Geplaatst Ik heb hem na uitstappen terug op stal gezet en daar leek die eerst wel wat kwieker maar ging al snel weer liggen, weer stappen, dierenarts weer gekomen' opgevoeld pijnstiller darmontspanner erin. Zomeren weer draven en licht bewegen, hele riedel netjes gedaan. Maar nee er kwam wel mest, maar hij bleef ongemakkelijk. Uiteindelijk na overleg het was inmiddels richting vier uur vrijdag middag, gebeld en me in laten sturen naar Bodegraven. Ik kwam daar aan, bloed afgenomen en gescand. Er was erg veel gas, en zijn darm was gedraaid over de mild niet band heen. Toen moest ie aan infuus.
Ze wilden eerst proberen zonder operatie want zijn hartslag was nog zo rustig dus de pijn zou wel meevallen. Ik deed wel een beetje lelijk waar ik later nog wel m’n excuses voor heb aangeboden
maar zei ik heb liever dat je nu opereert dan als het te laat is. Uiteindelijk belde zo rond 21.00 uur dat die alsnog geopereerd werd en om half een dat die weer stond. God wat was ik bang zeg! De volgende dag mochten we naar hem toe, daar stond ie hoor 1,85 groot maar wat was het een klein hoopje ellende. Hij mocht een paar sprieten hooi eten. En slobber met paraffine. En toen kwam het lastigste gedeelte, hoe houden we hem aan het eten, de eerste dagen had ie mega honger dus dan gingen die printen hooi er wel in, maar slobber met paraffine die geef je maar aan de buurman. Lans heeft last van heimwee dus na twee dagen at ie alleen als ik erbij was. In overleg hebben we gekeken of slobber ook zonder paraffine kon, want zijn mest bleef erg dun. Dit werkte beter dan wilde die de slobber wel eten ook zonder mij. Nu liep ik de deur wel plat hoor daar ik kwam twee keer per dag, en dat deed hem goed.
Hij had een pak aan en dat zakte elke keer af waardoor het over zijn koker heen schoof en hij erin ging plassen, dus ze waren druk met iedere keer wassen.
Hierdoor kon ik de schade aan zijn buik zien
Ik moet zeggen hij hield zich goed, ik iets minder, maar na de kerst mocht die mee naar huis. Hij mocht elke dag 15 minuutjes grazen, en wandelen zoveel als die aangaf.
Dit deden we met zijn vieren.
Hij had wel mega ingeleverd
We hebben nog wel een paar keer gaskoliek gehad doordat de darmen moeite hadden met minder bewegen en veel vezels waardoor die te harde mest kreeg. En hij dronk te weinig hij stond uiteraard op zaagsel.
Eind april kregen we het goeie nieuws, de peesplaat was helemaal heel en hij moest maar aan de bak.
Ik ben gestart met werken aan de hand, dat deden we altijd al graag maar niet zo fanatiek als nu.
Gelukkig mocht die ook weer los in de paddock en werd het lekker weer. Samen met zijn vriendin deden ze dit het liefst. Bakken in de zon.
Helaas hebben we wel een blijvend litteken, niet onder zijn buik, want daar zie je niks meer van, maar wel op zijn schoft.
Het weide seizoen kwam er aan, spannend ook wel, maar voor de kilo’s wel welkom.
Inmiddels reden we al wel weer rond en werd hij sterker en sterker.
Nu inmiddels is die steeds rechter fitter dan ooit en hebben we een mega hechte band.
Hij blijft me elke week verassen en ik ben zo mega trots op hem hoeveel wilskracht die heeft.
En zo zijn we nu, de bespiering komt er steeds meer bij, hij word mooi rond en hij wordt steeds sterker.
Was wel een beetje spannend, zo alles opschrijven in een topic, de tranen hebben ook weer rekkelijk gevloeid, maar mijn rode vriendje verdiend het! De laatste foto’s zijn van gisteren toen was het precies 1 jaar geleden.
Ik hoop dat we in 2021 alleen maar kunnen genieten!
Heel veel plezier en geluk in 2021! 
