Geplaatst Inmiddels is Jones alweer 1,5 jaar bij mij. Wat gaat de tijd snel.
We hebben het afgelopen jaar helaas meer downs dan ups gehad. Maar gelukkig zijn we alsnog verder dan waar we waren.
Toen ik Jones kocht was hij erg dun en schraal en hij heeft niet de mooiste bouw, erg weke rug. Toch ben ik enorm gevallen voor zijn karakter. Enorm lief en een will to please. Dus ik dacht, we proberen het gewoon. Toen hij 3 jaar was is hij röntgen gekeurd en goed gekeurd. Hij was 6 toen ik hem kocht.
Ik ben rustig met hem gaan opbouwen en er eerst veel goede voeding en spieren kweken. Afgelopen voorjaar was hij ook echt weer mooi op gewicht ( dik 100 kilo aangekomen )
Het rijden hebben we rustig weer opgepakt en ging in het begin best lastig ( erg schrikachtig en sensibel ) uiteindelijk ging het echt super goed. Hij kreeg weer zoveel plezier in het rijden.
In het voorjaar de jaarlijkse checkup, tandarts, zadelmaker & Osteopaat.
Helaas ging het hierna helemaal bergafwaarts. Direct na de osteopaat behandeling heeft hij mij enorm hard eraf gebokt, direct bij het opstappen al. Iets wat hij nog nooit heeft gedaan. Direct weer opgestapt en het ging weer goed. Maar alle keren erna werden slechter en slechter. Vreselijk bokken en rennen bij het opstappen.
Na 1 week ben ik ook gestopt met rijden, hij was gewoon echt gevaarlijk en niet meer de Jones die ik kende. Ook in de omgang veranderde hij helemaal. Extreem angstig niet meer willen eten en veel afvallen. Dus ook vrij snel de dierenarts erbij. Ik had heel sterk het vermoeden dat hij na de osteo behandeling rugpijn heeft gekregen.
Toen de dierenarts kwam bevestigde hij mijn vermoede, heftige rugpijn. Ik heb hem direct gevraagt om nogmaals röntgenfoto's te maken van zijn rug, aangezien dit wel een zwakkere plek van hem is. En helaas in 3 jaar tijd heeft hij een lichte vorm van Kissing Spines ontwikkeld aan 2 wervels. Maar de dierenarts was erg positief. Ik was er heel vroeg bij. Er was geen botwoekering te zien en eigelijk is het nog niet eens een stadium 1 te noemen. De pijn kwam echt uit zijn spieren.
De dierenart heeft direct Mesotherapie gedaan bij Jones en dit gaf al veel verbetering. Ook zijn we nog meer beter gaan trainen op het bollen van de rug en aanspannen van de buikspieren. Fysiotherapie werd aangeraden. Dus dit ook direct gedaan. De fysio constanteerde dat hij scheef is behandeld door de osteo, flink balen natuurlijk. Maar na 3 behandelingen is hij weer helemaal pijnvrij geworden. Hij is weer veel meer ontspannen en lang niet meer zo sensibel. Hij was helaas 50 kilo afgevallen. Maar inmiddels zit dat er weer op.
Het rijden zijn we heel langzaam aan het opbouwen. Helaas is hij door de pijn die hij had wat angstig geworden voor de ruiter. Maar inmiddels gaat het met kleine stapjes vooruit en durft hij ons weer te vertrouwen.
Waar we in de toekomst gaan komen weet ik niet, ik hoop dat hij heel sterk word en pijnvrij mag blijven en dat hij het plezier in het rijden weer wat terug vindt.
Motto van komend jaar is dan ook "al het goede komt langzaam".
Hieronder wat foto's van Jones. Ik heb niet echt rijfotos helaas.
1. Verliefd op zn koppie
2. Afgelopen winter samen met Tenno heerlijk even naar buiten.
3. Met mijn vriend het rijden rustig weer oppakken.
4. Beetje gekke Selfies maken haha
5. In het voorjaar begon je er echt goed uit te zien!
6. Zelfs al een heus speknekkie
7. En je voelde jezelf ook een stuk beter nu je wat meer vetjes kreeg.
8.Tulpenveld voor stal, daar moesten we even gebruik van maken.
9.Op deze foto was Jones echt op zijn best. Hierna ging het bergafwaarts en viel je helaas weer heel veel af.
10. Foto vlak na de diagnose
11. Ipv rijden gingen we maar even wat leuke foto's maken en direct ook een schriktraining met die gekke poeder haha. Hij gaf er gelukkig helemaal niks om!
12.inmiddels trainden we heel veel zonder hulpteugels en proberen te dalen in je hoofd/hals. Super blij dat hij dit in galop nu ook zo mooi begon te doen.
13. Super blij hiermee
14. Afgelopen week een paar mooie kerst foto's van Jones gemaakt.
15.
We hebben nog een lange weg te gaan. Maar hopelijk komen we er ooit wel samen.
Veel succes samen, en ik denk dat jullie een goed motto hebben. 
