Geplaatst 
Eind 2019 was ik eindelijk afgestudeerd en begon ik te werken. Mijn plan was steeds om op zoek te gaan naar een tweede paard eenmaal ik een job had (en ik had mijn contract al getekend voordat ik mijn diploma in handen had
). Stiekem was ik al aan het rondkijken. Zelf wou ik er een tweede Akhal Teke bij, omdat Aliaa alles is wat ik ooit in een paard zocht. Wat een geweldig ras zijn die Teke's toch... Jammer genoeg vond ik niet meteen een Teke welke aan mijn eisen en die van mijn moeder voldeed. Dat is dan weer het nadeel van zeldzame rassen: er zijn er gewoon niet veel van te koop, en zeker niet om de hoek.
Na een buitenrit op de paarden van Stoeterij Trojano in 2019 was mijn moeder helemaal in de ban van de Criollo's. De zoektocht werd dus uitgebreid naar een tweede zeldzaam ras, waarbij ik de Akhal Teke nog steeds in mijn achterhoofd hield.
Trojano zelf had geen paarden meer te koop op dat moment.We zochten vooral een paard welke al ervaring had en geschikt was om met een onzekere ruiter (mijn moeder) op buitenrit te gaan. Eenmaal vonden we een leuke Criollo in Duitsland, maar die was al snel verkocht.
Ik werd er moedeloos van en plaatste een berichtje in een Facebook groep van Criollo's.
Plots kreeg ik een berichtje van Stoeterij Trojano dat zij onverwachts een driejarige merrie verkochten en of ik interesse had. Ik vroeg om een foto, zag de prachtige vlekjes op haar snoet en ik was verliefd.
Naranja was uiteraard niet wat we zochten voor mijn moeder, maar ze was gewoon te leuk om te laten staan.
Januari:
Op 3 januari gingen we naar Stoeterij Trojano om Naranja te bekijken. En al snel besloten we om Naranja te kopen. Zo kwam mijn eerste paardendroom al uit: een vriendinnetje voor Aliaa!
Naranja zou tot de zomer nog bij Trojano blijven om zadelmak gemaakt te worden, zodat ze toch een mooie basis had voor mijn moeder. Dit is de foto waarop ik verliefd werd:
Met Aliaa deed ik in januari vooral grondwerk. Zij was dan ongeveer een jaar zadel- en ruitermak, maar veel meer dan dat was het eigenlijk nog niet. We konden stappen, draven, links, rechts en stoppen. Veel reed ik nog niet, en als we reden, was het zeker niet langer dan een half uur.
Aliaa is het eerste paard dat ik zelf zadel- en ruitermak gemaakt heb. Ik kon me geen makkelijker paard voorstellen om dit samen te leren!
Ze heeft geen stap verkeerd gezet en tot op heden heb ik het zand nog niet van dichtbij mogen bewonderen. Laten we dat vooral ook zo houden... Eind januari, op mijn verjaardag, gingen we met ons tweetjes op buitenrit. Het was onze eerste buitenrit van 2020 en onze vijfde in totaal geloof ik.
Ik had mijn cambox mee, dus er werd een stukje gefilmd. Aliaa is van weinig dingen bang, maar verkeer is een van de zaken waar ze moeite mee had. Gewone wagens gingen vrij goed, maar grotere voertuigen bleven eng. Tegen alle verwachtingen in, deed ze het die dag gewoon perfect!
https://www.youtube.com/watch?v=eD5gh4mOu-U
https://www.youtube.com/watch?v=Bk_zlwjSb0Q
Februari:
Februari was een lastige maand. Er stond een bezoek aan Naranja gepland, maar vanwege de heftige stormen die telkens in mijn vrij weekend tekeer gingen, konden deze bezoekjes niet doorgaan. Ik werk één weekend op 2 en had elke keer pech met het weer. Doordeweeks is er altijd zoveel verkeer, waardoor die vrije dagen ook afvielen.
Ook voor Aliaa was dit een rustigere maand. We deden opnieuw vooral grondwerk, waar we beiden zo van genieten! Ik maakte een begin om Aliaa te leren apporteren met zo'n jolly ball, we oefenden met het bit en balkjes. Ook de jambette kent ze en ik heb haar leren flemen deze maand.
Ook de tandarts kwam langs deze maand. Aliaa is een enorm nieuwsgierig dier met een geweldig gevoel voor humor (aldus Aliaa zelf
). Zelfs toen ze verdoofd was, slaagde ze erin om naar de kast van de stalgenoot te waggelen en daar met dozen te spelen. 
Maart:
Deze maand begon minder goed voor Aliaa. Voor het eerst sinds ik haar heb, heeft ze een halster kapot getrokken. Ik had geen flauw idee waarom ze begon te trekken.
De volgende dag bond ik haar op een andere plek vast en ze deed het opnieuw. Ditmaal brak het halster niet en schoof haar achterhand onder haar weg en lag Aliaa op de grond.
Gelukkig kon ik haar losmaken en leek ze er niets aan over gehouden te hebben. Opnieuw had ik geen flauw idee waarom ze zo hard trok tijdens het vaststaan. Ze was in elk geval niet in paniek, maar leek doelbewust te trekken. Hierna heeft ze het nooit meer gedaan. Begin maart was het prachtig weer en nam ik de camera mee naar stal:
Uiteraard werd er een fototopic gemaakt met de foto's die eruit kwamen.
Als het zonnetje eindelijk gaat schijnen...
En eindelijk kon ik langsgaan bij Naranja!
Ik had dit bezoek zo hard nodig... Met Aliaa had ik vanaf het eerste moment zo'n gigantische klik, zij is echt mijn once-in-a-lifetime paard. Ik was bang dat ik die klik nooit zou krijgen met Naranja. Tijdens de eerste bezichtiging kon ik nauwelijks tijd met Naranja doorbrengen. Tijdens dit bezoek kon ik haar eindelijk beter leren kennen.
Het was zo moeilijk voor mij om een paard gekocht te hebben en er niet langs te kunnen gaan en te knuffelen.
Eind maart maakte ik voor het eerst een buitenrit met een ander paard erbij. Hiervan heb ik een grappig filmpje terwijl ik het opstap krukje ga halen en Aliaa los moest blijven staan. Aliaa kan perfect blijven staan, maar die verdomde nieuwsgierigheid he...
Dat levert dan ook geweldige conversaties op, met een heerlijk Vlaams accent voor de liefhebbers. 
https://www.youtube.com/watch?v=8jfzU_ICvXI
Tijdens de wandeling die hierop volgde, was Aliaa niet zo braaf als gewoonlijk. Ze leek overal spoken te zien en wou vooral stappen waar zij heen wou. Volgens mij leken we een dronken stel, omdat we steeds van links naar rechts gingen, terwijl ik ons recht probeerde te houden.
We hadden dringend nood aan les onder het zadel, maar vanwege de corona die toen in het land was en we in lockdown zaten, was dat uiteraard geen optie.Gelukkig ging niet alles slecht tijdens deze buitenrit, want we hebben onze eerste galop onder het zadel gedaan!
Ik zei 'hop hop' en plots zat mijn paard in galop! 
Aliaa kent het stemcommando voor alle gangen, maar in de bak lukte een galopje nog niet. April:
Deze maand was voor mij persoonlijk erg zwaar. Sinds oktober 2019 ben ik afgestudeerd en werkte ik op de longafdeling in het ziekenhuis. Uiteraard werd onze afdeling als eerste een cohort afdeling voor coronapatiënten. Aangezien er zo weinig bekend was over het virus, waren dit erg zware maanden. Veel oudere patiënten stierven en de shiften die we draaiden waren hels. Er waren dagen dat ik gewoon huilend thuis kwam, omdat er zoveel patiënten opgenomen werden en we het werk nauwelijks konden bijhouden.
Gelukkig staat Aliaa op een rustige stal en ben ik daar vaak alleen. Bij de paarden kom ik altijd tot rust.
Zo leefde ik me volledig uit met Pasen:
We volgden de coronamaatregels strikt, en ook Aliaa moest beschermende kledij dragen.
https://boktimg.nl/img/m/wTMHJw.jpg
En ik was nog net op tijd om zelf enkele bloesemfoto's te maken met Aliaa:
Bloesemfoto's met Akhal Teke Aliaa!
Vanwege corona, een lockdown en gesloten grenzen kon ik opnieuw voor een lange tijd niet op bezoek gaan bij Naranja...
Mei:
Sinds Aliaa tijdens het uitdoen van het hoofdstel een keer haar hoofd omhoog gegooid heeft en het bit tegen haar tanden kwam, heeft ze een gruwelijke hekel aan metalen bitten. Ze weigert deze nog aan te nemen in haar mond, terwijl ze normaal altijd alles in haar mond neemt. Via Bokt kwam ik het Winderen Gel bit tegen. Dit hebben we gekocht en het leek meteen goedgekeurd te zijn.
Ook werden er enkele versoepelingen doorgevoerd in verband met de coronamaatregels eind mei en hadden we eindelijk onze eerste westernles!
Aliaa vond zichzelf erg grappig voor de les:
https://boktimg.nl/img/m/GBejx3.jpg
Maar al snel vond ze zichzelf zielig. De reactie van de lesgeefster: 'die heeft het lopen niet uitgevonden'. Nee, dat heeft Aliaa inderdaad niet.
Er werd hard gewerkt aan de gas zoeken en vooral actiever lopen. Eind mei gebeurde het ondenkbare. Mijn vader, een dierenvriend die geen behoefte heeft om zelf dieren te bezitten, heeft zijn hele leven lang gezworen dat hij nooit op een paard zou stappen. Tja, corona en een lockdown doet wat met een mens zeker?
Aliaa dacht er duidelijk het hare van.
Juni:
Aliaa werd begin juni 5 jaar en dat werd gevierd met ballonnen!
Maf paard.
Verder liep Aliaa erg kort en stijf. De osteopaat kwam langs en ze bleek vast te zitten in haar rug.
Na zijn bezoek merkte ik duidelijk verschil in haar gangen tijdens het rijden! Vooral haar galop, die normaal moeilijk uit te zitten was, voelde erg fijn aan.
Kort daarna hadden we les, maar helaas kon deze niet doorgaan omdat Aliaa bleek te manken. De dag hiervoor liep ze nog prima. Linksachter was het deel tussen de kogel en de kroonrand aan de binnenzijde lichtjes dikker. Na rust en koelen is dit vanzelf genezen.
Eind juni kon ik eindelijk terug op bezoek naar Naranja! Man wat keek ik hier hard naar uit, want ik kreeg weinig updates over mijn nieuwe aanwinst.
Er werd besloten dat we Naranja wegens omstandigheden sowieso 2 weken later zouden ophalen. Voor zover ik weet, hadden ze nog steeds geen stappen gemaakt in het zadelmak maken en ik begon aan Aliaa te merken dat zij nood had aan een vriendje op de weide. Aliaa stond vaak alleen buiten op de weide. Op zich kan ze prima alleen staan, maar dit was niet hoe ik mijn paard wou houden.
En er was nog meer nieuws, er stond namelijk nog een tweede Criollo te koop en die zou meekomen!
Mijn oom heeft de tweede gekocht en die komt bij Aliaa en Naranja te staan. https://boktimg.nl/img/m/Rhl5zL.jpg
Juli:
Op 11 juli was het eindelijk zover: Naranja en Yerba kwamen naar huis!
Het laden van Naranja ging moeizaam, wat is die kleine koppig zeg.
Ze begon zelfs te steigeren, had ze nog nooit gedaan volgens de fokker. Uiteindelijk was Yerba degene die er het eerst op stond en na enige moeite stond Naranja erbij. Klep dicht en meteen rijden. Zodra we aan het rijden waren, werden de twee Criollo's rustiger. Eenmaal op stal aangekomen, wou Naranja niet meer van het tweepaards vrachtwagentje komen.
Na wat geduld, kwam Naranja eraf en konden ze bekomen op de weide en kennismaken met Aliaa. 
https://www.youtube.com/watch?v=fUSpRAjp8Ls
Aliaa was jaloers sinds de komst van de kleintjes. Ik had 2 scenario's in mijn hoofd: ofwel zou Aliaa zich uitsloven voor mij uit jaloezie, ofwel zou ze mega kwaad zijn. Gelukkig voor mij koos ze voor de eerste optie en had ik een geweldig leuk paard om grondwerk mee te doen.
Wat een prachtige jambettes kreeg ik. Het leek wel of Aliaa mijn gedachten kon lezen. Ik moest nog maar iets denken en ze deed het al. Naranja daarentegen viel wat tegen qua karakter. Wat een pittige ding is dat zeg.
Ze was heel erg gefocust op de aanwezigheid van Yerba. Zodra Yerba niet in dezelfde ruimte was, begon ze drama te maken. Niet gewoon hinniken, maar echt gillen deed ze. Mijn oren doen nog pijn. Op zulke momenten had ze geen oog voor mij en ook geen respect voor mijn ruimte. Op sommige momenten begon ze ook te steigeren. En dit was enkel toen Yerba nog op de weide stond en wij enkele meters verder in de bak. Yerba daarentegen was wat gemoedelijker, maar ook meer in zichzelf terug getrokken. Wanneer je druk gaf om haar te laten wijken, duwde ze 10x zo hard terug. Yerba kon ook erg koppig zijn.
Er volgde een fototopic om de kleintjes voor te stellen: Uitbreiding van mijn collectie zeldzame rassen.
Halverwege de maand juli liet ik de dierenarts komen voor Aliaa. Zij bleef kort/stijf lopen, maar niet kreupel. De DA dacht niet dat ze pijn had, maar gaf toch een week pijnstillers mee om te kijken of ze daarmee beter liep. Dit was niet het geval. Van 2 dierenartsen, de osteopaat en mijn lesgever moest ik haar aan het werk zetten zodat ze meer spieren kon krijgen en soepeler zou worden.
Eind juli konden de paarden voor het eerst samen lopen op onze eigen weide. Aangezien we een stukje over straat moeten om bij deze weide te geraken, hebben we dit uitgesteld tot Naranja en Yerba wat gesetteld waren. Aliaa is geen fan van nieuwe paarden en dat laat ze duidelijk merken ook. Merries...
In het begin bleef Aliaa uit de buurt van de 2 kleintjes. En als de kleintjes te dicht kwamen, dan joeg zij ze wel weg. Rustig aan zag je de paarden steeds dichter bij elkaar staan.
https://boktimg.nl/img/m/vgurXW.jpg
Augustus:
Begin deze maand trof ik Naranja wat koliekerig aan op een avond. Ze stond wat afwezig op stal, ging tweemaal liggen en wou haar voer niet. Nadat ik mijn eerste paard aan een zware koliek verloren ben, gingen bij mij alle alarmbellen rinkelen. De dierenarts kwam meteen en Naranja kreeg 2 inspuitingen tegen de krampen. Hiervan leek ze meteen op te knappen.
Aan de stalhouder vroeg ik toestemming om de volgende dag voor mijn werk (voor 6u 's ochtends dus
) te komen kijken hoe het met Naranja ging. Gelukkig was ze helemaal opgeknapt! De paarden liepen vooral 24/7 buiten op onze eigen weide, wat ze echt heerlijk vonden!
Aan Aliaa merkte ik echt dat ze blij was met haar gezelschap, hoe humeurig ze zich soms ook kon gedragen naar de kleintjes.
Een van de zeldzame foto's waarbij ik ze alle 3 tegelijk op de foto kreeg:
https://boktimg.nl/img/m/FjGEej.jpg
In augustus ontdekte ik de galop-knop met Aliaa in de bak. Ze had het nog erg moeilijk met haar balans en ik moest haar meer leren loslaten daarbij.
September:
Aliaa en Yerba werden vriendjes, van Naranja moest Aliaa nog steeds niet veel weten. Die stond er op zulke momenten zielig bij.
https://boktimg.nl/img/m/lxrcwf.jpg
En ook deze maand hadden we nog wat pech met Aliaa. Na het bekappen eind augustus heeft ze minstens 2 weken erg gevoelig gelopen. Ze is waarschijnlijk wat tekort bekapt. Toen ze eindelijk beter liep, bleek ze ergens op gereageerd te hebben in haar mond. Haar tandvlees zag rood en ze het was overal kapot. Het was gevoelig, maar ze at en dronk goed.
https://boktimg.nl/img/m/iJLt33.jpg
En dit soort momentjes hadden steeds regelmatiger:
Oktober:
Dit was een rustige maand op paardengebied. Uiteraard ging ik dagelijks (of tweemaal per dag als ik thuis was) naar de paarden, maar veel tijd om uitgebreid met de paarden aan de slag te gaan was er niet.
Ik had nog steeds les met Aliaa en aangezien de gas er goed opzat, konden we beginnen met verzamelen. Het was een moeilijke en zware les, zowel voor Aliaa als voor mij, maar wat deed die knol haar best zeg! Zo'n fijn en meewerkend paard, ze denkt gewoon met je mee en gaat op zoek naar het juiste antwoord, tot ze dit gevonden heeft!
Met Naranja en Yerba gebeurde er weinig op gebied van grondwerk.
Begin oktober had ik eindelijk goed nieuws. We waren al maanden aan het onderhandelen met de buren om hun huis te kopen en eindelijk hadden we alle handtekeningen verzameld en konden de papieren naar de notaris. Het was officieel: ik had een boerderijtje gekocht met ongeveer 1 hectare grond aan. De paarden kunnen aan huis komen te staan!
De grond sluit bovendien ook aan ons eigen weiland aan, dus dit was gewoon perfect. Alles samen komen de paarden op ongeveer 1.5 hectare te staan. Niet slecht toch? November:
Opnieuw was het verschrikkelijk druk op het werk, aangezien we midden in de tweede coronagolf zaten. Maar toch probeerde ik meer tijd te maken om grondwerk te doen met de Criollo's.
Met Naranja moest ik echt babystapjes nemen. We oefenden vooral op het weggaan van Aliaa en Yerba, zonder al het drama errond. Goed gedrag werd beloond en al snel had Naranja door dat zij wat lekkers kon verdienen terwijl Yerba en Aliaa verderop stonden.
Naast het werken aan de basis grondwerk, liet ik zowel Naranja als Yerba wennen aan de westernpad. In het begin liepen beide weg van de pad, maar al snel hadden beide paarden door dat deze niet eng was en bleven ze netjes staan bij het opleggen ervan. En ja, hopelijk groeien ze nog in die pad in.
https://boktimg.nl/img/m/gZLuLI.jpg
https://boktimg.nl/img/m/62eHve.jpg
We kregen nieuw zand in de bak, deze lag nog lekker in hoopjes waardoor de paarden heerlijk konden spelen. Geweldig vonden ze dat: https://www.youtube.com/watch?v=qffdHiF-vSQ.
En we maakten samen nog meer kilometers buiten:
Ook ging ik met 2 stalgenootjes op buitenrit. Toen heb ik voor het eerst samen gegaloppeerd met andere paarden erbij. Aliaa deed netjes haar ding en bleef bij mij. De andere paarden konden ook stukken weggalopperen terwijl wij bleven stappen. Aliaa deed dit allemaal alsof ze niets anders gewoon was!
We deden schriktraining, waarbij Aliaa het voorbeeld gaf: https://boktimg.nl/img/m/9qax3I.jpg
En Naranja liet zich nog eens van haar mafste kant zien.
https://boktimg.nl/img/m/Xk4Beu.jpg
December:
Na het oefenen met de westernpad, werd het tijd om met de barebackpad te oefenen.
Naranja zou natuurlijk Naranja niet zijn, als zij hierop niet zou reageren. Er kwam een flinke rodeo uit.
Maar ook Yerba werd het slachtoffer. Zoals altijd is Yerba veel milder in haar reacties. Zij deed wat pogingen om te bokken, maar het was de moeite niet waard om echt door te zetten.
Waar Yerba heel erg in zichzelf gekeerd was in het begin, begint zij mooi open te bloeien. Ze komt zich spontaan aanbieden tijdens het grondwerk en wijkt niet van mijn zijde. Nu moet ik eerlijk toegeven dat het vooral de stukjes wortel in mijn zakken zijn die haar aandacht trekken, maar toch, voor beloningen wilt ze best wat moeite doen.
Aliaa leerde een nieuw kunstje: de spagaat. Dit was de eerste keer dat ze het principe begon te snappen.
https://boktimg.nl/img/m/ojRH2V.jpg
We gingen met onze bubbel gezellig samen op pad:
https://boktimg.nl/img/m/0kdWAV.jpg
En de camera moest nog eens mee naar stal om foto's voor de kerstkaartjes te maken:
Een winterse dag met mijn kudde zeldzame rassen
In 2021 zal de verhuis van onze kleine kudde en het maken van hun eigen paardenparadijsje centraal staan. Daarnaast gaan we verder met het rijden van Aliaa en worden de kleintjes zadelmak gemaakt. Of ik er daadwerkelijk op zal gaan zitten, is nog af te wachten. Momenteel zijn ze hier zowel fysiek als mentaal nog niet klaar voor. We zien wel of ze in de loop van 2021 er wel klaar voor zullen zijn.
Zo, ik dacht even een kort overzichtje te maken, maar dit is een behoorlijk epistel geworden.
Ik heb bewondering voor degenen die alles gelezen hebben! 
