Om maar met de deur in huis te vallen: ik ga bekijken of ik van mijn hete en scherpe tuigpaard ook een fijn en geconcentreerd menpaard kan maken.
Mijn merrie is een dochter van Eebert x Manno x Renovo. Ze is super scherp en heet, maar wel met een gouden hartje. Ik had eerst het briljante plan om ons te richten op de echte tuigpaardenconcoursen. Voorheen heb ik altijd ohz gereden en we hebben zelfs een KWPN gekeurde hengst gefokt en geëxploiteerd. Via de hengstenhouder van het station waar we dekten kwam ik in aanraking met de Tuigpaarden. Floris (de hengst) werd verkocht en ik kwam zonder paard te zitten.
Met hulp van die hengstenhouder heb ik toen mijn eerste echte tuigpaard gekocht: Jodelburga-L aka Jody
In 2017 is ze beleerd voor de wagen en werd ze Ster op de merriekeuring. Ze mocht op een haar na niet naar de NMK. Daarvoor had ze wel meer maat en formaat mogen hebben.
Dankzij veel gedoe thuis, kwam ik eerst niet aan starten toe. Het doel was de aangespannen sport, beter bekend als de tuigpaardenconcoursen. Je kent ze wel, met het joelende publiek, de harde muziek en een speaker die vanalles om roept. In 2019 hebben we ons eerste concours gereden op de Nationale Tuigpaardendag in Ermelo. Als je het doet, dan meteen maar goed
Toen kwam 2020. Corona en mijn zwangerschap gooiden roet in het eten. Geen concoursen voor ons dat jaar. Begin 2021, dit jaar dus, konden we weer aan de slag. Dankzij goede begeleiding ging Jody steeds beter en groter lopen. We reden een oefenconcours en toen merkte ik al wel dat ze moeite had met het verwerken van de spanning en de vele prikkels.
Gelukkig konden we het goed afronden en in Tolbert liep ze geweldig! Op het voorterrein was ze weer onwijs scherp, iets te scherp eigenlijk maar we konden het oplossen en in de baan ging het boven verwachting goed. Daarom gingen we een maand later weer op pad. Met invlechten vond ik haar die dag al anders. Met inspannen was ze nauwelijks te doen. Onze entree was prima, maar bij het weg rijden na het opstellen bevroor ze. Ze deed niks meer, nul. Sta je dan, in een hoofdring, met allemaal ogen op je gericht. Voor mijn gevoel duurde het eindeloos. Ineens begon ze te weer te lopen, wij hadden inmiddels al besloten de baan te verlaten. Dat leek me veiliger. Op weg naar de uitgang ontvingen we nog applaus vd vip tribune
ze liep ook goed, als ze liep. Nou en wat dan nu? Een paard wat blokkeert op de prikkels en snel overstuur is. Dat is in mijn ogen geen match met een tuigpaardenconcours.
Dan ga je dus een alternatieve route bedenken. Ik kreeg als tip haar week op week mee te nemen. Dit heb ik niet gedaan, ik wil mijn paard mentaal graag heel houden en sterker maken. Daar moeten we de tijd voor nemen.
Dus: wij gaan mennen!
een prachtig alternatief met meer rust. Ik heb een instructeur gevonden die Jody perfect aanvoelt en snapt. Hoe bijzonder is dat. We hebben vorige week les gehad en gisteren weer. Ik merk nu al een enorm verschil! Ze is meer relaxed, zowel tijdens het trainen als er buiten. Ze staat na jaren lang gehupst te hebben op de trailer ook ineens muisstil tijdens het vervoer. Bizar! Een teken dat haar algehele spanning vermindert. Na deze vorderingen in zo'n korte tijd denk ik dat ik niet eens terug wil naar het tuigen, maar ik wil niet te voorbarig zijn. We kijken eerst even hoe het gaat.
Zelf heb ik helemaal geen kaas gegeten van het mennen. Het tuigen was me ook geheel onbekend. Nu gaat er weer een nieuwe deur open, maar we gaan er voor!
23 oktober onze eerste onderlinge, eens kijken wat ze doet
Kijk je gezellig mee?
Uit je omschrijving en je woonplaats denk ik op te maken waar je lest. Lekker doorgaan zo 
![[&]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeau")
Rockes 
, 
).
beetje lastig uit te zitten 
