg
Op naar volgend jaar , waarin we mee gaan doen aan keuringen en natuurlijk de IBOP proef! Maar voornamelijk een hoop plezier gaan hebben.
Helaas zijn die nu lastiger te krijgen.... 
