Na wat lachende gezichten te hebben gezien (altijd leuk die lachende fietsers die je vriendelijk begroeten) gingen we even langs het dierenweitje bij de kinderboerderij. Nounou mensen... Soof liet even wat fraaie hinnikjes horen en ja: reactie terug! Pony helemaal achterin keek met overduidelijk gespitste oortjes naar ons, Shetlander die erbij stond bokte zowat finaal door het hek heen!
(bij wijze van spreken dan he?) Liepen we door, ineens zag één van de twee ezeltjes ons, ook met gespitste OREN (jezeus wat een gehoortoestellen hebben ze!) en gelijk een balk/hinnikconcert hahahaha! Soof stond echt te kijken van wat moet jij nou voorstellen met die flappers van je?
Even leek het toch wat te regenen, maar toen kwam het goede nieuws!SOOF WORDT MIJN VERZORGPAARD!!! Nou Bokkers, ik zit NÓG in 'juichmodus'!
Of soms een borstel eroverheen (moet wel in de wintermaanden, toch?) of heerlijk rijden. (of beide!?)Wat een tijd!
Ennuh... hierbij nog wat kiekjes!

Sja, samen door de tussel verticaal ging niet, dan maar zo....

Stippestappen...

OORTJES!

Proud ME!

Hoe kan je nee hierop zeggen?

Oeps, Soof ziet weer wat lekkers grasjes!


KIJK! Andere beestjes!

Loooooooooooove!
(was wel goed bedoeld) Dus bijna onbedoeld een arm meisje laten huilen, maar zover kwam het niet. Toch de drie een fijne middag gezegd.