Thuis noemen we hem gewoon "Sammeke" omdat Sam te stoer is voor hem. 
Sammeke is een 16 jarige ruin die niet de meest geweldige bouw heeft maar dat compenseert met een fantastisch karakter. Een 'tikkeltje' neurotisch wellicht maar eens je zijn handleiding kent is het een wereldpaard.
Hij is mijn zielsmaatje, mijn vriendje, mijn once in a lifetime-paard... We zijn naar de Z2 aan het toe trainen maar door lichamelijke problemen van mijn kant gaat dat met horten en stoten. De tape op mijn schouders op de foto's is daar een mooi bewijs van.
Maar ondanks dat Sammie het met mij moet doen, doet hij onvoorstelbaar hard zijn best! Sam en ik representeren door mijn fysieke problemen en zijn geestelijke dit gedicht;ze dragen hetzelfde leed,
vieren dezelfde blijheid
een paard en zij is een tweemaal ik
dat is een allebeiheid
de vreugde die ze dragen
als het weer eens is gelukt
het is mekaars deel zijn
zo wordt vreugde geplukt
de ene stuurt, de ander voelt
en corrigeert een beetje
da's hoe een ploeg ook ploegen moet
verstaan en voelen weet je..
Ik heb helaas nooit terug gevonden wie de schrijver is.
Omdat ik niet "volop" heb kunnen trainen de laatste maanden heb ik me toegelegd op meer lengte in de hals omdat Sam nogal graag kort wordt. Dus trainen op lengte doet hem nooit kwaad. Enfin, de foto's zullen wel voor zich spreken.
Ze staan trouwens door elkaar omdat mijn hoofd chaos is en ik dus even niet het vermogen heb om ze in de juiste volgorde te zetten.
https://i.postimg.cc/cJ3J5Lv2/DSC-8662.jpg
https://i.postimg.cc/s2BRT6N2/DSC-8694.jpg
1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

wisseltje... Wissels zijn nog moeilijk voor ons.
Ik heb de neiging om te gaan staan om mijn rug en heupen te ontlasten en dat ziet niet uit op foto maar anders blokkeert mijn heup.
12.

13.

14.

15.

Mijn friemel.

https://i.postimg.cc/KvX1XVXC/DSC_9017.jpg
Paneren...
https://i.postimg.cc/kGJhDsLC/DSC_9036.jpg
En erg trots zijn op het resultaat... Al mijn poetswerk naar de vaantjes.

Voor de liefhebbers nog wat linkjes:
https://i.postimg.cc/Pfv90vyS/DSC-8777.jpg
https://i.postimg.cc/wTC6SdDm/DSC-8778.jpg
https://i.postimg.cc/HLCPG6Sz/DSC-8846.jpg
https://i.postimg.cc/Dwm5ttd1/DSC-8886.jpg
https://i.postimg.cc/JnQbyq51/DSC-8889.jpg
https://i.postimg.cc/HLfgJqtg/DSC_8974.jpg
https://i.postimg.cc/k4X5s3bt/DSC_8980.jpg
stukje contra
https://i.postimg.cc/02tbBNf2/DSC-8949.jpg
https://i.postimg.cc/HkVVDCZ0/DSC-8945.jpg
https://i.postimg.cc/dt98tvjz/DSC-8920.jpg
Ook op weide zie je dat hij dan veel strakker in die rug wordt als hij in vrijheid beweegt tov wanneer hij in training staat.
Ik heb nog een langer filmpje maar dat is nog aan het uploaden want tis een drukke week geweest waardoor ik alleen het "korte" al geupload had. Als je daar interesse in hebt kan ik het posten zodra het geupload is met ons trage internet.
Ik merk dat als ik die harmonica mee neem, dat het weer veel moeilijker wordt om hem echt vwnw te rijden. Hij wordt dan wel veel mooier in die oprichting, neemt daar mooi de hand aan maar als je hem dan weer lager wil instellen dan voel je dat hij daar wat onrustig wordt. Dus ik probeer nu die aanspanning te verkrijgen in die vwnw maar daar lijkt de oplossing ook niet helemaal te zitten want dat geeft dus dit resultaat.

) maar vandaag dus even licht gereden. Het duurde even om te zorgen dat hij in dat lage en ronde ook die hand durfde aan nemen. Toen hij dat deed en ik in galop een wissel vroeg kreeg ik eerst een bok.
wissels komen vanzelf goed gewoon lekker door trainen
)