
Vorig jaar in maart kocht ik samen met mijn vriend een Arabisch Volbloef ruin van 7 jaar oud.
Matt was nog niet (succesvol) ingereden. En het probleem bleek dieper te zitten dan we eerst dachten
Hierom hebben wij in september 2020 besloten om Matt weg te brengen naar een trainingsstal.
In januari 2021 kwam hij terug. Inmiddels kon er daar, in de binnenbak, mee gereden worden. Aan ons de eer om dit verder op te pakken.


Helaas verloor ik in januari mijn beste maatje Titane (tevens ook Matt zn maatje).
Maar hier hield de pech helaas niet op... We kregen een enorme terugval met Matt, op zowel het gebied van rijden als in de omgang.
Osteopaat erbij, bleek meneer dus weer last te hebben van z'n lichaam. Los gemaakt en 6 weken wandelen/longeren. Inmiddels ook maar een zadel laten aanpassen aan zijn rug.
Het feit dat de vorst (en daarna weken van regen) ons kwamen plagen, hielp ook niet mee.
Even een tijdlijn van de afgelopen maanden.
Januari:
Nog even erop voor de winter en herfst langskwamen


Februari:
Het weer ging alle kanten op, van sneeuw tot storm.

Maart:
Deze maand was Matt een jaar bij ons. Het verschil met een jaar geleden is enorm.

Maar we wandelen wat af


April:
Inmiddels zat Matt weer lekker in z'n lichaam. En pakten we de dubbele lijnen weer op.

Ook maakte Matt kennis met Cowboy Harry


Mei:
Aan Harry de eer om voor het eerst in Matt's nieuwe zadel te zitten



"Het kan ook nooit eens normaal hè, mens?"

Juni:
Inmiddels hebben we weer les, en zit mijn vriend in het zadel.

Dit bouwen we met kleine stapjes, samen met onze instructrice, weer op, gezien de spanning die Matt snel heeft ohz.

En ja, het gaat echt ontzettend langzaam. Maargoed, we hebben geen haast. En we hebben Matt gekocht als 'projectpaard', met het idee 'lukt het rijden, mooi. Lukt het niet, dan is dat maar zo'.
