Geplaatst Nu ik toch wel een mijlpaal heb met mijn jongste pony (hij was 22 november 5 jaar van mij) dacht ik:"Laat ik hem maar weer eens showen". Dus hierbij mijn afgelopen 5 jaren met Jorie, met een traan en een lach onderweg maar uitgeleerd zijn we nog lang niet! Jorie is een rond de 82-84? cm hoge mini-shetlander met het uiterlijk van een haflinger en het karakter van een groot dressuurpaard, hij is nu 5 jaar oud, geboren op 12 mei 2015 en hij is inmiddels een ruin.
Jorie in zijn jonge jaren, 3 en 5 maanden oud op deze foto's, sorry, linkjes, maar ik heb teveel fotomateriaal van hem.
https://imgur.com/2NxJW1X
https://imgur.com/6rfXsyq
Hier was hij officieel van mij, het regende toen al een paar weken achtereen, het mooie is, ik eindig deze fotoserie ook met een dweilnatte Jorie, want dan is ie toch wel op zijn best.
En Jorie de vreetzak, het hooi ging er prima in hoor. Hier was hij 2 weken bij me.
Jorie als knuffelveulen februari 2016
En als lelijke jaarling zomer 2016, het is een buik op pootjes. Hij had hier net een heftige wormbesmetting achter de rug.
https://imgur.com/9IiwYXH
Jorie zijn leven bestond voor de rest toen nog uit veel wandelen en daarbij zichzelf uitlaten.
En daarnaast werden er vele dutjes gedaan en mocht ik ook rustig bij hem komen te zitten en knuffelen als hij sliep
https://imgur.com/3lBPdQR
Foto van de zomer 2017, hij begon al mooier in verhouding te worden.
https://imgur.com/fsnvlJM
En ik deed het nodige aan schriktraining met hem dat jaar, naast dat hij voor het eerst zijn hoofdstel en tuig op kreeg, kreeg hij ook andere dingen op zijn rug. Zoals mijn felblauwe jas.
En toen kwam de gevreesde hakkie-takkie-zakkie eraf
En de weiderust die erop volgde, was zo vermoeiend.
Het was wel een mooi moment om selfies met hem te maken. Hij lag zo schattig neer.
https://imgur.com/IV58vOU
En daarna ging ik zelf een nachtje weg om terug te komen in een nachtmerrie. Het vroor namelijk 's nachts al een beetje en daardoor had het gras rare groeispurten. Oftewel het was 's middags toen mijn moeder hun een wortel bracht nog helemaal goed en 's avonds was het helemaal mis met Jorie. Hij wilde geen stap meer verzetten en vrat zijn vreten niet. Dus ik besloot hem langzaamaan toch maar naar voren te brengen om zijn wond af te spuiten zoals we braaf tweemaal daags deden en te kijken wat er verder loos was. Even op het harde laten stappen en draven en toen werd het me duidelijk. Pony was heel erg kreupel op alle vier de hoeven. Dus pulsatie gecheck't en alle hoeven koud afgespoten en pony teruggezet in de paddock. Hij was duidelijk hoefbevangen. Tijdens het teruglopen naar de paddock ook meteen de da gebeld, die was helaas bij een andere spoedklus maar kwam zo snel mogelijk. Gelukkig had ik zelf een vlaag van helder verstand en dit filmpje gemaakt.
https://www.youtube.com/watch?v=e9_X37u ... e=youtu.be
Twee uren later was de da er en die vroeg:"Heb je al temperatuur gemeten?". Het antwoord was 'nee', maar Jorie kon inmiddels geen stap meer verzetten, dus hij was heel blij met dat filmpje dat ik had gemaakt. Jorie stond met 41 graden koorts, dus meteen een spuit erin met een koortsremmend middel en op de metacam gezet. Waarschijnlijk was zijn wond wat gaan ontsteken ook, zei de da en dat was in combinatie met het gras teveel geworden voor zijn hoeven. Dus een gevalletje pure pech. Maar na regen komt zonneschijn en daarbij kom ik op het volgende filmpje van nog geen week later. Hierna meneer ook weer van de metacam gehaald, want als ie dan nog pijn had, dan kon hij het ten minste voelen. Jorie als ik Alex van hem weg neem.
https://www.youtube.com/watch?v=zRpySP1 ... e=youtu.be
En Jorie een paar dagen later op wandeling, hij was toen al een hete en voorwaartse donder, maar hij kon me niet blijer maken. Hij had zich er goed doorheen geslagen!
https://imgur.com/WwyfNyy
En daarna was het ook tijd om de opleiding een stap verder te zetten en te beginnen met aan de lange lijnen wandelen. Dit was in de vrieskou december 2017.
En tijdens het langelijnen kreeg hij steeds meer tuig op
https://imgur.com/EJ9nVaR
En toen was het moment daar, de eerste keer voor de sulky mei 2018.
Helaas was meneer toch nogal snel van de kont de lucht insteken, dus er volgde al snel een bokriempje. En ook was hij erg kijkerig en dan heel snel weg dus besloten om het met oogkleppen te proberen.
Ook eind 2018 helaas door een hond met hem ondersteboven gelegen met de sulky,pony was nog heel, ik was nog heel en de sulky was nog heel. Maar helaas heeft Jorie nu een trauma aan blaffende honden, dus alleen zijn we nooit weer gegaan (en langs die hond is hij tot op heden ook nooit weer mennend gereden). Dus daarna het voorlopig weer op wandelen gehouden en het mennen voortaan in de les gedaan, waar Alex overigens zeer blij mee was want die haat bakwerk.
https://imgur.com/Tpi0OVz
Het mennen in de les ging best wel goed, desondanks de schrikobstakels en andere wagens waar hij van schrok. Tijdens deze lessen kwam ik er ook achter dat hij eigenlijk minder schrikt zonder oogkleppen dan met, dus vandaar dit filmpje weer zonder. Dit is tijdens de afsluiting van ons menseizoen maart 2019. Een vaardigheidsparcoursje/mini-marathon. Ja hij is niet de snelste hier, maar het ging om vertrouwen opbouwen.
https://www.youtube.com/watch?v=Kp0Tu6wOmGc
De rest van 2019 rustig aan gedaan, hij mocht lekker genieten op de wei en uitrusten van zijn mencarrière. Wel hadden we een supertoffe heide-fotoshoot met Jorie. Zie [ITP] Jorie, de "mini-haflinger" op de hei voor meer foto's hiervan.
En oh ja in het begin van dat jaar lag er sneeuw, wat resulteerde in leuke foto's, de link is echt hilarisch, zeker een aanrader om op te klikken. Ik lig nog dubbel als ik die foto terugzie
Hierbij ook hiervan het topic voor als je de complete joligheid terug wilt zien: [ITP] Help, ik heb teveel sneeuwfoto's van mijn pony's.
https://imgur.com/9inzgje
Ondertussen bleven we lekker gevarieerd bezig in de zin van van alles en nog wat doen. Dit was ergens eind 2019, een langeteugel les meegepakt. Jorie is nogal een dressuurpony, hij schudt heel makkelijk alle mogelijk zijgangen uit zijn hoge hoed. Het enige probleem is dat hij ook te enthousiast ermee wordt en vervolgens alle mogelijk wendingen als zijgang gaat beschouwen. Ik moet dit echt weer vaker met hem gaan doen, maar heb thuis in Friesland helaas geen bak tot mijn beschikking.
https://imgur.com/njhz8lT
Daarna gingen we naar Texel voor een halfjaar, dus hij heeft de zee mogen aanschouwen en we hebben in de bak gemend dus daar geen foto's van.
En we maakten op Texel een begin met het tweespan. Helaas ging het bij het aanpassen van hun strengen voor de kar mis (Weer dankzij mijn schrikpony Jorie) dus totdat ik een betere kar heb die minder rammelt blijft het daarbij voorlopig op lange lijnen en daar begin ik weer mee als het weer wat beter is en als het langer licht is, dus dat is een plan voor volgend jaar mee verder te gaan.
https://www.youtube.com/watch?v=NsSBurwFwzI
Eenmaal thuis was er de echte lockdown van 2 weken en ook in die 2 weken moest hij in beweging blijven. Dus moeders voorop (Zonder ga ik echt nooit weer met hem naar buiten, hij is daar gewoon niet geschikt voor) en hij liep eigenlijk best wel prima. Hij schrikt steeds minder en steeds minder heftig, dus daar ben ik zelf wel blij mee. Hij groeit eindelijk een beetje over zijn schrikkerigheid heen nu en blijft controleerbaar en makkelijk bij mij. Jorie is een hele brave onderdanige pony, maar hij is net zo heet en schrikkerig als een groot dressuurpaard, wat hem precies het tegenovergestelde maakt van Alex(die is dominant en als het hem niet zint, loopt ie gewoon niet). Maar in ieder geval Jorie schrikt minder dan ik had verwacht en hier is de foto van hem met mijn moeder voorop. Zo lopen we al rond sinds dat hij van de hond schrok, maar ik had toen zelf ook nog niet het relaxte om er foto's van te trekken. Inmiddels lopen we ook zonder bokriempje, al kan ie nog wel prima bokken.
En dit is de meest recente foto, zo eindigen we lekker op zijn Jories met een natte pony. Hij begon nat en eindigt nat, ik hoop nog vele jaren erbij te beleven met mijn kleine topper. We worden al steeds meer een team en ik geloof erin dat hij, ik en Alex ook een team gaan worden!
