Geplaatst 
. Kasandra is een 6- jarige gelderse(/ tuigpaard) merrie van Sander x Ahoy, een volle zus van de hengst Danser dus. Ik heb haar zelf opgevoed, beleerd en doorgereden. Heel vaak heb ik op het punt gestaan om te stoppen, want het is een behoorlijk pittig ding en een zenuwpees die daardoor ook gevaarlijk kon worden, niet alleen onder het zadel maar ook zeker op de grond. Heb behoorlijk wat trappen richting m'n hoofd gekregen
Voorbeeldje van hoe ze regelmatig op de poetsplaats stond:
Let vooral op de mest overal en ook de mest die ze naar achteren schopt. Want als ze het ergens niet mee eens is (vaak in combinatie met veel spanning), dan mest ze en schopt ze het keihard naar achteren zodat het overal ligt
Als ik het dan net heb opgeruimd doet ze het nog een keer Achteraf moet ik er altijd wel om lachen, maar op het moment zelf haalt ze het bloed onder m'n nagels vandaan haha.Des te meer ben ik blij dat we hebben doorgezet, want nu hebben we allebei zoveel plezier! Waar ze een paar jaar geleden zo ongeveer elke vraag beantwoordde met een "NEE" en een trap, bok of steiger, doet ze nu ontzettend hard haar best wanneer ik haar iets vraag. Ze denkt na en wíl werken. Groundwork pays off..
Al jaren werken we naar ontspanning en het kunnen afvloeien van spanning. Dit gaat steeds beter en op momenten (zoals nu
) is ze de rust zelve! Gisteren nog een heel ontspannen buitenrit kunnen maken over de overvolle dijk, langs de treinen, tussen de scholen door en over bruggetjes heen. Zo trots!!Daarnaast gaat het rijden in de bak super. Als rasechte tuiger vindt ze het lastig om te ontspannen en echt vanuit de schoft na te geven. Ze heeft de neiging om hoog in de nek in te knikken (een valse knik dus) en de rest van haar lichaam te vergeten. We zijn dus vooral bezig om echt vanuit ontspanning en vanuit de schoft na te geven, waarbij ze haar buikspieren aanspant, haar achterhand gebruikt en voorwaarts blijft denken.
Genoeg geluld, hier foto's van afgelopen week in de bak.
Het is een beetje een dieseltje dus het begin instappen en eerste drafje is vaak wat "stijf" en wat meer gespannen. Hier zie je ook wat ik bedoel met tuigerhouding/ valse knik en rest van het lichaam vergeten.
Waarna we daarna allebei meer ontspannen en zij beter gaat lopen.
Galop is nog lastig. Vooral linksom zit het knopje er nog niet helemaal op. Balans is nog een dingetje. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat vanzelf komt met oefening.
Nog wat foto's van de vorige keer (waar we iets minder mooi gekleed zijn, maar toch waard om te delen
).Wijken in stap, goed voor haar balans en coördinatie.
Tips zijn uiteraard welkom, maar we hebben wekelijks les van een ontzettend fijne instructrice. Dus we weten waar we aan moeten werken!
Tevens hebben we over een maand trainingsdagen van Featherlight horsemanship
Ze is nu heel braaf en rustig (behalve dan bij enge dingen), maar vaak is het de lente en herfst waarbij ze weer heter/ schrikkeriger wordt. We blijven dus werken aan het kunnen afvloeien van spanning, zodat we dit kunnen inzetten op de momenten dat het nodig is. Ik weet zeker dat we veel gaan hebben aan de trainingsdagen 
). Ze staat er in als een vos. 
. 
Hoe heeft ze dat nou weer verzonnen, haha. Maar wat een gaaf paard en wat kun je haar netjes rijden, zeg. Lijkt me niet gemakkelijk om die typische tuigerkrul er inderdaad uit te houden. En die blauwe set staat jullie goed! 